Πολύ πριν η δαιμονική βασίλισσα Ραβένα αναμετρηθεί με τη Χιονάτη, παρακολουθούσε σιωπηλά την αδελφή της, Φρέγια, η οποία πληγώθηκε από τον έρωτα της κι εγκατέλειψε το βασίλειο. Με την ικανότητα της Φρέγια να παγώνει τους εχθρούς της, η νεαρή βασίλισσα του πάγου περνάει δεκαετίες σε ένα απομονωμένο παλάτι, αναπτύσσοντας έναν στρατό από θανάσιμους κυνηγούς, μεταξύ αυτών ο Έρικ και η πολεμίστρια Σάρα.

Σκηνοθεσία:

Cedric Nicolas-Troyan

Κύριοι Ρόλοι:

Chris Hemsworth … Eric

Charlize Theron … βασίλισσα Ravenna

Emily Blunt … βασίλισσα Freya

Jessica Chastain … Sara

Nick Frost … Nion

Rob Brydon … Gryff

Sheridan Smith … Bromwyn

Alexandra Roach … Doreena

Sam Claflin … βασιλιάς William

Sope Dirisu … Tull

Sam Hazeldine … Leifr

Sophie Cookson … Pippa

Colin Morgan … Andrew

Liam Neeson … αφηγητής (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Evan Spiliotopoulos, Craig Mazin

Παραγωγή: Joe Roth

Μουσική: James Newton Howard

Φωτογραφία: Φαίδων Παπαμιχαήλ

Μοντάζ: Conrad Buff IV

Σκηνικά: Dominic Watkins

Κοστούμια: Colleen Atwood

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Huntsman: Winter’s War
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Κυνηγός: Η Μάχη του Χειμώνα

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Παραλειπόμενα

  • Πρίκουελ/spin-off του Η Χιονάτη και ο Κυνηγός (2012). Αρχικά, όλα ήταν έτοιμα για ένα σίκουελ, αλλά έπειτα από το σκάνδαλο που ξέσπασε με τον δεσμό της Kristen Stewart με τον σκηνοθέτη Rupert Sanders, τα σχέδια άλλαξαν, ώστε να μην παίζει η δημοφιλής ηθοποιός. Παρόλα αυτά, εμφανίζεται κι εδώ εν είδει φιλμ αρχείου.
  • Πριν επιλεγεί ο Cedric Nicolas-Troyan (επιτελικός τεχνικός των εφέ της πρώτης ταινίας), υποψήφιοι σκηνοθέτες ήταν οι: Frank Darabont, Gavin O`Connor και ο Andres Muschietti. Ο πρώτος αρχικά υπόγραψε, αλλά έπειτα αποχώρησε.
  • Μικρά τα κέρδη του φιλμ, συνυπολογίζοντας και το υψηλό της κόστος που έφτασε στα 115 εκατομμύρια δολάρια. Τα ταμεία απέφεραν 165, πολύ μακριά από τα 400 του πρώτου μέρους.
  • Η extended-edition στο Blu-ray έχει διάρκεια 120 λεπτών.
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Η Halsey διασκεύασε για την ταινία το παλιότερο της τραγούδι Castle.

Κριτικός: Πάνος Αχτσιόγλου

Έκδοση Κειμένου: 25/4/2016

Η δεύτερη (και κατά επιθυμία όλων, τελευταία) ταινία με ήρωα έναν πολύ μικρό και ασήμαντο χαρακτήρα ενός διάσημου παραμυθιού, αποδεικνύει ότι πολύ δύσκολα θα αναφωνήσεις “και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα” βγαίνοντας από την αίθουσα. Η έλλειψη καλλιτεχνικής δημιουργικότητας αλλά και η σεναριακή λειψυδρία που μαστίζει τα τελευταία χρόνια το Χόλιγουντ δεν θα μπορούσε να καταδεικνύεται με πιο εμφανή τρόπο, μέσω της συγκεκριμένης δημιουργίας. Προσπαθώντας να παρατείνει το μύθο και αναβιώνοντας στοιχεία μιας ταινίας που ίσως κάνεις δεν πολυήθελε και σε κανέναν δεν πολυάρεσε, η συνέχεια του χλιαρού “Η Χιονάτη και ο Κυνηγός” του 2012, πατά πάνω στη διάθεση των στούντιο να βρουν τη νέα, όμορφη και ανεξάρτητη ηρωίδα που θα τους αποφέρει εύκολα έσοδα και πλούσιο αφηγηματικό υλικό για συνεχόμενες και εύπεπτες κινηματογραφικές παραγωγές. Η εφηβική, τύπου “Twilight” αισθητική μοιάζει να αποτυπώνεται κι εδώ, με μοναδική διαφορά όμως ότι η πρωταγωνίστρια της προηγούμενης ταινίας είναι εκκωφαντικά απούσα. Ακόμη και ο ίδιος ο μαγικός καθρέφτης την ξεχνά, όταν του απευθύνεται το γνωστό εφαλτήριο ερώτημα του αυθεντικού παραμυθιού (“ποια είναι η ομορφότερη απ` όλες;”). Μη μπορώντας κανείς τελικά να καταλάβει ποια είναι η αναγκαιότητα αυτού του πρίκουελ-σίκουελ, ένα πολλά υποσχόμενο voice-over παραθέτει ένα απερίγραπτα ανούσιο backstory που εισάγει σε δύο βασικές ιστορίες, και οι δύο από τις οποίες στερούνται τόσο βάθους, όσο και δραματικότητας ή ακόμη και ιδιαίτερης σημασίας.

Ο σκηνοθέτης ανακατεύει και ξανά ανακατεύει την υπόθεση ξύνοντας τον πάτο, μπας και μπορέσει να βρει τελικά κάτι ενδιαφέρον να αφηγηθεί, μάταια όμως. Το σενάριο, εμφανέστατα μπαλωμένο από παντού, πελαγοδρομεί χωρίς καμιά συσχέτιση αιτίας και αποτελέσματος, αναμασώντας fantasy κλισέ και προσπαθώντας να πάρει ό,τι μπορεί από το βασικό στόρι του “Frozen” και το οπτικό στιλ της Νάρνια. Η ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο πολεμιστές του στρατού του παιδομαζώματος της βασίλισσας Φρέια (αδελφής της Ραβένα του πρώτου φιλμ) προηγείται χρονικά της προηγούμενης ταινίας, ενώ η συνέχεια και η εξέλιξή της, ακολουθώντας ένα χρονικό άλμα 7 ετών, περιλαμβάνει μια τσαπατσούλικη αποστολή επιστροφής του μαγικού καθρέφτη σε σίγουρα χέρια (με τις αναφορές να βγάζουν μάτια), άνευρες κωμικές εκτονώσεις γύρω από το πόσο άσχημες είναι οι γυναίκες νάνοι και την επανεμφάνιση της Σαρλίζ Θερόν στο ρόλο της κακιάς βασίλισσας, η οποία σπαταλά το ταλέντο της περιφερόμενη απαστράπτουσα -θυμίζοντας γνωστό διαφημιστικό σποτ- και απαγγέλλοντας βαρύγδουπες απειλές προς κάθε κατεύθυνση, σέρνοντας παράλληλα την κάθε της φράση με τη μεθοδευμένη σεξουαλικότητα που ο ρόλος της επιβάλει. Ο Κρις Χέμσγουορθ δείχνει διακοσμητικό στοιχείο, ενώ η Τζέσικα Τσαστέιν υποδυόμενη το δεύτερο σημαντικότερο ρόλο του φιλμ, περιορίζεται σε ένα άχαρο κακέκτυπο της Κάτνις Έβερντιν μοιάζοντας συναισθηματικά ασταθής και ευάλωτη, χωρίς όμως εύλογα σεναριακά κίνητρα. Η μοναδική που θα μπορούσε να σωθεί (μαζί με την αξιοπρεπή μουσική επένδυση του Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ) είναι η Έμιλι Μπλάντ (Sicario) η οποία μεταδίδει μια εύθραυστη αίσθηση ευαλωτότητας, όμοια με τα παγωμένα γλυπτά των εχθρών που αφήνει στο πέρασμα της.

Η πληθώρα από στολίδια στο σετ (τα κουστούμια είναι φτιαγμένα με μικροσκοπική λεπτομέρεια) δυστυχώς δεν φτάνει για να προσδώσει έστω και κάποιον χαρακτήρα σε αυτό το ασυντόνιστο, κακογραμμένο και εν τέλει απίστευτα ανιαρό φιλμ. Από την αρχή έως το φινάλε -το οποίο μάλλον απειλεί για συνέχεια του φραντσάιζ- οι σκηνές αναιρούν η μία την άλλη, οι διάλογοι δεν βγάζουν κανένα νόημα και η όποια δράση ή ρυθμός καταστρέφονται από τις τεχνικές αλλά και σκηνοθετικές επιλογές. Ίσως τελικά η Χιονάτη να εξαφανίστηκε με δική της θέληση από αυτήν την νερόβραστη και βεβιασμένη συνέχιση του ιδιού της του παραμυθιού.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

13 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *