
Το Ξέφωτο
- The Clearing
- 2004
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Δραματική, Δραματικό Θρίλερ
- 10 Σεπτεμβρίου 2004
Οι Γουέιν και Αϊλίν Χέις φαίνεται να ζουν το αμερικανικό όνειρο. Αλλά όλες οι αυταπάτες γκρεμίζονται όταν απαγάγουν τον Γουέιν με το πρώτο φως του ήλιου στο κτήμα Χέις στο Πίτσμπεργκ. Μαζί με την έρευνα του FBI αλλά και τις λεπτομερείς προσωπικές της έρευνες, η ίδια η Αϊλίν γίνεται κι αυτή θύμα. Η ανάκριση φέρνει στην επιφάνεια μια ζωή πέρα από τις εξωτερικές εμφανίσεις -τις υποψίες, τα μυστικά, την ανεπάρκεια και το τι μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια της προσπάθειας κάποιου να φτάσει στο αμερικανικό όνειρο. Ξαφνικά, ο άντρας που σε αυτό το σημείο της ζωής του καυχιόνταν για το ότι ήταν πολυμήχανος διαπραγματευτής, βρίσκει το μέλλον του στα χέρια ενός απαγωγέα που δεν έχει τίποτα να χάσει και τα πάντα να κερδίσει.
Σκηνοθεσία:
Pieter Jan Brugge
Κύριοι Ρόλοι:
Robert Redford … Wayne Hayes
Helen Mirren … Eileen Hayes
Willem Dafoe … Arnold Mack
Alessandro Nivola … Tim Hayes
Matt Craven … πράκτορας Ray Fuller
Melissa Sagemiller … Jill Hayes
Wendy Crewson … Louise Miller
Larry Pine … Tom Finch
Diana Scarwid … Eva Finch
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Justin Haythe
Στόρι: Pieter Jan Brugge, Justin Haythe
Παραγωγή: Pieter Jan Brugge, Kim Honeyman, Jonah Smith, Palmer West
Μουσική: Craig Armstrong
Φωτογραφία: Denis Lenoir
Μοντάζ: Kevin Tent
Σκηνικά: Lucrezia Casta, Chris Gorak
Κοστούμια: Florence-Isabelle Megginson
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Clearing
- Ελληνικός Τίτλος: Το Ξέφωτο
Παραλειπόμενα
- Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον παραγωγό Pieter Jan Brugge, που δεν είχε όμως συνέχεια.
- Η ταινία δανείζεται κάποια στοιχεία από την αληθινή απαγωγή του Gerrit Jan Heijn, στην Ολλανδία του 1987.
- Πρώτη ταινία που παίζει ο Robert Redford και προβλήθηκε στο φεστιβάλ Sundance, του οποίου και είναι ιδρυτής.
- Στα γυρίσματα μιας σκηνής πάλης στο δάσος, ο Willem Dafoe έσπασε ένα του παΐδι από τον Dan Shea, τον κασκαντέρ-σωσία του Redford.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/1/2009
Καλοδεχούμενη κοινωνική περιπέτεια, που προσπαθεί να ανανεώσει την κινηματογραφικά «ξεχειλωμένη» περίπτωση των απαγωγών, προτιμώντας να προσθέσει διαλόγους αντί πολλής δράσης. Κάποιοι μάλιστα από αυτούς έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι οι σκηνές του δάσους που κάνουν τη διαφορά, ενώ ως προς αυτό, ο ολλανδός σκηνοθέτης Πίτερ Γιαν Μπριτζ εκμεταλλεύεται την αντίθεση αυτού του τοπίου, με το αντίστοιχο της πόλης. Η οπτική ηρεμία που είναι γεμάτη ένταση, σε αντίθεση με τη «φασαρία» που επικρατεί νηνεμία. Αλλά η πλοκή που μοιραία έρχεται είναι γεμάτη αναληθοφάνειες και σε προδίδει. Το ίδιο κι ένας Ρόμπερτ Ρέντφορντ δίχως μεγάλα κέφια, ενώ αντίθετα η Έλεν Μίρεν είναι πιο φιλότιμη σε δεύτερο ρόλο. Ούτε κρύο ούτε ζέστη για τον Γουίλεμ Νταφόε, που παίζει τον ρόλο του κακού όπως ακριβώς τον έχει ερμηνεύσει τόσες και τόσες φορές.
Βαθμολογία: