Το Μαύρο Άλογο
- The Dark Horse
- 2014
- Νέα Ζηλανδία
- Αγγλικά
- Αθλητική, Βιογραφία, Δραματική
- 27 Αυγούστου 2015
Ο Τζένεσις πάσχει από διπολική διαταραχή σύμφωνα με την ιατρική διάγνωση. Είναι όμως και ιδιοφυΐα στο σκάκι, όσο και χαρισματικός δάσκαλος. Η συναισθηματική του νοημοσύνη είναι η πιο ευγενής και η πιο απόλυτη μορφή γενναιότητας και γενναιοδωρίας. Με την καθοδήγησή και την εποπτεία του, τα παρατημένα από την κοινωνία παιδιά της απόκληρης κοινότητάς του θα δώσουν τη μάχη να ανατρέψουν τα δεδομένα που τα έχουν καταδικάσει να βρίσκονται στο περιθώριο. Τίποτα όμως δεν είναι τόσο απλό ή τόσο σύνθετο. Η ζωή βαδίζει ανάμεσα σε κυλιόμενες πέτρες.
Σκηνοθεσία:
James Napier Robertson
Κύριοι Ρόλοι:
Cliff Curtis … Genesis
James Rolleston … Mana
Wayne Hapi … Ariki
Kirk Torrance … Noble
Miriama McDowell … Sandy
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: James Napier Robertson
Παραγωγή: Tom Hern
Μουσική: Dana Lund
Φωτογραφία: Denson Baker
Μοντάζ: Peter Roberts
Σκηνικά: Kim Sinclair
Κοστούμια: Kristin Seth
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Dark Horse
- Ελληνικός Τίτλος: Το Μαύρο Άλογο
Κύριες Διακρίσεις
- Καλύτερη ταινία και 5 ακόμα βραβεία στα εθνικά βραβεία της Νέας Ζηλανδίας. Υποψήφιο σε ακόμα 7 κατηγορίες.
- Καλύτερη ταινία στο φεστιβάλ του Σιάτλ.
Παραλειπόμενα
- Η ιστορία βασίζεται σε αυτή του Genesis Potini, που αφιέρωσε τη ζωή του στο να απομακρύνει νεαρά παιδιά από το έγκλημα, και έφυγε από τη ζωή το 2011. Το 2003, η ζωή του έγινε το θέμα του ντοκιμαντέρ Dark Horse, από όπου προήλθε η έμπνευση της δημιουργίας του εν λόγω φιλμ.
- Από απαίτηση του σκηνοθέτη, ο Curtis πήρε 27 κιλά, και χρειάζονταν να μένει στον χαρακτήρα του καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων. Εκπαιδεύτηκε δε στο σκάκι από φίλους του Genesis Potini.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 12/10/2016
Σπάνια βλέπουμε μια ταινία από τη Νέα Ζηλανδία, και όσες βλέπουμε έχουν πάνω-κάτω το ίδιο πρόσωπο. Και πάλι επίκεντρο είναι οι απόκληροι της κοινωνίας, ένα ευαίσθητο μεν θέμα, αλλά πάντα χρειάζεται να το διανθίζεις με κάποια σκηνοθετική μοναδικότητα, για να μην κινδυνεύεις να δεις ξανά την ίδια με πολλές άλλες ταινία. Ο σκηνοθέτης όμως, ο Τζέιμς Νάπιερ Ρόμπερτσον, κάνει ακόμα μία ταινία κοινού, δηλαδή πιάνει τον σφυγμό του μέσου ανθρώπου, αλλά σέβεται ελάχιστα αυτόν που έχει σινεφιλικές απαιτήσεις. Αν αναζητήσετε κάτι το ξεχωριστό εδώ, είναι εντέλει μονάχα η ερμηνεία του Κλιφ Κέρτις, που γρήγορα έσπασε τα σύνορα της χώρας του, και τον έχουμε πλέον συνηθίσει σε μεγάλες χολιγουντιανές ταινίες. Η επιστροφή του στα πάτρια εδάφη είναι από μόνη της το γεγονός που έδωσε διαβατήριο και στο φιλμ προς το παγκόσμιο κοινό.
Βαθμολογία: