Μερικά χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, μια άσημη φυσικός από την Ανατολική Γερμανία που δεν ενδιαφερόταν για την πολιτική, είναι η πιο ισχυρή γυναίκα στον κόσμο. Ο δάσκαλός της στη μικρή πόλη όπου μεγάλωσε λέει ότι ήταν η πιο έξυπνη μαθήτρια που είχε ποτέ. Όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί της υποστηρίζουν ότι η «Μερκιαβέλι» ασκεί την εξουσία χωρίς ηθικούς φραγμούς, όπως δίδασκε ο Μακιαβέλι. Μια δημοσιογράφος που τη γνωρίζει καλά, λέει ότι χρησιμοποιεί μεθόδους νονάς της μαφίας. H γερμανίδα καγκελάριος κλήθηκε το 2008 να αντιμετωπίσει τη διεθνή οικονομική κρίση. Στον πειραματικό σωλήνα, οι χώρες του Νότου. «Aν έγραφα τώρα ένα βιβλίο για το δόγμα του σοκ», λεει η Ναόμι Κλάιν, «θα ήταν για την Ελλάδα». Πώς η Μέρκελ κατάφερε να επιβάλει τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη;
Σκηνοθεσία:
Στέλιος Κούλογλου
Κύριοι Ρόλοι:
Angela Merkel … η ίδια (αρχείο)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Στέλιος Κούλογλου
Παραγωγή: Στέλιος Κούλογλου
Μουσική: Active Member, Νίκος Ξυδής
Φωτογραφία: Νίκος Θωμόπουλος, Μανώλης Κονσολάκης
Μοντάζ: Χρήστος Γάκης
Σκηνικά: Νίκος Πολίτης
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Η Νονά
Διεθνής Τίτλος: The Godmother
Άρθρο
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου
Έκδοση Κειμένου: 20/3/2014
Ακούγοντας κανείς τον τίτλο του ντοκιμαντέρ «Η Νονά», καταλαβαίνει ότι θα παρακολουθήσει ένα πορτρέτο της Άνγκελα Μέρκελ, στο οποίο εκτός από την προσωπικότητά της, παρουσιάζεται και η πολιτική που ακολουθεί, με τις γνωστές επιπτώσεις στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Ο σκηνοθέτης Στέλιος Κούλογλου δανείστηκε τον τίτλο από το ομώνυμο βιβλίο της Χέλερ Γκέρτρουντ, απ`όπου συλλέγει αρκετές πληροφορίες, τις οποίες και χρησιμοποιεί έχοντας για ηχητική υπόκρουση το μουσικό θέμα του Νονού. Χτίζει το προφίλ της, ακολουθώντας την πορεία της από τα μαθητικά της χρόνια μέχρι και σήμερα, παραθέτοντας ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία πιθανόν να είναι άγνωστα σε πολλούς. Παράλληλα, προβάλλει συνεντεύξεις από ανθρώπους που έχουν πέσει θύματα της κρίσης, από τη συγγραφέα του βιβλίου «Η Νονά» και τη συγγραφέα του «Δόγματος του Σοκ», Ναόμι Κλάιν, ως τις λευκές χήρες της Ιταλίας, γερμανούς δημοσιογράφους, συνεργάτες της Μέρκελ, αλλά κι ανθρώπους που τη γνώριζαν από παλιά. Το υλικό που παρουσιάζεται στο ντοκιμαντέρ είναι πραγματικά μεγάλο και μαρτυρά τον όγκο της δουλειάς και της έρευνας που απαιτήθηκε για την ολοκλήρωσή του. Στο σύνολό του δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ποτέ κουραστικό, καθώς αποκαλύπτει πληροφορίες που αφορούν άμεσα τον μέσο Έλληνα, προκαλώντας έντονα συναισθήματα, όπως οργή, θλίψη, ειρωνεία ή δυσφορία. Η χρήση της σάτιρας σε όλη τη διάρκεια του φιλμ σαφώς αποφορτίζει την κατάσταση και δημιουργεί μια ισορροπία ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό. Επιτυχημένη ήταν και η επιλογή του σκηνοθέτη να τοποθετήσει στην ταινία του σκηνές από το ένα φιλμ του 1988, με τίτλο «Ομιλείτε Γερμανικά», το οποίο ενώ στην εποχή του είχε στόχο να σατιρίσει, καταλήγει σήμερα να βρίσκεται κοντά στην ελληνική πραγματικότητα.
Καταπιάνεται με ένα μεγάλο φάσμα πληροφοριών, το οποίο είναι δύσκολα διαχειρίσιμο και καταφέρνει να το ενώσει χωρίς προβλήματα ροής. Η μοναδική παγίδα της ταινίας πηγάζει από τον τίτλο της, πρώτον γιατί εστιάζει στη γερμανίδα πολιτικό, δημιουργώντας ερωτηματικά για τις ευθύνες που της αναλογούν, και δεύτερον τη χαρακτηρίζει, βγάζοντας αρνητική ετυμηγορία πριν την παρακολούθηση. Βεβαίως, η Μέρκελ καταλαμβάνει μια καίρια πολιτική θέση για τις εξελίξεις της χώρας μας και σίγουρα η πολιτική που ακολουθεί αποδείχθηκε καταστροφική για την Ελλάδα, όπως τεκμηριώνεται και στο φιλμ, αλλά καθώς το προφίλ της προβάλλεται σε αντιπαραβολή με την παρούσα κατάσταση, φαντάζει αυτή σαν η κύρια υπεύθυνη κι όχι ένα γενικό σύστημα καταστάσεων κι ανθρώπων.
Ο Στέλιος Κούλογλου επιλέγει να παρουσιάσει το πορτρέτο της Άνγκελα Μέρκελ, μιας ισχυρής γυναίκας που κινεί τα νήματα της Ευρωζώνης, παραθέτοντας τις συνέπειες της πολιτικής που ακολουθεί, αποκαλύπτοντας συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, αλλά και τη λογική με την οποία παίρνονται οι αποφάσεις που αλλάζουν τη μοίρα των λαών. Μια ταινία που μας αφορά όλους, καθώς έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το προφίλ των ανθρώπων που καθημερινά επηρεάζουν τις ζωές μας. Ζωές που έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν περισσότερα για αυτούς που τις δυσκολεύουν, από ό,τι πληροφοριακά μας «προσφέρει» μια τηλεόραση κι ένας καναπές στο σπίτι…
Βαθμολογία: