Ο Τρομοκράτης
- The Devil's Own
- 1997
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Δράσης, Θρίλερ, Νουάρ, Πολιτικό Θρίλερ
- 28 Μαρτίου 1997
Ο Φράνκι, ένας νεαρός Ιρλανδός και μέλος του ΙΡΑ, φιλοξενείται στη Νέα Υόρκη από έναν φίλο αστυνομικό, τον Τομ, που δεν γνωρίζει την αληθινή του ταυτότητα. Όταν την ανακαλύπτει, διχάζεται ανάμεσα στο καθήκον και τη φιλία, μια και στο πρόσωπό του είχε δει τον γιο που ποτέ του δεν είχε αποκτήσει.
Σκηνοθεσία:
Alan J. Pakula
Κύριοι Ρόλοι:
Harrison Ford … αστυνόμος Tom O’Meara
Brad Pitt … Francis ‘Frankie’ McGuire/Rory Devaney
Margaret Colin … Sheila O’Meara
Ruben Blades … αστυνόμος Edwin ‘Eddie’ Diaz
Treat Williams … Billy Burke
George Hearn … δικαστής Peter Fitzsimmons
Mitchell Ryan … αστυνόμος Jim Kelly
Natascha McElhone … Megan Doherty
Julia Stiles … Bridget O’Meara
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: David Aaron Cohen, Vincent Patrick, Kevin Jarre
Στόρι: Kevin Jarre
Παραγωγή: Robert F. Colesberry, Lawrence Gordon
Μουσική: James Horner
Φωτογραφία: Gordon Willis
Μοντάζ: Tom Rolf, Dennis Virkler
Σκηνικά: Jane Musky
Κοστούμια: Bernie Pollack
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Devil’s Own
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Τρομοκράτης
Παραλειπόμενα
- Έσχατη ταινία τόσο για τον Alan J. Pakula, όσο και για τον διευθυντή φωτογραφίας Gordon Willis.
- Από το 1991, ο παραγωγός Lawrence Gordon είχε πάει το αρχικό σενάριο στον άγνωστο ακόμα Brad Pitt, και μέχρι το 1995 αυτό ήταν στον αέρα. Τότε ο νεαρός σταρ πρότεινε τον Harrison Ford να παίξει δίπλα του, κι ενώ ως τότε ο χαρακτήρας του Τομ Ο’Μίρα ήταν δεύτερος. Ο Ford με τη σειρά του ήταν που πρότεινε τον Pakula για τη σκηνοθεσία.
- Δύο μήνες πριν κάνει πρεμιέρα η ταινία, ο Pakula αισθάνθηκε ανικανοποίητος με το φινάλε. Τότε, μάζεψε το επιτελείο και το καστ, και τo ξαναγύρισαν σε στούντιο.
- Ο Brad Pitt βρέθηκε στο δυτικό Μπέλφαστ ώστε να βελτιώσει την προσφορά του στα ιρλανδικά, αλλά εκεί δέχτηκε επίθεση από ντόπιους.
- Ο Pitt μίλησε με πολύ άσχημα λόγια για την παραγωγή, κι ενώ αυτή ήταν ακόμα στα γυρίσματα. Όταν είπε ότι θέλει να αποχωρίσει, απειλήθηκε μέσω του συμβολαίου του με μήνυση.
- Ο Robert Mark Kamen βοήθησε στο σενάριο, δίχως να μπει στους τίτλους.
- Ο πρώτος που είχε αναφερθεί ως υποψήφιος για τη σκηνοθεσία ήταν ο σκοπιανός Milcho Manchevski.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 26/3/2015
Αυτό που ενοχλεί στη συγκεκριμένη ιστορία είναι το ότι ενώ ο ικανός Άλαν Πάκουλα σαφώς ενδιαφέρεται να μας περιγράψει δυο χαρακτήρες, τον έναν δεμένο στην εκδίκηση και τον φατριασμό, τον άλλο ανθρωπιστή με ηθικά διλήμματα, το όλο ιστορικό δεδομένο της πάλης για ανεξαρτησία της Ιρλανδίας και ο ΙΡΑ χρησιμοποιούνται απλά ως πρόσχημα, ως σκέτο πλαίσιο χωρίς καμία τοποθέτηση. Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές είχαν αντιρρήσεις, εκ των υστέρων, λέγοντας ότι ξεκίνησαν να παίζουν με το σενάριο ακόμη μισοτελειωμένο. Άλλωστε, ακόμη κι ως δράμα χαρακτήρων έχει νοηματικά κενά. Δεν βάζεις στο σπίτι σου έναν άγνωστο να τον φιλοξενήσεις έτσι απλά, ή δεν αποτρέπεις κάποιον από το να τον σκοτώσει, αλλά θέλεις να τον συλλάβεις ώστε να τον δώσεις… στον ίδιο τον διώκτη για να έχει μια σωστή δίκη. Αυτό που σώζει το εγχείρημα είναι οι Χάρισον Φορντ, Μπραντ Πιτ που ξέρουν να γεμίζουν τα πλάνα με την παρουσία τους και να χρωματίζουν τις στιγμές με την ερμηνεία, σε ένα ψυχολογικό κλίμα «Key Largo» (αναμένοντας στο τέλος ένα πλεούμενο διαφυγής). Δείτε το έτσι, ως ερμηνείες και ατμόσφαιρα.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
