Η Μύγα

Ο Σεθ Μπραντλ, ένας πολύ φιλόδοξος κι ευφυής επιστήμονας, εντελώς τυχαία «συγχωνεύεται» με μια μύγα κατά τη διάρκεια ενός αλλόκοτου πειράματος τηλεμεταφοράς. Μια δημοσιογράφος που τον έχει ερωτευτεί, η Βερόνικα, ενώ κάλυπτε τις επιστημονικές του αναζητήσεις, ξαφνικά θα δει τον αγαπημένο της να μεταμορφώνεται ώρα με την ώρα σ’ ένα τρομακτικό πλάσμα.

Σκηνοθεσία:

David Cronenberg

Κύριοι Ρόλοι:

Jeff Goldblum … Seth Brundle

Geena Davis … Veronica ‘Ronnie’ Quaife

John Getz … Stathis Borans

Joy Boushel … Tawny

Leslie Carlson … Δρ Brent Cheevers

George Chuvalo … Marky

David Cronenberg … ο γυναικολόγος

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Charles Edward Pogue, David Cronenberg

Παραγωγή: Mel Brooks, Stuart Cornfeld

Μουσική: Howard Shore

Φωτογραφία: Mark Irwin

Μοντάζ: Ronald Sanders

Σκηνικά: Carol Spier

Κοστούμια: Denise Cronenberg

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The Fly
• Ελληνικός Τίτλος: Η Μύγα

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Η Μύγα (1958)
• Ο Εφιάλτης Ξαναγύρισε (1959)
• Η Μύγα ΙΙ (1989)

Σεναριακή Πηγή

• Διήγημα: The Fly του George Langelaan.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ μακιγιάζ.
• Υποψήφιο για Bafta ειδικών εφέ και μακιγιάζ.
• Ειδικό βραβείο επιτροπής του φεστιβάλ του Αβοριάζ.

Παραλειπόμενα

• Μόνο ελαφριά βασισμένο στο ομότιτλο διήγημα του 1957 από τον George Langelaan, που είχε μεταφερθεί άμεσα σε ταινία από τον Kurt Neumann με τον Vincent Price. Η επιτυχία εκείνης της b-movie ταινίας είχε γεννήσει δύο σίκουελ, αλλά το δεύτερο από αυτά δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα.
• Ο συμπαραγωγός Kip Ohman ήταν που στις αρχές των 1980 είχε προσεγγίσει τον σεναριογράφο Charles Edward Pogue με την ιδέα να κάνουν ένα ριμέικ της ταινίας του 1958. Αφού διάβασε το διήγημα και είδε για πρώτη φορά την ταινία, ο Pogue συμφώνησε και προσέγγισε με τη σειρά του τον παραγωγό Stuart Cornfeld, που δεν άργησε κι αυτός να πει το ναι. Το σχέδιο παρουσιάστηκε στην 20th Century Fox και συνάντησε ενθουσιασμό, με τον Pogue να λαμβάνει γρήγορα τα χρήματα για να βάλει μπρος το κείμενο. Το αρχικό που ετοίμασε όμως ήταν πιστό στο διήγημα, και δεν ικανοποιούσε ούτε τον συγγραφέα του. Του Cornfeld ήταν τότε η σκέψη να μην ήταν άμεση η μεταμόρφωση, αλλά να γίνονταν σταδιακά. Σε αυτό όμως το στάδιο ούτε η Fox έβλεπε κάτι που να της αρέσει, αποσύροντας τον τίτλο τους από την παραγωγή, αλλά συμφωνώντας να αναλάβουν τη διανομή εάν βρίσκονταν εταιρία παραγωγής να το φέρει εις πέρας. Κι αυτή που βρέθηκε δεν ήταν άλλη από την Brooksfilms του Mel Brooks. Ο διάσημος κωμικός ήταν φίλος του Cornfeld, και είχαν ήδη συνεργαστεί το 1980 για την παραγωγή του Άνθρωπου Ελέφαντα του David Lynch. Και μάλιστα, ο Brooks πρότεινε να μη φαίνεται το όνομα του στους τίτλους, για να μην παρερμηνεύεται από το κοινό η ταινία ως κωμωδία. Κάπου εδώ αφήνεται πίσω ο Pogue, και προσλαμβάνεται ο Walon Green, που όμως δεν ικανοποίησε καθόλου με τη δουλειά του. Αναζητώντας παράλληλα τον κατάλληλο σκηνοθέτη, οι Brooks και Cornfeld σκέφτηκαν εξαρχής τον David Cronenberg, αλλά εκείνος εργάζονταν πάνω στην Ολική Επαναφορά. Έτσι στράφηκαν προς ένα βρετανικό ταλέντο, τον Robert Bierman, που είχε εντυπωσιάσει με τις μικρού μήκους ταινίες του. Και ενώ φαίνονταν να συμφωνούν, ξέσπασε μια αληθινή τραγωδία. Ο Bierman πληροφορήθηκε ότι η κόρη του σκοτώθηκε στις οικογενειακές διακοπές τους στη Νότια Αφρική, και πήρε αμέσως το αεροπλάνο φεύγοντας. Τον περίμεναν τρεις μήνες υπομονετικά αν θα μπορούσε να αναλάβει την ταινία, αλλά ούτε τότε ήταν ακόμα έτοιμος ψυχολογικά και επήλθε το μεταξύ τους διαζύγιο. Σε αυτό ακριβώς το σημείο, ο Cornfeld πληροφορείται ότι ο Cronenberg παράτησε την Ολική Επαναφορά, και αφού τον προσέγγισε πήρε την υπογραφή του και συμφώνησαν να αναλάβει ο Καναδός και το τελικό σενάριο.
• Παρότι είχε ήδη γίνει αρκετή δουλειά με το σενάριο, ο Cronenberg ξεκίνησε το χτίσιμο των χαρακτήρων και τους διαλόγους σχεδόν από το μηδέν. Επίσης, παρείσφρησε το σεξουαλικό στοιχείο, τον σωματικό τρόμο και όσα γενικότερα χαρακτήριζαν τη δουλειά του ως δημιουργός. Ακόμα όμως κι έτσι, ήταν η επιμονή του Cronenberg προς την ένωση σεναριογράφων που βοήθησε να μπει στους τίτλους και το όνομα του Charles Edward Pogue, θεωρώντας κρίσιμη όση δουλειά είχε κάνει αρχικά κι εκείνος.
• Ο John Malkovich ήταν η κορυφαία επιλογή όλων για τον Σεθ. Το περίτρανο “όχι” όμως του ηθοποιού, ακολουθήθηκε από ένα ακόμα από τον John Lithgow. Πριν καταλήξουν στον Jeff Goldblum, ήταν κατά νου και οι Michael Keaton, Richard Dreyfuss.
• Ο Chris Walas σχεδίασε πρώτα τον τελικό “Brundlefly”, πηγαίνοντας μετά στάδιο προς στάδιο τη μεταμόρφωση του ως μια μεταφορά στη γήρανση του ανθρώπου. Ο βραβευμένος εκείνη τη χρονιά καλλιτέχνης ειδικών εφέ-μακιγιάζ έμελλε να αναλάβει σκηνοθετικά το σίκουελ του 1988.
• Η γνωριμία τους εδώ οδήγησε τους Jeff Goldblum και Geena Davis σε γάμο, για να ακολουθήσει όμως το διαζύγιο το 1991.
• Η αρχική εκδοχή της ταινίας προβλήθηκε στα στελέχη της Fox και τη λάτρεψαν. Μετά όμως από τις δοκιμαστικές προβολές, το κοινό επίταξε να κοπεί η περιβόητη σκηνή της συγχώνευσης του πιθήκου με μια γάτα. Δεν ήταν μόνο αποτρόπαιη, αλλά στερούσε και κάθε συμπάθεια προς το πρόσωπο του Σεθ. Αρχικά είχαν κόψει μαζί και τη θέα του “μωρού πεταλούδα”, αλλά η Fox αποφάσισε να την επαναφέρει.
• Κανείς δεν έμοιαζε να το πίστευε απόλυτα (ως μια γκορ δουλειά εναλλακτικού δημιουργού), αλλά το φιλμ αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία τόσο στις κριτικές όσο και στα ταμεία. Ο Cronenberg εκπλάγηκε και με το γεγονός ότι πολλές κριτικές έβλεπαν το φιλμ ως μια μεταφορά για τον ιό του AIDS, κι ενώ ο ίδιος είχε μόνο κατά νου γενικά τις θανατηφόρες ασθένειες και τη γήρανση. Δεν επιβεβαιώθηκαν όμως οι προβλέψεις για μια υποψηφιότητα του Goldblum στα Όσκαρ, αφού πράγματι φαίνονταν ότι η ακαδημία ήταν πάντα δύσκολη με το είδος του τρόμου.
• Με κόστος 15 εκατομμύρια δολάρια, οι εισπράξεις έφτασαν στα 60,6, ένα νούμερο που δεν ξεπέρασε ποτέ ο Cronenberg στην καριέρα του. Πρόκειται και για τη μόνη του ταινία που κέρδισε ποτέ Όσκαρ.
• Πέρα από το αποτυχημένο σίκουελ του 1988, η Geena Davis και ο τότε σύζυγος της, Renny Harlin, ετοίμαζαν μια δικιά τους εναλλακτική σίκουελ εκδοχή εντός της δεκαετίας του 1990. Το στόρι λέγεται πως αφορούσε τη γέννηση διδύμων από τη Βερόνικα, αλλά όλα έμειναν στα χαρτιά. Ακόμα μία προσπάθεια το 2003 από τον Todd Lincoln απέβη άκαρπη, κι ενώ είχε πάρει την αρχική έγκριση της Fox Searchlight Pictures. Τέλος, το 2009 ακούστηκε ότι ο ίδιος ο David Cronenberg ετοίμαζε ένα δεύτερο ριμέικ, ενώ από το 2011 το ριμέικ άλλαξε σε σίκουελ, χωρίς όμως να οδηγήσει κάπου οριστικά όλη αυτή η φιλολογία και η ανταλλαγή δηλώσεων.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Οι παραγωγοί προσέλαβαν τον Bryan Ferry για να γράψει ένα τραγούδι για το φιλμ, με στόχο μια πλουσιότερη προώθηση. Αποτέλεσμα αυτού ήταν το Help Me, και γυρίστηκε γρήγορα ένα βίντεο-κλιπ του με σκηνές από την ταινία. Ενώ όμως άρεσε στον Cronenberg, ήταν πολύ διστακτικός περί του αν ταίριαζε με την ταινία του. Και αφού το πρόβαραν στους τελικούς τίτλους, αποφασίστηκε να φύγει κι από εκεί, και απλά να ακούγεται φευγαλέα στη σκηνή του μπαρ. Το τραγούδι έγινε διαθέσιμο εντέλει το 1993 στο κοινό άλμπουμ Ultimate Collection των Roxy Music/Bryan Ferry.