Ο Νονός, Μέρος 2ο

Ο Μάικλ Κoρλεόvε, διάδoχoς της εγκληματικής αυτoκρατoρίας τoυ πατέρα τoυ, δεv είvαι πια o ιδεαλιστής vέoς πoυ πoλέμησε με αυτoθυσία στov Β’ Παγκόσμιo Πόλεμo. Αφoύ εξασφαλίζει τη συvεργασία εvός δυvαμικoύ γερoυσιαστή, εκβιάζovτάς τov μ’ έvα σκάvδαλo από τo παρελθόv τoυ, o Μάικλ πηγαίvει στηv Κoύβα για vα αvoίξει έvα πoλυτελές καζίvo σε συvεργασία με τov εβραίo μαφιόζo Χάιμαv Ρoθ. Ωστόσo, εvώ εγκαθιδρύει τηv απόλυτη εξoυσία τoυ στον υπόκοσμο, o Κoρλεόvε απoκτά όλo και περισσότερoυς εχθρoύς, εvώ η σχέση τoυ με τηv έγκυo γυvαίκα τoυ, Κέι, περvάει σoβαρή κρίση.

Σκηνοθεσία:

Francis Ford Coppola

Κύριοι Ρόλοι:

Al Pacino … Michael Corleone

Robert Duvall … Tom Hagen

Diane Keaton … Kay Adams

Robert De Niro … Vito Corleone

John Cazale … Frederico ‘Fredo’ Corleone

Talia Shire … Constanzia ‘Connie’ Corleone

Lee Strasberg … Hyman Roth

Michael V. Gazzo … Frank ‘Frankie’ Pentangeli

Richard Bright … Al Neri

Gastone Moschin … Δον Fanucci

Bruno Kirby … Peter Clemenza

Frank Sivero … Genco Abbandando

Morgana King … Carmela Corleone

Marianna Hill … Deanna Corleone

Leopoldo Trieste … Κος Roberto

Dominic Chianese … Johnny Ola

Troy Donahue … Merle Johnson

Joe Spinell … Willi Cicci

Gianni Russo … Carlo Rizzi

Danny Aiello … Tony Rosato

James Caan … Sonny Corleone

Roman Coppola … Sonny Corleone (παιδί)

Julie Gregg … Sandra Corleone

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Francis Ford Coppola, Mario Puzo

Παραγωγή: Francis Ford Coppola

Μουσική: Nino Rota

Φωτογραφία: Gordon Willis

Μοντάζ: Barry Malkin, Richard Marks, Peter Zinner

Σκηνικά: Dean Tavoularis

Κοστούμια: Theadora Van Runkle

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The Godfather: Part II
• Ελληνικός Τίτλος: Ο Νονός, Μέρος 2ο
• Εναλλακτικός Τίτλος: Mario Puzo’s The Godfather: Part II
• Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ο Νονός 2

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Ο Νονός (1972)
• Ο Νονός 3 (1990)

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: The Godfather του Mario Puzo.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, δεύτερου αντρικού ρόλου (Robert De Niro), διασκευασμένου σεναρίου, μουσικής και σκηνικών. Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Al Pacino), δεύτερο αντρικό ρόλο (Michael V. Gazzo και Lee Strasberg), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Talia Shire) και κοστούμια.
• Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), σκηνοθεσίας, πρώτου αντρικού ρόλου (Al Pacino) σε δράμα, πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού (Lee Strasberg), σεναρίου και μουσικής.
• Βραβείο Bafta πρώτου αντρικού ρόλου (Al Pacino). Υποψήφιο για νέο σταρ (Robert De Niro), μουσική και μοντάζ.

Παραλειπόμενα

• Ταυτόχρονα σίκουελ και πρίκουελ του Νονού (1972), αυτή τη φορά πιο ελεύθερα βασισμένο στο βιβλίο του Mario Puzo.
• Μετά την επιτυχία της πρώτης ταινίας, η Paramount Pictures έβαλε άμεσα μπρος για τη συνέχεια, αυτή τη φορά όμως δίνοντας περισσότερες ελευθερίες στον Coppola, που είχε και την ιδέα της διπλής εξιστόρησης παρόντος-παρελθόντος.
• Ο σκηνοθέτης πρόσφερε έναν ρόλο στον γηραιό James Cagney, αλλά εκείνος αρνήθηκε.
• Ο James Caan συμφώνησε να εμφανιστεί σε μία μόλις φλας-μπακ σκηνή, αλλά με τον ίδιο μισθό που είχε πάρει για ολόκληρη την πρώτη ταινία, στην οποία φυσικά πρωταγωνιστούσε.
• Ο Marlon Brando είχε κι αυτός συμφωνήσει για μία φλας-μπακ σκηνή, αλλά επειδή αισθάνονταν αδικία από μέρους της Paramount, δεν εμφανίστηκε ποτέ στα γυρίσματα. Ο Coppola αναγκαστικά έκατσε μέσα στην ίδια ημέρα, και έγραψε εκ νέου τη σκηνή.
• Σε μικρό ρόλο ανακριτή εμφανίζεται ο καλτ παραγωγός-σκηνοθέτης Roger Corman, παλιός φίλος και συνεργάτης του Coppola. Στην ίδια επιτροπή στην ταινία είναι και ως γκεστ-σταρ οι William Bowers, Peter Donat και ο διάσημος συγγραφέας Richard Matheson.
• Ο Robert De Niro εξασκούνταν επί τέσσερις μήνες στα σικελικά, μια και ο χαρακτήρας του μιλάει σχεδόν εξολοκλήρου αυτή τη γλώσσα (λέει μονάχα 8 αγγλικές λέξεις). Επιπροσθέτως, έμεινε στη Σικελία επί 3 μήνες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα.
• Πρώτο σίκουελ στην ιστορία των Όσκαρ που κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας. Αυτό επαναλήφθηκε μόλις το 2003 με τον τρίτο Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.
• Ο Al Pacino δημιουργούσε προβλήματα καθ’ όλη την παραγωγή, μεταξύ αυτών περί της γενναίας αύξησης του μισθού του, αλλά και αλλαγών στο σενάριο. Επίσης, παραπονιόταν συνεχώς στον Coppola για τους αργούς του ρυθμούς, απειλώντας και με αποχώρηση, λέγοντας ότι το Σέρπικο γυρίστηκε μέσα 19 ημέρες.
• Ο Danny Aiello κάνει εδώ το ουσιαστικό ντεμπούτο του, κάτι που δεν ίσχυε για τον παλαίμαχο στο θέατρο Lee Strasberg, που πήρε υποψηφιότητα πρωτοεμφανιζόμενου στις Χρυσές Σφαίρες.
• Παρότι η λέξη “μαφία” δεν ακούγεται ποτέ στο πρώτο μέρος, εδώ ακούγεται τρεις φορές. Και οι τρεις είναι στη σκηνή με την ανακριτική επιτροπή.
• Ο διευθυντής φωτογραφίας Vittorio Storaro δεν επέστρεψε στη θέση του, πιστεύοντας ότι αυτό το σίκουελ δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι τόσο καλό όσο το πρώτο.
• Ο Peter Sellers ήταν στα υπόψιν για τον ρόλο του Χάιμαν Ροθ.
• Ο Robert De Niro δεν σήκωσε ο ίδιος το Όσκαρ του, αλλά ο Coppola για λογαριασμό του, μια και βρίσκονταν στα γυρίσματα του 1900.
• Στην εποχή του, η αποδοχή από τους κριτικούς δεν ήταν καθόλου ζεστή. Με την πάροδο όμως των χρόνων, αυτό αναθεωρήθηκε, και πλέον οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ήταν ακόμα καλύτερο και από το πρώτο.
• Το κόστος έφτασε ως τα 13 εκατομμύρια δολάρια, ενώ ξεκίνησε για 6. Οι εισπράξεις ήταν θετικές μεν, αλλά πολύ μακριά από την επιτυχία του πρώτου μέρους δε, φτάνοντας στα 88 εκατομμύρια δολάρια, αν και το τελικό ποσό αμφισβητείται.