Η Παρέα των Λύκων

Η γιαγιά διηγείται στη 13χρονη εγγονή της, τη Ρόσλιν, αποκρουστικές ιστορίες για αθώες παρθένες που ερωτεύονται όμορφους με πυκνά φρύδια, αγνώστους με σκοτεινή ματιά, για ξαφνικές εξαφανίσεις κοριτσιών όταν το φεγγάρι είναι γεμάτο και οι λύκοι ουρλιάζουν στα δάση. Η Ρόσλιν έχοντας ακούσει τις περίεργες ιστορίες της γιαγιάς της για τους λυκάνθρωπους, βλέπει εφιάλτες στον ύπνο της πως περιπλανιέται στο δάσος εκείνων των παλιών χρόνων.

Σκηνοθεσία:

Neil Jordan

Κύριοι Ρόλοι:

Sarah Patterson … Rosaleen

Angela Lansbury … η γιαγιά

David Warner … ο πατέρας

Tusse Silberg … η μητέρα

Brian Glover … πατέρας φιλήδονου αγοριού

Graham Crowden … γέρος ιερέας

Stephen Rea … νεαρός γαμπρός

Jim Carter … δεύτερος σύζυγος

Terence Stamp … ο διάβολος

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Angela Carter, Neil Jordan

Παραγωγή: Chris Brown, Stephen Woolley

Μουσική: George Fenton

Φωτογραφία: Bryan Loftus

Μοντάζ: Rodney Holland

Σκηνικά: Anton Furst

Κοστούμια: Elizabeth Waller

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The Company of Wolves
• Ελληνικός Τίτλος: Η Παρέα των Λύκων

Σεναριακή Πηγή

• Διήγημα: The Company of Wolves της Angela Carter.

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Bafta σκηνικών, κοστουμιών, ειδικών εφέ και μακιγιάζ.
• Ειδικό βραβείο στο φεστιβάλ του Αβοριάζ.
• Καλύτερη ταινία στο φεστιβάλ του Σίτζες.

Παραλειπόμενα

• Το διήγημα της Angela Carter βρίσκεται μέσα στη βραβευμένη ανθολογία The Bloody Chamber του 1979. Τα διηγήματα αυτά ήταν επηρεασμένα από διάσημα παραμύθια, με το συγκεκριμένο να παραπέμπει στην Κοκκινοσκουφίτσα. Η συγγραφέας είχε από το 1980 διασκευάσει το διήγημα για χάρη του βρετανικού ραδιοφώνου, και από αυτή την εκδοχή πάρθηκαν τα περισσότερα στοιχεία.
• Η Carter συναντήθηκε το 1982 στο Δουβλίνο και συμφώνησαν να συνεργαστούν στην επέκταση της ραδιοφωνικής της εκδοχής, με τον Neil Jordan να επισημαίνει ότι ήταν “πολύ μικρή για να γίνει ταινία”. Για τη συγγραφέα ήταν η πρώτη της επαφή με τον κινηματογράφο, ενώ κι ο ιρλανδός δημιουργός είχε κάνει μόνο μία ταινία, κι αυτή με πολιτικό θέμα. Το αρχικό σενάριο παραδόθηκε το 1983, και στο οποίο η Carter είχε αλλάξει βασικά σημεία σε σχέση με το αρχικό υλικό, προσθέτοντας και την ιστορία του Κυνηγού. Το νέο της όμως φινάλε κόπηκε, μια και δεν ήταν δυνατόν να γυριστεί με τα εφέ της εποχής.
• Ντεμπούτο για τη Sarah Patterson σε ηλικία 12 ετών, αν και θα εμφανιστεί σε μόλις τρεις ταινίες ακόμα. Κι επειδή φυσικά ήταν ακόμα μαθήτρια, χρειάστηκε να παρθεί ειδική άδεια 9 εβδομάδων από το σχολείο της για να μπορέσει να βρίσκεται στα γυρίσματα.
• Ο σκηνοθέτης ήθελε τον Andy Warhol για τον ρόλο του διαβόλου, και ο Stephen Woolley ταξίδεψε ως τη Νέα Υόρκη για να του το προτείνει. Παρότι όμως εκείνος συμφώνησε, ο εικονικός καλλιτέχνης φοβόταν για τη ζωή του και είχε ως όρο τα γυρίσματα του να γίνουν στη Νέα Υόρκη. Αυτό όμως ήταν αδύνατον να συμβεί, με τον Jordan να στρέφεται στον προσωπικό του φίλο Terence Stamp. Ο ηθοποιός αποδέχτηκε τον ρόλο με τη συμφωνία να του αγοράσει ο σκηνοθέτης ένα κοστούμι.
• Όλη η ταινία γυρίστηκε εντός των Shepperton Studios (ακόμα και η σκηνή με την εκκλησία), και με μπάτζετ μόνο 2,3 εκατομμύρια δολάρια (410 χιλιάδες λύρες).
• Επειδή οι λύκοι δεν εξημερώνονται αληθινά (δεν υπήρχαν ακόμα ούτε επαγγελματίες εκπαιδευτές τους για σινεμά), στο πλατό υπήρχαν και ελεύθεροι σκοπευτές για τυχόν ατυχήματα.
• Ο Jordan παρατήρησε τον ενθουσιασμό της Carter, και μετά από αυτή την ταινία συζήτησαν την πιθανότητα νέων συνεργασιών τους. Ενώ όμως είχαν στα σχέδια τη διασκευή του ραδιοφωνικού Vampirella, δεν υπήρξε νέα συνεργασία, κυρίως λόγω ασθένειας της συγγραφέως.
• Ο Stanley Kubrick ενθουσιάστηκε τόσο με τα σκηνικά του φιλμ, που προσέλαβε τον Anton Furst για το Μέταλ Τζάκετ. Η δουλειά του Furst ήταν επηρεασμένη από καλλιτέχνες όπως ο Salvador Dali και ο Gustave Dore.
• Μια και ήταν η ταινία που τον καθιέρωσε, ο Neil Jordan ονόμασε την εταιρία παραγωγής του από τον τίτλο της.