Στην αρχή έμοιαζε με ευκαιρία… μετά έγινε προδοσία. Έχουν περάσει 21 χρόνια. Πολλά έχουν αλλάξει. Ο Μαρκ Ρέντον επιστρέφει στο μοναδικό μέρος που μπορεί να αποκαλεί σπίτι. Εκεί τον περιμένουν όλοι: ο Σπαντ, ο Σικ Μπόι και ο Μπέγκμπι. Αλλά όχι μόνο αυτοί. Τον υποδέχονται η λύπη, η απώλεια, η χαρά, η εκδίκηση, το μίσος, η φιλία, η αγάπη, η επιθυμία, ο φόβος, η μετάνοια, η ηρωίνη, η αυτοκαταστροφή, ο θανάσιμος κίνδυνος. Όλα έχουν παραταχθεί για να τον καλωσορίσουν.

Σκηνοθεσία:

Danny Boyle

Κύριοι Ρόλοι:

Ewan McGregor … Mark ‘Rent Boy’ Renton

Ewen Bremner … Daniel ‘Spud’ Murphy

Jonny Lee Miller … Simon ‘Sick Boy’ Williamson

Robert Carlyle … Francis ‘Franco’ Begbie

Kelly Macdonald … Diane Coulston

Shirley Henderson … Gail Houston

James Cosmo … Κος Renton

Anjela Nedyalkova … Veronika Kovach

Steven Robertson … Stoddart

Kevin McKidd … Tommy MacKenzie (αρχείο)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: John Hodge

Παραγωγή: Bernard Bellew, Danny Boyle, Christian Colson, Andrew Macdonald

Μουσική: Rick Smith

Φωτογραφία: Anthony Dod Mantle

Μοντάζ: Jon Harris

Σκηνικά: Patrick Rolfe, Mark Tildesley

Κοστούμια: Rachael Fleming, Steven Noble

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: T2 Trainspotting
  • Ελληνικός Τίτλος: T2 Trainspotting
  • Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: T2: Trainspotting
  • Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Trainspotting 2 [ανεπίσημος]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστορήματα: Porno και Trainspotting του Irvine Welsh.

Παραλειπόμενα

  • Τον Ιανουάριο του 2009, ο Danny Boyle εξέφρασε την επιθυμία του να κάνει ένα σίκουελ του Trainspotting, που θα λάμβανε χώρα εννιά χρόνια μετά, βασισμένο στο μυθιστορηματικό σίκουελ Porno του 2002. Τον Μάρτιο του 2013, ο σκηνοθέτης άλλαξε ρότα, θέλοντας πλέον να βασίζεται λιγότερο στο Porno, μια και το κατονόμασε ως κατώτερο του ορίτζιναλ. Όταν τον Δεκέμβριο του 2015, η TriStar Pictures απέκτησε όλα τα δικαιώματα του σίκουελ, ανακοινώθηκε ότι σύσσωμο το βασικό καστ της πρώτης ταινίας θα παίζει κι εδώ.
  • Ο σκηνοθέτης είχε αστειευτεί σε συνέντευξη τύπου λέγοντας ότι ήθελε ο τίτλος να είναι σκέτο T2, αρκεί να του έδινε την άδεια ο James Cameron. Κι αυτό επειδή ο δεύτερος Εξολοθρευτής ανεπίσημα τιτλοφορείται παρομοίως. Η πραγματικότητα ήταν ότι αυτό είχε κατά νου ο Boyle για τον τίτλο, αλλά και δεν χρειάζονταν άδεια μια και ο δεύτερος Εξολοθρευτής δεν ήταν κατοχυρωμένος νομικά ως T2. Η λύση του T2: Trainspotting δόθηκε αναγκαστικά όμως λόγω του ότι πολλά website το είχαν ως T2 στη βάση τους.
  • Ενώ το μπάτζετ ήταν αρκετά υψηλότερο του πρώτου μέρους, το καστ πληρώθηκε ισοδύναμα με εκείνο, ώστε να κρατηθούν οι καλλιτεχνικές ισορροπίες. Βέβαια, αυτή τη φορά οι ηθοποιοί είχαν μέρισμα από τις εισπράξεις.
  • Ewan McGregor και Boyle συνεργάζονται ξανά μετά το 1997 κι ενώ ενδιάμεσα βρέθηκαν τσακωμένοι, μια και ο McGregor δεν είχε επιλεχτεί για την Παραλία. Σύμφωνα όμως με τον ηθοποιό, με τον καιρό είχε επέλθει η συμφιλίωση.
  • Αγγλόφωνο ντεμπούτο για την Anjela Nedyalkova, που είναι και ο βασικότερος νέος χαρακτήρας σε σχέση με το ορίτζιναλ.
  • Ο Danny Boyle μίλησε άμεσα για την πιθανότητα της δημιουργίας ενός ακόμα σίκουελ, αυτή τη φορά επικεντρωμένο στον Μπέγκμπι. Το 2021 ο Robert Carlyle είχε επιβεβαιώσει πως το σχέδιο ήταν εν κινήσει.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το εμβληματικό για την πρώτη ταινία Lust for Life του Iggy Pop ακούγεται σε διασκευή από τους Prodigy. Το δε Born Slippy “μεταλλάσσεται” σε Slow Slippy (με αλλαγή ταχύτητας ρυθμού) από τους ίδιους τους Underworld.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 15/10/2017

Μπορεί αυτό το μακρινό σίκουελ της διάσημης επιτυχίας του 1996 να μην έπεσε από τον ουρανό, μια και προϋπήρχε συγγραφικό σίκουελ, αλλά δεν δικαιολογεί ποτέ την ύπαρξη του. Όχι, δεν πρόκειται για μια κακή αυτόνομα ταινία, μια και προσφέρει ανά σημεία ψυχαγωγία (με τους όρους του), και κανείς δεν θα δει αρνητικά την εκ νέου συνύπαρξη της παλιοπαρέας. Αλλά το «παλιό» είναι καταλυτικά «παλιό», σε σημείο που όλα όσα παρακολουθούμε μοιάζουν σαν αγώνας βετεράνων που με τη βία φανερώνουν την παλιά τους δόξα. Ο Ντάνι Μπόιλ πασχίζει να διατηρήσει το ύφος που έκανε το ορίτζιναλ εμβληματικό, κι εντέλει ακόμα κι αυτό κρίνεται εσφαλμένο. Αυτή τη φορά δεν αναλογεί στην ψυχολογία της ιστορίας του, ούτε στην ηλικιακή κούραση των ηρώων του. Ήρωες που μονάχα κατά περίπτωση έχουν να αποκαλύψουν κάτι περισσότερο, πέρα από το να προκαλέσουν τα νοσταλγικά μας ένστικτα.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *