Το Νεκρό Κορίτσι
- The Dead Girl
- 2006
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Δραματικό Θρίλερ, Μυστηρίου
- 03 Μαΐου 2007
Λίγο έξω από το Λος Άντζελες, η ανακάλυψη ενός νεκρού κοριτσιού αντηχεί σαν κραυγή στις ζωές πολλών φαινομενικά ασύνδετων χαρακτήρων: μια κοπέλα, που ζει σαν φυλακισμένη με την τυραννική μητέρα της, και ο φίλος της βρίσκουν το πτώμα, μια ιατροδικαστής ανακαλύπτει το ίδιο εκ γενετής σημάδι ανάμεσα σε αυτήν και τη νεκρή, ενώ η μητέρα της πιστεύει ότι αυτή είναι η χαμένη δεύτερή της κόρη. Παράλληλα, μια γυναίκα βρίσκει ολοένα και περισσότερα στοιχεία που συνιστούν ότι ο άντρας της ίσως είναι ο δολοφόνος.
Σκηνοθεσία:
Karen Moncrieff
Κύριοι Ρόλοι:
Toni Collette … Arden Taylor
Brittany Murphy … Krista Kutcher
Rose Byrne … Leah Taylor
Marcia Gay Harden … Melora Kutcher
Mary Beth Hurt … Ruth
Kerry Washington … Rosetta
Giovanni Ribisi … Rudy
Josh Brolin … Tarlow
Piper Laurie … Κα Taylor
Mary Steenburgen … Beverley Taylor
Bruce Davison … Κος Taylor
James Franco … Derek
Nick Searcy … Carl
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Karen Moncrieff
Παραγωγή: Eric Karten, Gary Lucchesi, Tom Rosenberg, Kevin Turen, Henry Winterstern, Richard S. Wright
Μουσική: Adam Gorgoni
Φωτογραφία: Michael Grady
Μοντάζ: Toby Yates
Σκηνικά: Kristan Andrews
Κοστούμια: Susie DeSanto
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Dead Girl
- Ελληνικός Τίτλος: Το Νεκρό Κορίτσι
Παραλειπόμενα
- Το φιλμ δεν τα πήγε καθόλου καλά στα αμερικανικά ταμεία, παρά τις θετικές κριτικές, όπου και χάθηκε μέσα σε δύο βδομάδες από το κεντρικό κύκλωμα διανομής. Έφτασε όμως ως το 1 εκατομμύριο δολάρια εισπράξεις, αλλά λόγω των διεθνών αγορών.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 13/4/2021
Απορώντας για τη μετέπειτα φιλμογραφία της, η Karen Moncrieff εδώ τουλάχιστον εντυπωσιάζει. Πρόκειται για ένα περίτεχνο ψηφιδωτό, με κοινό παρονομαστή και κοινή θεματική. Ένα ωμό ψυχόδραμα για τον ρόλο της γυναίκας στην αμερικανική επαρχία, με μια σειρά από ηρωίδες που βιώνουν έναν καθημερινό θάνατο, και που σε κάνει να απορείς αν το νεκρό κορίτσι είναι λιγότερο ή περισσότερο τυχερό από αυτές. Ηρωίδες που δεν φαίνεται να έχουν καν το δικαίωμα να παλέψουν για κάτι το καλύτερο, αλλά και με κατεστραμμένες συνειδήσεις που τις κρατάνε δέσμιες.
Η κινηματογράφηση της Moncrieff σκοτεινή κι επικεντρωμένη στα πρόσωπα, προσπερνάει τους βασικούς κανόνες μιας ανεξάρτητης παραγωγής, κι εντυπωσιάζει με τη βιρτουοζιτέ της. Αυτό όμως που δεν βρήκε λύση από τη δημιουργό είναι μία από τις συχνές παγίδες παρόμοιων ταινιών. Η πολύ μικρή διάρκεια ψαλιδίζεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι έχουμε μικρές ιστορίες, με τον θεατή να φτάνει στο φινάλε χωρίς να έχει χορτάσει σινεμά. Και παρότι οι ιστορίες αυτές δεν είναι άνισες, εμμένουν στη νοηματική και δεν αναζητούν τρόπους αυτόνομης ανάδειξης της κεντρικής πλοκής. Ένα πιο περίπλοκο μυστήριο θα έδενε ίσως τη μαγιά καλύτερα, και θα ξεκολλούσε το υλικό από τον μονοδιάστατα κοινωνικό του ρόλο.
Ακόμα κι έτσι, όμως, ένα στίγμα το αφήνει μέσα μας η ταινία, κι αυτό αφορά εκείνες τις σκοτεινές περιπτώσεις που ξενίζουν τον μέσο αστό όταν τυχαίνει να πέφτει πάνω τους. Υπάρχουν όμως κι αυτές, και σε υπερβολικά μεγάλους αριθμούς (ακόμα και μέσα στις μητροπόλεις), και είναι ντροπή για μια πολιτισμένη κοινωνία να περιμένει από τον κινηματογράφο για να συνειδητοποιήσει τη λούμπεν ύπαρξη τους.
Βαθμολογία: