Το Αγόρι και ο Ερωδιός (2023)

ΣΥΝΟΨΗ

Ένα 12χρονο αγόρι χάνει τη μητέρα του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και καταφεύγει με ό,τι έχει απομείνει από την οικογένειά του στην εξοχή για να αρχίσει μια νέα ζωή. Η φύση κάνει μια αναπάντεχη παύση για να του επιτρέψει να θρηνήσει, ώσπου το αγόρι, καθοδηγούμενο από έναν μυστηριώδη ερωδιό, διαρρηγνύει τη λεπτή μεμβράνη που διαχωρίζει τον κόσμο των ζωντανών από τους νεκρούς.

Σκηνοθεσία:

Hayao Miyazaki

Κύριοι Ρόλοι:

Soma Santoki … Mahito Maki (φωνή)

Masaki Suda … ο γκρίζος ερωδιός (φωνή)

Aimyon … Himi (φωνή)

Yoshino Kimura … Natsuko (φωνή)

Shohei Hino … ο θείος (φωνή)

Ko Shibasaki … Kiriko (φωνή)

Takuya Kimura … Shoichi Maki (φωνή)

Jun Kunimura … ο βασιλιάς παπαγάλος (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Hayao Miyazaki

Παραγωγή: Toshio Suzuki

Μουσική: Joe Hisaishi

Μοντάζ: Takeshi Seyama

Σκηνικά: Kazuo Oga, Yoji Takeshige

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Kimitachi Wa Do Ikiru Ka
Ελληνικός Τίτλος: Το Αγόρι και ο Ερωδιός
Διεθνής Τίτλος: The Boy and the Heron
Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: How Do You Live?

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: Kimitachi Wa Do Ikiru Ka του Genzaburo Yoshino.

Κύριες Διακρίσεις

Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων.
Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων. Υποψήφιο για μουσική.
Βραβείο Bafta καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων.
Βραβείο καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων στα εθνικά βραβεία της Ιαπωνίας.

Παραλειπόμενα

Τεχνική: Παραδοσιακό Σχέδιο
Ο Hayao Miyazaki είχε ανακοινώσει το 2013 την αποχώρηση του από την ενεργό δράση, αλλά είχε ανακαλέσει την απόφαση του για χάρη ενός μικρού μήκους φιλμ (Boro the Caterpillar), που εντέλει κυκλοφόρησε το 2018. Ήδη όμως από το Καλοκαίρι του 2016 είχε ξεκινήσει σχεδιασμό και για τη νέα μεγάλου μήκους ταινία του, αρχικά με σκοπό να συμπέσει με την Ολυμπιάδα του 2020. Τον Μάιο του 2020, ήταν έτοιμα τα 36 λεπτά και για αυτά είχαν εργαστεί 60 σχεδιαστές, χωρίς μαζί να δίνεται κάποια διορία για την ολοκλήρωση της δουλειάς. Οι περιορισμοί περί COVID-19 αποδείχτηκαν θετικοί για ένα τέτοιο σχέδιο, επιταχύνοντας τις διαδικασίες, και όταν αυτές ήρθαν σε πέρας, ο παραγωγός Toshio Suzuki δήλωσε πως πρέπει να είναι η ακριβότερη ιαπωνική παραγωγή που έγινε ποτέ.
Παρότι αναφέρεται ως διασκευή ενός παιδικού μυθιστορήματος του 1937, ο Toshio Suzuki επιβεβαίωσε πως στην ουσία μονάχα ο τίτλος προήλθε από αυτό. Και ο τίτλος αυτός μεταφράζεται ως “πώς μπορείτε όλοι εσείς να ζείτε;” και όχι ως “το αγόρι και ο ερωδιός” που προτίμησε η διεθνής αγορά.
Το εμπορικό άνοιγμα στην Ιαπωνία ήταν το πλέον προσοδοφόρο για ταινία του Studio Ghibli. Τα κέρδη εντέλει έφτασαν στα 55,6 εκατομμύρια δολάρια, κατατάσσοντας την ταινία στην 11η θέσω των πιο εμπορικών άνιμε της ιστορίας.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Το κεντρικό από τα τραγούδια του φιλμ ερμηνεύεται από τον Kenshi Yonezu και τιτλοφορείται Chikyugi (“υδρόγειος”). Διεθνώς πήρε τον τίτλο Spinning Globe.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος

Έκδοση Κειμένου: 30/1/2024

Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά από την -υποτίθεται- τελευταία ταινία του, ο μάστερ των anime κινουμένων σχεδίων Hayao Miyazaki επιστρέφει στον κινηματογράφο με μια νέα μεγάλου μήκους ταινία. Η ιστορία της κρύβει πολύ περισσότερη ουσία από όσα μπορούν να γραφτούν σε μια σύνοψη, και το βασικό της χαρακτηριστικό που αφορά τόσο τον πρωταγωνιστή της, το “αγόρι” του τίτλου με το όνομα Μαχίτο, όσο και τον θεατή, είναι η είσοδος όχι απλώς στον κόσμο της ταινίας αλλά σε ένα ολόκληρο σύμπαν, το αφηγηματικό σύμπαν που χτίστηκε από τον Miyazaki κατά τη διάρκεια πέντε δεκαετιών.

Πίσω από τον Μαχίτο είναι εύκολο να διακρίνει κανείς τον δημιουργό Miyazaki, καθώς εδώ επιχειρεί, πέρα από τη σύνθεση του κόσμου, μια ακόμα επέκταση αυτού του σύμπαντος, τοποθετημένος ανάμεσα στο παρόν και στους απόηχους του παρελθόντος, στο καλό και το κακό, σε μια επιλογή και μια απόφαση, καθώς αναμετριέται με μια ισορροπία που πρέπει να βρεθεί, και βγαίνει ο αδιαμφισβήτητος νικητής.

Πιστός στη χαρακτηριστική του τακτική, ο Miyazaki μάς βυθίζει κατευθείαν στον ψυχικό κόσμο του Μαχίτο, με τα χαρακτηριστικά του σχεδίου να αποτελούν μια οπτική έκφραση της αναστάτωσης που τον συνοδεύει καθόλη τη διάρκεια, καθώς και του τραύματος της απώλειας της μητέρας του, δηλαδή του σημείου αναφοράς του, στην αναζήτηση της οποίας έχει ταχθεί μέσα στα επόμενα χρόνια. Η φιγούρα του πειθήνιου αυτού αγοριού κρύβει μια ανισορροπία μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Θα χρειαστεί η -θεμελιώδης για την αφηγηματική διαδρομή ολόκληρης της ιστορίας- εμφάνιση του ερωδιού, ενός ζώου που αρχικά δεν επικοινωνεί και που σταδιακά αποκαλύπτεται σε αυτό που πραγματικά είναι, για να παίξει τον ρόλο του κλειδιού για την είσοδο του Μαχίτο σε ένα “πολυσύμπαν” δισυπόστατο: από τη μία είναι ένα πολυσύμπαν του ψυχισμού του Μαχίτο στο οποίο εκφράζονται οι ελπίδες, τα όνειρα, η αναζήτηση της μητέρας και η χαμένη στοργή που αποζητά, και από την άλλη ένα πολυσύμπαν που εμπνέεται από τα έργα του Miyazaki και ξεδιπλώνεται με έναν συνδυασμό φαντασίας και φόβου σε μια σχεδόν ψυχεδελική δίνη, σεβόμενο τόσο την ιστορία του Miyazaki όσο και της ίδιας της ιαπωνικής παράδοσης, μια λογική εν πολλοίς άπιαστη για τη νοοτροπία της Δύσης.

Παρότι σε επίπεδο πλοκής παρακολουθούμε την αφηγηματική σύγκρουση του αγοριού με τον ερωδιό, η ταινία μιλά στην καρδιά της για μια συνάντηση πραγματικότητας και ελπίδας. Αυτή η αντιπαράθεση είναι τόσο καλά οργανωμένη μέσα στην ταινία, αξιοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον χρόνο της διάρκειάς της, με έναν ρυθμό απόλυτα υπολογισμένο τόσο στο σενάριο όσο και στην αλληλουχία των εικόνων που παρακολουθούμε. Και αν η ταινία πετυχαίνει, είναι επειδή κατορθώνει να παρασύρει τον θεατή στο ίδιο μονοπάτι αναζήτησης της ισορροπίας και της γαλήνης στο οποίο ωθεί τον πρωταγωνιστή της.

Στο “Αγόρι και ο Ερωδιός”, τα τυπικά χαρακτηριστικά των ταινιών του Miyazaki διευρύνονται σαν σύλληψη και αποκτούν μεγαλύτερο βάθος στη διάστασή τους, μετατρέποντάς το σε ένα έργο που δεν μπορεί να περιοριστεί σε μία και μοναδική προβολή στην οθόνη.

Βαθμολογία: