Έναν χρόνο μετά την επιστημονική επιβεβαίωση της ύπαρξης της ζωής μετά τον θάνατο, εκατομμύρια ανά τον κόσμο τερματίζουν τη ζωή τους ώστε να «πάνε εκεί». Ένας άντρας και μια γυναίκα ερωτεύονται καθώς προσπαθούν να εξυγιάνουν το τραγικό τους παρελθόν, αλλά και την αληθινή φύση της μετά θάνατο ζωής.

Σκηνοθεσία:

Charlie McDowell

Κύριοι Ρόλοι:

Rooney Mara … Isla

Jason Segel … Will Harbor

Jesse Plemons … Toby Harbor

Riley Keough … Lacey

Robert Redford … Thomas Harbor

Ron Canada … Cooper

Mary Steenburgen … η δημοσιογράφος

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Charlie McDowell, Justin Lader

Παραγωγή: Alex Orlovsky, James D. Stern

Μουσική: Danny Bensi, Saunder Jurriaans

Φωτογραφία: Sturla Brandth Grovlen

Μοντάζ: Jennifer Lilly

Σκηνικά: Akin McKenzie

Κοστούμια: Keri Langerman

 

  • Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Video-on-Demand.
  • Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Discovery

Ελληνικός Τίτλος: Η Ανακάλυψη

Παραλειπόμενα

  • Ο Nicholas Hoult πήρε τον ρόλο του Γουιλ, αλλά αποχώρησε για χάρη άλλης δουλειάς.
  • Έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance, και κατέληξε άμεσα στο ίντερνετ, ως παραγωγή του Netflix.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Κριτικός: Δημήτρης Μπαμπούλης

Έκδοση Κειμένου: 10/5/2017

Έναν χρόνο μετά την επιστημονική απόδειξη ότι υπάρχει μετά θάνατον ζωή, ένα μεγάλο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού επιλέγει την αυτοκτονία με σκοπό να φτάσει πιο γρήγορα «εκεί». Τότε, η Ίσλα κι ο Γουίλ προσπαθούν να κατανοήσουν τι ακριβώς είναι η μετά θάνατον ζωή που ανακαλύφθηκε, προσπαθώντας ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν τα λάθη του παρελθόντος και να κατανοήσουν την έλξη που υπάρχει ανάμεσά τους.

Η Ιδιαίτερη πλοκή και θεματολογία της ταινίας σού τραβάει το ενδιαφέρον να την παρακολουθήσεις και να δεις τον τρόπο με τον οποίο ο ιδιαίτερα καλός αφηγητής Τσάρλι ΜακΝτάουελ («The One I Love») θα αναπτύξει τις σκέψεις του επί της οθόνης. Ενώ οι σκέψεις του είναι πολύ ενδιαφέρουσες και σε πολλά σημεία φτάνει μέχρι και να φιλοσοφεί κινηματογραφικά, στο τέλος καταργεί τον όρο φιλοσοφία, όταν σου δίνει όλες τις απαντήσεις έτοιμες, αφήνοντάς σε να κοιμηθείς ήσυχος την νύχτα.

Στο τεχνικό κομμάτι, ο ΜακΝτάουελ ορθώς επιλέγει ένα μουντό, συννεφιασμένο-γκριζαρισμένο τοπίο, που σε αιχμαλωτίζει και αρμόζει στα συναισθήματα που σου προκαλεί η ταινία όσο την παρακολουθείς. Το σενάριο δεν περιορίζεται σε κλισέ ατάκες και δεν επαναλαμβάνεται, αλλά χωρίζεται ανάλογα με τις διαφορετικές σκέψεις του σκηνοθέτη και χαρίζει διαλόγους που δεν περνούν απαρατήρητοι και προκαλούν προβληματισμούς για την ηθική της επιστήμης, τα όρια της, αλλά και για την εξιλέωση από τα καίρια λάθη που έχουμε κάνει στο παρελθόν μας. Όσον αφορά τις ερμηνείες, όλες ήταν καλές και προκαλεί ενδιαφέρον η προσπάθεια και η ενέργεια που βγάζει ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ παρά τα ογδόντα του χρόνια.

Συνεπώς, το «Discovery» είναι μια καλή δουλειά με δομή και καθόλου επιφανειακή, καθώς προβληματίζει μέσω μιας ιδιαίτερα πρωτότυπης πλοκής και δημιουργεί ποικίλα συναισθήματα που ταιριάζουν με το «τοπίο» της. Παρόλα αυτά, έχει ένα σημαντικό αρνητικό το ότι δίνει κυριολεκτικά στο πιάτο όλα του τα μηνύματα χωρίς να σου επιτρέπει να την σκεφτείς περαιτέρω, με αποτέλεσμα να μη σου επιτρέπει να τη θυμάσαι για πολύ καιρό, αλλά να σου προξενήσει το ενδιαφέρον μόνο εφήμερα.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *