Η Ερωμένη του Γάλλου Υπολοχαγού

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας ταινίας, οι ηθοποιοί Μάικ και Άννα υποδύονται ένα ζευγάρι που ζει μια σύντομη αλλά παθιασμένη σχέση. Οι δυο ηθοποιοί ερωτεύονται και στην πραγματικότητα, και ζουν έναν έρωτα παράλληλα μ’ αυτόν που ζουν οι χαρακτήρες που υποδύονται.

Σκηνοθεσία:

Karel Reisz

Κύριοι Ρόλοι:

Meryl Streep … Sarah Woodruff/Anna

Jeremy Irons … Charles Henry Smithson/Mike

Lynsey Baxter … Ernestina Freeman

David Warner … λοχίας Murphy

Peter Vaughan … Κος Freeman

Richard Griffiths … Σερ Tom Burgh

Michael Elwyn … Montague

Penelope Wilton … Sonia

Hilton McRae … Sam

Liz Smith … Κα Fairley

Leo McKern … Δρ Grogan

Alun Armstrong … Grimes

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Harold Pinter, Karel Reisz

Παραγωγή: Leon Clore

Μουσική: Carl Davis

Φωτογραφία: Freddie Francis

Μοντάζ: John Bloom

Σκηνικά: Assheton Gorton

Κοστούμια: Tom Rand

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The French Lieutenant’s Woman
• Ελληνικός Τίτλος: Η Ερωμένη του Γάλλου Λοχαγού [αυθεντικός]
• Εναλλακτικός Τίτλος: Η Ερωμένη του Γάλλου Υπολοχαγού

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: The French Lieutenant’s Woman του John Fowles.

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Meryl Streep), διασκευασμένου σεναρίου, μοντάζ, σκηνικών και κοστουμιών.
• Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Meryl Streep) σε δράμα. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (δράμα) και σενάριο.
• Βραβείο Bafta πρώτου γυναικείου ρόλου (Meryl Streep), μουσικής και ήχου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Jeremy Irons), σενάριο, φωτογραφία, μοντάζ, σκηνικά και κοστούμια.
• Καλύτερο ξένο σενάριο στα David di Donatello.

Παραλειπόμενα

• Το μυθιστόρημα είχε εκδοθεί το 1969, αλλά μέχρι να γίνει η ταινία, τα δικαιώματα του άλλαξαν διάφορα χέρια. Πρώτοι ήταν οι παραγωγοί Malcolm Bradbury και Christopher Bigsby που βγήκαν πρόθυμο τον συγγραφέα για μια τηλεοπτική μεταφορά. Όμως, η παρεμβολή του περίφημου Saul Zaentz, οριοθέτησε τη διασκευή για τη μεγάλη οθόνη. Για τη σκηνοθεσία είχαν προσεγγισθεί οι Mike Nichols, Milos Forman, Robert Bolt, Sidney Lumet, Richard Lester, Fred Zinnemann, Lindsay Anderson, Franklin J. Schaffner αλλά κι ο Μιχάλης Κακογιάννης, με το σενάριο να αλλάζει κι αυτό “ιδιοκτήτη” συνεχώς.
• Robert Redford, James Fox και Richard Chamberlain ήταν υποψήφιοι για τον κεντρικό αντρικό ρόλο, ενώ αντίστοιχα για τον γυναικείο οι Vanessa Redgrave, Francesca Annis, Charlotte Rampling, Gemma Jones, αλλά και η προσωπική επιλογή του Fowles, η Helen Mirren.
• Harold Pinter και Karel Reisz έγραψαν τη σεναριακή διασκευή το 1979, με τον Leon Clore, παλιό συνεργάτη του Reisz, να αναλαμβάνει την παραγωγή, και μέσα στο 1980 τα γυρίσματα είχαν περατωθεί.
• Η Harriet Walter ερμήνευσε έναν σημαντικό ρόλο στην ταινία, για να κοπεί όμως εξολοκλήρου στο τελικό μοντάζ.
• Η Meryl Streep κατέφθασε στην Αγγλία τρεις μήνες πριν την έναρξη γυρισμάτων, ώστε να διδαχτεί τη βρετανική προφορά.
• Η ιδιαιτερότητα του μυθιστορήματος του John Fowles (εμπνευσμένο με τη σειρά του από το γαλλικό μυθιστόρημα Ourika του 1823) ήταν πως ο αναγνώστης μπορούσε να επιλέξει το φινάλε της αρεσκείας του, είτε χαρούμενο είτε πικρό. Επίσης, δεν εμπεριείχε καθόλου την υποπλοκή της σύγχρονης εποχής.
• Δεν ήταν το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, αλλά εδώ ο Jeremy Irons χρίζεται πρώτη φορά πρωταγωνιστής, και θεμελιώνει τη μετέπειτα καριέρα του.
• Τρίτη στο σύνολο, αλλά πρώτη ως τότε οσκαρική υποψηφιότητα για τη Meryl Streep σε πρώτο ρόλο. Για την ίδια όμως παρέμεινε ως μία από τις λιγότερο αγαπημένες της προσωπικές ερμηνείες.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Ο διάσημος ερμηνευτής βιόλας Kenneth Essex συνέδραμε στο μουσικό μέρος, μαζί με μια ορχήστρα -υπό τη διεύθυνση του συνθέτη Carl Davis- που δεν αναφέρεται στα κρέντιτ, και δεν έχει έκτοτε εντοπιστεί.