
Παρίσι, 1900. Η Άνια, δεκαεξάχρονη κόρη της κυρίας Λιούμποφ Ρανέφσκι, φτάνει στη γαλλική πρωτεύουσα για να συνοδεύσει τη μητέρα της πίσω στη Ρωσία. Πέντε χρόνια πριν, όταν ο μικρός της γιος πνίγηκε στη λίμνη, η Λιουμπόφ εγκατέλειψε το πατρικό της κτήμα, πασίγνωστο για τον βυσσινόκηπό του, και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία με τον εραστή της, ο οποίος αφού σπατάλησε όλες τις οικονομίες της, την εγκατέλειψε. Στο γυρισμό τους βρίσκουν τον βυσσινόκηπο να ανθίζει. Ο Γκάεφ, αδελφός της Λιούμποφ, είναι ένας χαριτωμένος αργόσχολος που τον φροντίζει ο ογδοντάχρονος υπηρέτης Φιρς, αφήνοντας τα πρακτικά ζητήματα στα χέρια της Βάριας, θετής κόρης της Λιούμποφ. Μεταξύ στους παρόντες, για να καλωσορίσουν την ξενιτεμένη, είναι ο Λοπάχιν, ένας άξεστος πλούσιος έμπορος.
Σκηνοθεσία:
Μιχάλης Κακογιάννης
Κύριοι Ρόλοι:
Charlotte Rampling … Lyubov Andreievna Ranyevskaya
Alan Bates … Leonid Andreievitch Gayev
Owen Teale … Yermolai Alexeievitch Lopakhin
Katrin Cartlidge … Varya
Tushka Bergen … Anya Ranyevskaya
Xander Berkeley … Yepihodov
Gerard Butler … Yasha
Andrew Howard … Peter Trofimov
Melanie Lynskey … Dunyasha
Ian McNeice … Boris Borisovich Simeonov-Pishchik
Frances de la Tour … Charlotte Ivanovna
Michael Gough … Feers
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Μιχάλης Κακογιάννης
Παραγωγή: Μιχάλης Κακογιάννης
Φωτογραφία: Άρης Σταύρου
Μοντάζ: Μιχάλης Κακογιάννης, Τάκης Χατζής
Σκηνικά: Διονύσης Φωτόπουλος
Κοστούμια: Διονύσης Φωτόπουλος
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Ο Βυσσινόκηπος
- Διεθνής Τίτλος: The Cherry Orchard
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: The Cherry Orchard του Anton Chekhov.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο φωτογραφίας, σκηνικών και κοστουμιών στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας.
Παραλειπόμενα
- Πριν ξεκινήσει το σενάριο, ο Κακογιάννης έκανε μόνος του νέα μετάφραση του κλασικού ρωσικού έργου.
- Η Helen Mirren ήταν η πρώτη επιλογή για τον ρόλο της Λιούμποφ. Έφτασε μέχρι και τις πρόβες, αλλά όταν ο σκηνοθέτης διέταξε να μη φύγει κανείς επί τρεις μήνες από τη Βουλγαρία όσο διαρκούσαν τα γυρίσματα, αναγκάστηκε να αποχωρίσει. Η Glenn Close ήταν αυτή που επιλέχτηκε άμεσα για αντικαταστάτρια, αλλά τελευταία στιγμή αποσύρθηκε λόγω των εναπομεινάντων γυρισμάτων για το Γυρίσματα της Τύχης.
- Ο σερ Alec Guinness είχε προσεγγισθεί για τον ρόλο του Φιρς.
- Έσχατη ταινία για τον Μιχάλη Κακογιάννη.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η μόνη μουσική που ακούγεται ανήκει στον Pyotr Ilyich Tchaikovsky.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/12/2015
Φαινομενικά όσο το δυνατόν πιστότερη διασκευή του τελευταίου και ίσως αριστουργηματικότερου έργου του Άντον Τσέχοφ. Ένα έργο με βαρύ όσο και δραμεντί λόγο, και ταυτόχρονα μια σάτιρα επί της παρηκμασμένης αριστοκρατίας του 19ου αιώνα. Θα τα δείτε αυτά στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη; Μάλλον όχι. Το βιβλίο είναι τόσο αντικινηματογραφικό, που απλά δεν γινόταν καλύτερα. Εξαλείφθηκε τελείως η “κωμική” χροιά, ενώ ενοχλεί η άμεση παραπομπή των σκηνικών σε θεατρική σκηνή, και η έλλειψη κίνησης. Ρυθμοί μιας άλλης εποχής που έχριζαν εντονότερης διασκευής για να λειτουργήσουν σήμερα. Οι πολύ και πολλοί σπουδαίοι ηθοποιοί δεν μένουν άφαντοι, ούτε η αρτιότητα των λιτών ντεκόρ. Μια διεθνής παραγωγή με πλούτο που το σινεμά μας το 1999 ακόμα δεν είχε, αλλά άψυχο, απόμακρο ακόμα κι από το απαιτητικό κοινό. Πολύ καλή η επιλογή μουσικής από Τσαϊκόφσκι, υπό τη διεύθυνση του Μίσα Ρατσλέφκι.
Βαθμολογία: