Η ιστορία ενός φτωχού άντρα, του Εστεμπάν, που δούλεψε σκληρά στα ορυχεία της Νότιας Αμερικής για να αποκτήσει περιουσία. Όταν απέκτησε αρκετά χρήματα παντρεύτηκε την Κλάρα τη δεκαετία του 1920, μια γυναίκα με πολλά χαρίσματα, ενώ ο ίδιος μετατράπηκε σε αδίστακτο κτηματία που σκoρπίζει τη δυστυχία σε όσους τον περιστοιχίζουν.
Σκηνοθεσία:
Bille August
Κύριοι Ρόλοι:
Meryl Streep … Clara del Valle Trueba
Glenn Close … Ferula Trueba
Jeremy Irons … Esteban Trueba
Winona Ryder … Blanca Trueba
Antonio Banderas … Pedro Tercero Garcia
Vanessa Redgrave … Nivea del Valle
Armin Mueller-Stahl … Severo del Valle
Maria Conchita Alonso … Transito
Jan Niklas … κόμης Jean de Satigny
Vincent Gallo … Esteban Garcia
Teri Polo … Rosa del Valle
Grace Gummer … Clara del Valle (νεαρή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Bille August
Παραγωγή: Bernd Eichinger
Μουσική: Hans Zimmer
Φωτογραφία: Jorgen Persson
Μοντάζ: Janus Billeskov Jansen
Σκηνικά: Anna Asp
Κοστούμια: Barbara Baum
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The House of the Spirits
- Ελληνικός Τίτλος: Το Σπίτι των Πνευμάτων
- Εναλλακτικός Τίτλος: Das Geisterhaus [Γερμανία]
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: La Casa de los Espiritus της Isabel Allende.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο παραγωγής στα εθνικά βραβεία της Γερμανίας.
Παραλειπόμενα
- Πρώτη αγγλόφωνη ταινία για τον αναγνωρισμένο δανό Bille August.
- Μέχρι να την πείσει ο August, η Isabel Allende είχε αρνηθεί μια σειρά προτάσεων από παραγωγούς και σκηνοθέτες για να παραχωρήσει τα δικαιώματα του έργου της του 1982.
- Γυρίστηκε κυρίως στη Δανία, αλλά κάποιες σκηνές είναι στην Πορτογαλία.
- Kim Basinger και Julia Roberts απέρριψαν τον ρόλο της Μπιάνκα.
- Για τον ρόλο της Κλάρα, στα υπόψιν ήταν και η Annette Bening με τη Michelle Pfeiffer.
- Πρώτη επιλογή για Εστεμπάν ήταν ο William Hurt.
- Εδώ κάνει ντεμπούτο η Grace Gummer, κόρη της Meryl Streep.
- Η επιλογή λευκών ηθοποιών σε ρόλους Λατίνων δέχτηκε έντονα επικριτικά σχόλια, που οδήγησαν σε ανοιχτή διαμαρτυρία κατά την πρεμιέρα του φιλμ στις ΗΠΑ.
- Παρότι στις ΗΠΑ στάθηκε εμπορική αποτυχία, η Ευρώπη ώθησε τα έσοδα στα 61 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το κόστος ήταν στα 40.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 11/11/2014
Το οικογενειακό έπος που αφηγείται η Ιζαμπέλ Αλιέντε είναι εκτεταμένο, περίπλοκο και με δόσεις νοτιοαμερικανικού μαγικού ρεαλισμού. Η μεταφορά του στην οθόνη θα περίμενες να είναι μια απόπειρα για ένα «Όσα Παίρνει ο Άνεμος», όμως το αποτέλεσμα είναι μια παράθεση από σκηνές και σεκάνς σαν ανθολογία από το βιβλίο παρά μια οργανική δραματουργία -ο Εστεμπάν μοιάζει ασαφής ως χαρακτήρας, όπως και η σύζυγος με τις μεταφυσικές ικανότητες, που λειτουργεί περισσότερο ως σύμβολο αγάπης παρά ως συγκεκριμένος άνθρωπος. Και ύστερα το καστ, όσο αξιόλογο κι αν είναι, δεν καταφέρνει να μας πείσει ότι βλέπουμε Χιλιανούς ή Αργεντινούς, αλλά τους Τζέρεμι Άιρονς, Μέριλ Στριπ, Γκλεν Κλόουζ, Γουινόνα Ράιντερ. Μόνο ο Αντόνιο Μπαντέρας περνάει ως ντόπιος, αφού είναι κι ο ίδιος Λατίνος. Το φιλμ είναι ενδιαφέρον στον βαθμό που η ιστορία του βιβλίου είναι ενδιαφέρουσα. Αλλά δεν σε συναρπάζει, κάτι που θα ήταν ο βασικός λόγος της μεταφοράς του.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
