Η ιστορία της Γκλόρια Στάινεμ, σε δύο πράξεις: από τότε που ταξίδευε παρέα με το «ανήσυχο πνεύμα» του πατέρα της και την καταθλιπτική μητέρα της, ως το δικό της προσωπικό εξερευνητικό ταξίδι στις μακρινές Ινδίες και η καριέρα της, ως ενήλικη πια, από τα πρώτα της βήματα στη δημοσιογραφία ως την ανάδειξη σε εκδότρια του φεμινιστικού περιοδικού Ms και την καθιέρωση της ως μια από πιο καίριες περσόνες του κινήματος για τη γυναικεία απελευθέρωση.
Σκηνοθεσία:
Julie Taymor
Κύριοι Ρόλοι:
Julianne Moore … Gloria Steinem
Alicia Vikander … Gloria Steinem (20-40 ετών)
Lulu Wilson … Gloria Steinem (νεαρή)
Bette Midler … Bella Abzug
Janelle Monae … Dorothy Pitman Hughes
Timothy Hutton … Leo Steinem
Lorraine Toussaint … Flo Kennedy
Leon … Frank
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Julie Taymor, Sarah Ruhl
Παραγωγή: Lynn Hendee, Alex Saks, Julie Taymor
Μουσική: Elliot Goldenthal
Φωτογραφία: Rodrigo Prieto
Μοντάζ: Sabine Hoffman
Σκηνικά: Kim Jennings
Κοστούμια: Sandy Powell
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Glorias
- Ελληνικός Τίτλος: Εμείς οι Γκλόριες
Σεναριακή Πηγή
- Αυτοβιογραφία: My Life on the Road της Gloria Steinem.
Παραλειπόμενα
- Μόλις έναν χρόνο πριν, ο χαρακτήρας της Gloria Steinem (υπό τη μορφή της Rose Byrne), πρωταγωνιστούσε στη μίνι σειρά Mrs. America (βιογραφία της Phyllis Schlafly).
- Η Julie Taymor σκηνοθετεί έπειτα από 6 χρόνια.
- Η ίδια η Gloria Steinem έχει μια γκεστ εμφάνιση, ως ο εαυτός της.
Κριτικός: Λήδα-Ειρήνη Αδάμου
Έκδοση Κειμένου: 10/12/2020
Τι πιο λογικό επόμενο για την πάλαι ποτέ σκηνοθέτη της ταινίας Frida, Julie Taymor, να καταπιαστεί με τη ζωή της φεμινίστριας-δημοσιογράφου Gloria Steinem (ορμώμενη πάντα από το My Life on the Road βιβλίο της τελευταίας) στο πιο πρόσφατο, τύπου βιογραφικό, φιλμ της, The Glorias;
Και τι πιο ριψοκίνδυνο βέβαια για την ίδια, όταν σχεδόν μισό χρόνο πριν της κυκλοφορίας της νέας της ταινίας, έχει προηγηθεί η άκρως επιτυχημένη σειρά Mrs America; Γιατί η πραγματικότητα είναι πως ακόμη και την ίδια την Gloria Steinem να «επιστρατεύσεις» κλείνοντας με την παρουσία της την ταινία σου, τη μαεστρία με την οποία χειρίστηκε η Dahvi Waller το ζήτημα του αγώνα του Γυναικείου Κινήματος επί 70s για την επικύρωση της τροπολογίας για την ισότητα των φύλων (Εqual Rights Amendment aka ERA), δύσκολο να την επαναλάβεις…
Τι είναι επομένως αυτό το διαφορετικό που χαρακτηρίζει την εν λόγω σκηνοθετική απόπειρα της Taymor και το οποίο χρήζει της προσοχής μας; Εν πρώτοις, η δημιουργός πιάνει το θέμα από την πλευρά του «κατακερματισμένου εγώ» της Glorias Steinem. Τοιουτοτρόπως, διαθέτει τέσσερις διαφορετικές εκδοχές χαρακτήρων της Gloria, τις οποίες εκδοχές χωρίζει με βάση το χρόνο, όπου το «εγώ» της κάθε εκδοχής μπορεί να δει και να μιλήσει στην άλλη του εκδοχή! Αν κάτι τέτοιο συνεπώς δεν είναι σκηνοθετικά ιδιοφυές, αναρωτιέται κανείς τι άλλο θα μπορούσε να είναι στο φιλμ The Glorias.
Από κει και πέρα, είναι που κάθε πρώτος ενθουσιασμός ξεφτίζει. Πέραν επιπλέον από τους πιασάρικους διαλόγους τους σεναρίου (που συνυπογράφει η Julie Taymor), ούτε καν η «φωτογραφία» του Rodrigo Prieto , η οποία δεν είναι λίγες οι φορές που μετουσιώνει τους συνειρμούς των σκέψεων της συγγραφέως έτσι ώστε να παραπέμπουν σε «παραμύθι», ταιριάζει στην ακρορεαλιστική περσόνα της Gloria Steinem. Γιατί το Κίνημα για τη Γυναικεία Απελευθέρωση, του οποίου «το άγριο κουπί η Steinem τραβούσε», ουδεμία σχέση με παραμύθι παρά με μια σκληρή πραγματικότητα είχε να κάνει…
Αν και βέβαια, η ίδια η Gloria Steinem σε πρόσφατη συνέντευξη της καταλόγισε αναλήθειες στη σειρά Mrs America της Wahler, επιλέγει εν αντιθέσει να μην καταλογίσει τα ίδια λάθη στην υπόθεση του φιλμ της Julie Taymor. Κι ενώ δηλαδή παρακολουθώντας κανείς την ταινία The Glorias διακρίνει ότι το προς όλες τις γυναίκες «πνεύμα» της Gloria Steinem δεν είχε πρόσημο τόσο ταξικό όσο ενωτικό, συνειδητοποιεί επίσης πως σε κάποια σημεία του το όλο στόρι του επιλέγει να παρουσιάσει το Κίνημα για τη Γυναικεία Απελευθέρωση τρόπον τινά διχασμένο (λόγω των ταξικών διαφοροποιήσεων εντός των κόλπων του).
Επιπροσθέτως, να σημειωθεί πως το να προσπερνά η ταινία τη συντηρητική επανάσταση των λεγόμενων «Housewives» με επικεφαλής τη Phyllis Schlafly, επισημαίνοντας ελάχιστα για την αέναη απειλή που η αντίδραση αυτή συνιστούσε για το Κίνημα των Γυναικών, είναι σαν να αποκρύπτει πως το εν λόγω αντικίνημα λειτούργησε ως ικανοποιητικός μοχλός αντίστασης προς όφελος της πατριαρχίας, και συνεπώς μεγάλο «πονοκέφαλο» (όσο και η ίδια να το αρνείται στο πνεύμα της ενότητας του γυναικείου φύλου) για την ίδια την Gloria Steinem.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
