
Δέκα χρόνια μετά τον θάνατο ενός αστέρα της αμερικανικής τηλεόρασης, με τον οποίο αλληλογραφούσε ως παιδί, ένας νεαρός ηθοποιός επαναξιολογεί αυτή την εκ μακρών του σχέση με τον παλιό του ίνδαλμα. Επιστρέφοντας στο τότε, αυτή η σχέση μπήκε στο μικροσκόπιο μιας δημοσιογράφου από κουτσομπολίστικο περιοδικό και αποτέλεσε καταλύτη για την εξέλιξη και των δύο ανθρώπων. Όλα αυτά, μέσα στον σκληρό κόσμο της showbiz, μαζί και με το πώς εξελίχθηκε το Χόλιγουντ μέσα στην τελευταία δεκαετία.
Σκηνοθεσία:
Xavier Dolan
Κύριοι Ρόλοι:
Kit Harington … John F. Donovan
Natalie Portman … Sam Turner
Jacob Tremblay … Rupert Turner
Susan Sarandon … Grace Donovan
Jared Keeso … James Donovan
Kathy Bates … Barbara Haggermaker
Thandiwe Newton … Audrey Newhouse
Chris Zylka … Will Jefford Jr.
Amara Karan … Κα Kureishi
Ben Schnetzer … Rupert Turner (ενήλικος)
Emily Hampshire … Amy Bosworth
Sarah Gadon … Liz Jones
Michael Gambon … ο αφηγητής
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Xavier Dolan, Jacob Tierney
Στόρι: Xavier Dolan
Παραγωγή: Xavier Dolan, Nancy Grant, Joe Iacono, Lyse Lafontaine, Michel Merkt
Μουσική: Gabriel Yared
Φωτογραφία: Andre Turpin
Μοντάζ: Mathieu Denis, Xavier Dolan
Σκηνικά: Anne Pritchard, Colombe Raby
Κοστούμια: Michele Clapton, Pierre-Yves Gayraud
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Death and Life of John F. Donovan
- Ελληνικός Τίτλος: Η Ζωή του Τζον Φ. Ντόνοβαν
- Εναλλακτικός Τίτλος: The Death & Life of John F. Donovan
Παραλειπόμενα
- Πρώτη αγγλόφωνη ταινία για τον Xavier Dolan. Παρόλα αυτά, είναι και πάλι καναδικής παραγωγής.
- Είχε ανακοινωθεί ότι η Adele θα έκανε κινηματογραφικό ντεμπούτο σε μικρό ρόλο, αλλά εντέλει αποχώρισε.
- Ο Ben Schnetzer αντικατέστησε τον Nicholas Hoult.
- Κατά τη διάρκεια του μοντάζ, κόπηκαν οι ρόλοι των Jessica Chastain και Bella Thorne.
- Η ταινία προσκλήθηκε στο φεστιβάλ Κανών, αλλά ο Dolan δεν ήταν ακόμα ευχαριστημένος με το τελικό μοντάζ (το αρχικό του ήταν πάνω από τέσσερις ώρες). Έτσι προτίμησε να περιμένει και την έβγαλε στο φεστιβάλ του Τορόντο.
- Σε ένα του ποστάρισμα, ο Dolan έδειξε διστακτικός αν θα βγάλει σε διανομή την ταινία του αλλού πέρα από τη Γαλλία, όπου έκανε ευρεία πρεμιέρα.
- Τις αρνητικές κριτικές ακολούθησε ένας μικρός όλεθρος στα ταμεία. Ενώ το φιλμ είχε μπάτζετ 35 εκατομμύρια δολάρια, εισέπραξε 3,3.
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 26/9/2019
Στην πρώτη αγγλόφωνη ταινία του, ο παραγωγικότατος 30χρονος Xavier Dolan συνθέτει μια φιλόδοξη αφήγηση, χωρισμένη μεταξύ δύο ηπείρων και δύο χρονικών περιόδων, με πλειάδα γνωστών χολιγουντιανών ηθοποιών και πολλαπλές παράλληλες θεματικές. Η κεντρική ιστορία είναι απλή: διάσημος χολιγουντιανός σταρ διατηρεί μυστική αλληλογραφία με 11χρονο θαυμαστή του, η οποία θέτει σε ρίσκο την καριέρα του πρώτου και την οικογενειακή σταθερότητα του δεύτερου, μα αναδεικνύει τις βαθιές ομοιότητες δύο ζωών που χωρίζονται από μια ολόκληρη γενιά κι έναν ολόκληρο ωκεανό.
Οι ζωές των δύο ηρώων του αντανακλούν όλα τα γνωστά μοτίβα των ντολανικών εμμονών, από την ομοφυλοφιλία (και την αποδοχή της τόσο από τον κοινωνικό περίγυρο όσο κι από το ίδιο το άτομο) μέχρι τις προβληματικές μητρικές σχέσεις που αμφιταλαντεύονται μεταξύ μίσους κι αγάπης. Οι ίδιοι οι κεντρικοί χαρακτήρες, δε, θυμίζουν έντονα άλτερ-έγκο του Dolan, που θα μπορούσε κάλλιστα να ερμηνεύει ο ίδιος.
Ωστόσο, ο Dolan μοιάζει να βρίσκεται σε μια φάση της καριέρας του που απομακρύνεται σταδιακά από την άμεση ειλικρίνεια των πρώτων του εγχειρημάτων -ποτέ δεν ξεχνάμε το (εν πολλοίς) αυτοβιογραφικό «Σκότωσα τη Μητέρα μου», που γύρισε στα 19 του-, κινούμενος προς μια πιο καλλιτεχνικά «εκλεπτυσμένη» (διστάζω να πω «ώριμη», ακόμα), αλλά και πιο προσιτή για το ευρύ κοινό προσέγγιση. Στο πλαίσιο αυτής, επιστρατεύει αφηγηματικά τρικ, υποκειμενικές διηγήσεις, συναισθηματικούς εκβιασμούς κι ένα σωρό χαρακτήρες παιγμένους από διάσημους ηθοποιούς, στοιχεία που είχαν αρχικά συνθέσει ένα πρώτο cut διάρκειας τεσσάρων ωρών.
Κομμένο πλέον στο δίωρο -με μια ολόκληρη υποπλοκή με την Jessica Chastain να λείπει πλήρως απ’ το τελικό cut- το φιλμ φαντάζει περιέργως… ανοικονόμητο, γεμάτο ασύνδετες ημιδουλεμένες ιδέες και ένα κάρο περιττές σκηνές, όπως ολόκληρο το segment στο κινηματογραφικό παρόν. Σε μια υπερφιλόδοξη απόπειρα να δημιουργήσει μια αγγλόφωνη επιτομή της φιλμογραφίας του, ο Dolan μοιάζει ατυχώς αμήχανος κινηματογραφικά και αποπροσανατολισμένος θεματικά. Παραμένει ένας εμφανώς ικανός κι έμπειρος δημιουργός, μα, ασχέτως του αν ένα μεγαλύτερο cut θα επέτρεπε μεγαλύτερο βάθος στους χαρακτήρες και δραματικό βάρος στην πλοκή, το αποτέλεσμα που μας παραδίνεται είναι δραματικά ισχνό, και γι’ αυτό, δυστυχώς, αδιάφορο.
Βαθμολογία: