Ο Έντμουντ και η Λούσι, μαζί με τον ξάδερφό τους, Γιουστέις, τον μεγαλοπρεπή φίλο τους Κάσπιαν κι ένα ριψοκίνδυνο ποντίκι με το όνομα Ρίπιτσιπ, βρίσκονται ξαφνικά μέσα σε έναν πίνακα και στο πλοίο Dawn Treader. Η αποστολή τους -από την οποία εξαρτάται η μοίρα ολόκληρης της Νάρνια- θα τους οδηγήσει σε μυστηριώδη νησιά, μοιραίες αναμετρήσεις με μαγικά πλάσματα κι απειλητικούς εχθρούς, αλλά και στην επανασύνδεση με τον φίλο και προστάτη τους, το λιοντάρι Άσλαν.

Σκηνοθεσία:

Michael Apted

Κύριοι Ρόλοι:

Ben Barnes … πρίγκιπας Caspian

Skandar Keynes … Edmund Pevensie

Georgie Henley … Lucy Pevensie

Will Poulter … Eustace Clarence Scrubb

Simon Pegg … Reepicheep (φωνή)

Gary Sweet … λόρδος Drinian

Liam Neeson … Aslan (φωνή)

Laura Brent … Liliandil

Bille Brown … Coriakin

Bruce Spence … λόρδος Rhoop

Arabella Morton … Gael

Nathaniel Parker … Caspian IX

William Moseley … Peter Pevensie

Anna Popplewell … Susan Pevensie

Tilda Swinton … Jadis

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Christopher Markus, Stephen McFeely, Michael Petroni

Παραγωγή: Andrew Adamson, Mark Johnson, Philip Steuer

Μουσική: David Arnold

Φωτογραφία: Dante Spinotti

Μοντάζ: Rick Shaine

Σκηνικά: Barry Robison

Κοστούμια: Isis Mussenden

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Chronicles of Narnia: The Voyage of the Dawn Treader
  • Ελληνικός Τίτλος: Το Χρονικό της Νάρνια: Ο Ταξιδιώτης της Αυγής

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: The Voyage of the Dawn Treader του C. S. Lewis.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα τραγουδιού (There’s a Place for Us).

Παραλειπόμενα

  • Μεταφορά του τρίτου βιβλίου της σειράς του C.S. Lewis. Αυτό εκδόθηκε το 1952 κι ενώ ακολουθούν άλλα τέσσερα.
  • Η Disney ήταν φειδωλή με το μπάτζετ που πρόσφερε για αυτή την τρίτη ταινία (δεν είχε μείνει ικανοποιημένη από τις εισπράξεις του δεύτερου), κι αυτό οδήγησε σε διαζύγιο με τη Walden Media. Τη θέση της ανέλαβε η 20th Century Fox, κερδίζοντας στις διαπραγματεύσεις τις Columbia Pictures, Universal Pictures, Paramount Pictures και Warner Bros. Βέβαια, το 2019 τα δικαιώματα κι αυτής της ταινίας πέρασαν στην Disney, μια κι ενσωμάτωσε τη Fox.
  • Ο σχεδιασμός είχε ξεκινήσει από το 2007 κι ενώ ο Πρίγκιπας Κάσπιαν ήταν ακόμα υπό παραγωγή. Κι ενώ τα γυρίσματα ήταν προγραμματισμένα για το 2009 σε Μάλτα, Τσεχία και Ισλανδία, η αποχώρηση της Disney άλλαξε όλο το πρόγραμμα. Εντέλει αυτά έλαβαν χώρα μεν το 2009, αλλά σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία.
  • Το σενάριο ήταν το λιγότερο πιστό από τις τρεις ταινίες σε σχέση με τα έργα του C. S. Lewis. Σε κάποιο δε σημείο συζητιόνταν έντονα να συγχωνευτούν τα The Voyage of the Dawn Treader και The Silver Chair, κάτι που “επιβίωσε” μέσω κάποιων μικρών δανείων που υπάρχουν από το τελευταίο.
  • Οι βρετανικές φίρμες Moving Picture Company, Framestore CFC, The Senate VFX, Cinesite και The Mill ανάλαβαν τα 1400 πλάνα ειδικών εφέ. Ήταν λιγότερα από του δεύτερου, αλλά αρκετά περισσότερα από του πρώτου μέρους.
  • Για την προώθηση της ταινίας, η ιστορική καραβέλα Matthew “μεταμφιέστηκε” σε ρέπλικα του Dawn Treader και διέσχισε μια διαδρομή από τον Ατλαντικό Ωκεανό ως τα στενά της Μάγχης.
  • Η ταινία βγήκε και σε Digital 3D και RealD 3D, κάτι που δεν ίσχυε για τα δύο πρώτα κεφάλαια, αλλά ήταν η επιτυχία του Avatar που το επέβαλε.
  • Επίσημα το μπάτζετ ήταν στα 140 εκατομμύρια δολάρια, αλλά οι εκτιμήσεις μιλούσαν για 155. Η ταινία όμως απέφερε εισπράξεις των 415,6. Τερμάτισε στη 12η θέση της ετήσιας λίστας, αλλά μαζί ήταν η πιο εμπορική ταινία της χρονιάς για τη Fox.
  • Κι ενώ συζητιόταν να μπει μπρος και το The Magician’s Nephew, τα δικαιώματα της Walden Media έληξαν το 2011, και το σχέδιο ματαιώθηκε για τα καλά. Το 2018 είχε ανακοινωθεί πως το Netflix είχε έρθει σε συμφωνία με τους δικαιούχους των έργων του C. S. Lewis, ώστε να υπάρξει μια νέα σειρά ταινιών (από την αρχή). Παρόλα αυτά, ούτε αυτό μοιάζει να προχωράει.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το αυθεντικό τραγούδι της ταινίας, το There’s a Place for Us, γράφτηκε από τους Carrie Underwood, David Hodges και Hillary Lindsey. Η ερμηνεία ανήκει στην πρώτη. Ακούγεται στους τίτλους τέλους, ενώ διατέθηκε μονάχα μέσω του iTunes.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 2/12/2010

Κάτι τέτοια παραμύθια ανανεώνουν την αγάπη μας προς την οπτικοποίηση της φαντασίας! Το Χρονικό της Νάρνια κάνει κάθε φορά κι ένα σκαλοπατάκι προς τα πάνω, μιλώντας για την ποιοτική του πλευρά. Αυτό το τρίτο μέρος δεν έχει την επική διάσταση των προηγούμενων, είναι μια θαλασσινή περιπέτεια στο ύφος του Σεβάχ. Έχει, όμως, τις πιο έξυπνες επιμέρους ιδέες και κυρίως έχει πλέον αποξενωθεί από τον παιδικό χαρακτήρα με τον οποίο η σειρά ξεκίνησε. Φυσικά κι απευθύνεται και σε παιδιά, και μάλιστα άμεσα, αλλά επιδεικνύει μια σοβαρότητα που παρόμοια επέδειξε κι ο Άρχοντας. Μη βιάζεστε, δεν έχουμε ακόμα έναν Άρχοντα, έχουμε, παρά ταύτα, ένα θέαμα που ξεπληρώνει λεπτό προς λεπτό όλα τα χρήματα που θα του καταθέσετε…

Μα τι ζωντανά ψηφιακά εφέ! Νομίζεις ότι πάνω σε αυτόν τον τομέα, η ταινία δεν έχει αυτό που ξεχωρίζει, ως πρώτη πάντα ματιά. Πρέπει να κοιτάξεις πολύ προσεκτικά κι εκεί θα παρατηρήσεις το ζωντανό να μην ξεχωρίζει ποτέ από το ψηφιακό. Επειδή η ιστορία στηρίζεται πολύ στους ζωντανούς της χαρακτήρες, αυτή η παρατήρηση μένει σε δεύτερο επίπεδο και σου μένει ως μια αίσθηση. Μια αίσθηση, όμως, που μετράει στη γενική σου διάθεση. Επιμέρους, δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς από σκηνοθετική ή ερμηνευτική άποψη, όλα πάνε ρολόι και είναι θαυμαστό πως αυτό το ρολόι είναι σαν να κουρδίζεται μοναχό και πάντα με ακρίβεια. Κι εντέλει, το σλόγκαν τα λέει όλα: κάντε το ταξίδι, ζήστε την περιπέτεια…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *