Στον Έρωτα και στον Πόλεμο
- Testament of Youth
- 2014
- Μ. Βρετανία
- Αγγλικά, Γερμανικά
- Αισθηματική, Βιογραφία, Δραματική, Εποχής, Ιστορική, Πολεμικό Δράμα
Αρχές του 20ού αιώνα. Η Βέρα Μπρίτεν, μια ασυγκράτητη, έξυπνη κι ανοιχτόμυαλη κοπέλα, ξεπερνάει τις προκαταλήψεις της οικογένειας της και κερδίζει μια υποτροφία στην Οξφόρδη. Εκεί θα γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο του καλύτερου φίλου του αδελφού της, τον Ρόλαντ Λέιτον. Όμως, ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεσπάει, και καθώς οι δύο άντρες φεύγουν για το μέτωπο, η Βέρα κατατάσσεται στις νοσοκόμες για να υπηρετήσει την πατρίδα.
Σκηνοθεσία:
James Kent
Κύριοι Ρόλοι:
Alicia Vikander … Vera Brittain
Kit Harington … Roland Leighton
Colin Morgan … Victor Richardson
Taron Egerton … Edward Brittain
Dominic West … Κος Brittain
Emily Watson … Κα Brittain
Joanna Scanlan … θεία Belle
Hayley Atwell … Hope
Jonathan Bailey … Geoffrey Thurlow
Alexandra Roach … Winifred Holtby
Anna Chancellor … Κα Leighton
Miranda Richardson … Δις Lorimer
Charlotte Hope … Betty
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Juliette Towhidi
Παραγωγή: Rosie Alison, David Heyman
Μουσική: Max Richter
Φωτογραφία: Rob Hardy
Μοντάζ: Lucia Zucchetti
Σκηνικά: Jon Henson
Κοστούμια: Consolata Boyle
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Testament of Youth
Ελληνικός Τίτλος: Στον Έρωτα και στον Πόλεμο
Σεναριακή Πηγή
- Αυτοβιογραφία: Testament of Youth της Vera Brittain.
Παραλειπόμενα
- Το BBC είχε διασκευάσει προηγούμενα την αληθινή ιστορία της Vera Brittain, σε ένα σίριαλ 5 επεισοδίων το 1979.
- Η Saoirse Ronan ήταν δυνατή διεκδικήτρια του πρωταγωνιστικού ρόλου.
- Εμπορική αποτυχία, με έσοδα 5,3 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 10.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 22/6/2019
Σπάνια οι Βρετανοί αστοχούν στις ταινίες εποχής, όντας η σπουδαιότερη σχολή στο είδος. Και στην πρωτόλεια ταινία του, ο Τζέιμς Κεντ κάνει αυτό που χρειάζονταν να κάνει για να αποδώσει ορθά την ιστορία του: βάζει τον αυτόματο βρετανικό πιλότο! Χωρίς λοιπόν να πετυχαίνει να ξεκολλήσει τη θεματική του από ένα ακαδημαϊκό εν πολλοίς ύφος, ο Κεντ εκμεταλλεύεται ένα κείμενο γεμάτο έντονα συναισθήματα, και μια Αλίσα Βινκλάντερ που «ζωγραφίζει» επί της οθόνης. Επενδύει στο να ντύσει τους ήρωες του με έναν ρεαλισμό, για να μη παραπέμψει τόσο έντονα σε παλιό μελόδραμα, και όντως έτσι καταφέρνει να εκμαιεύσει μια αβίαστη συγκίνηση. Από την άλλη, έχουμε ένα πατροπαράδοτου στιλ σενάριο, που δεν ποντάρει σε εκπλήξεις, και αν δεν λειτουργούσε κάποιο από τα παραπάνω θετικά που αναφέραμε, θα μιλούσαμε εύκολα για κουραστικό σινεμά.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
