Super Mario Bros.

Ο Μάριο Μάριο και ο Λουίτζι Μάριο, δύο εργατικοί αλλά τρελούτσικοι υδραυλικοί, μπλέκονται σε μια απαιτητική αποστολή στο Δεινοχάταν -έναν κρυμμένο κόσμο όπου κατοικούν οι απόγονοι των δεινοσαύρων. Εκεί αντιμετωπίζουν τη διαβολική σαύρα-βασιλιά και πολλά άλλα εμπόδια που θα βρεθούν στον δρόμο τους. Θα καταφέρουν να αντικρούσουν τα σατανικά σχέδια εναντίον τους και να αποτρέψουν μια πιθανή εισβολή που καταστρώνει το Δεινοχάταν και απειλεί τη Γη;

Σκηνοθεσία:

Annabel Jankel

Rocky Morton

Κύριοι Ρόλοι:

Bob Hoskins … Mario Mario

John Leguizamo … Luigi Mario

Dennis Hopper … βασιλιάς Koopa

Samantha Mathis … πριγκίπισσα Daisy

Fisher Stevens … Iggy Koopa

Richard Edson … Spike Koopa

Fiona Shaw … Lena

Francesca P. Roberts … Big Bertha

Gianni Russo … Anthony Scapelli

Don Lake … υπαστυνόμος Simon

Lance Henriksen … βασιλιάς Bowser

Frank Welker … Yoshi/Goombas (φωνή)

Dan Castellaneta … αφηγητής (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Parker Bennett, Terry Runte, Ed Solomon

Παραγωγή: Jake Eberts, Roland Joffe

Μουσική: Alan Silvestri

Φωτογραφία: Dean Semler

Μοντάζ: Mark Goldblatt

Σκηνικά: David L. Snyder

Κοστούμια: Joseph A. Porro

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Super Mario Bros.
• Ελληνικός Τίτλος: Super Mario Bros.
• Εναλλακτικός Τίτλος: Super Mario Brothers
• Εναλλακτικός Τίτλος: Super Mario Bros.: The Movie

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Super Mario Bros: Η Ταινία (2023)

Σεναριακή Πηγή

• Χαρακτήρες franchise: Mario του Shigeru Miyamoto.

Παραλειπόμενα

• Το διάσημο βιντεοπαιχνίδι της Nintendo είχε κάνει την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση το 1986 με το άνιμε Super Mario Bros.: The Great Mission to Rescue Princess Peach. Μετά από το εν λόγω θα χρειαστεί να έρθει το 2023 και να έχουμε ξανά εμφάνιση των αδελφών Μάριο στο σινεμά.
• Πρόκειται επίσημα για την πρώτη ζωντανή ταινία που βασίζονταν σε βίντεο-γκέιμ.
• Το σκηνοθετικό δίδυμο των Rocky Morton και Annabel Jankel ήταν και δίδυμο στη ζωή, μια και ήταν παντρεμένοι. Ήταν τότε γνωστοί μέσα από την τηλεοπτική σειρά Max Headroom, ενώ είχαν κάνει το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο με το Κυνηγώντας τον Δολοφόνο μου (1988). Θα χρειαστεί όμως μετά από εδώ να έρθει το 2009 και το Skellig: Τα Φτερά της Φαντασίας για να κάνει ξανά ταινία η Annabel Jankel, ενώ για τον Morton αυτή ήταν η έσχατη.
• Ο Roland Joffe ήταν που είχε αγοράσει τα δικαιώματα από τη Nintendo για το Mario, που συνοδεύοντας από απόλυτη δημιουργική ελευθερία (κι ενώ ο Joffe τους είχε προσφέρει την ευκαιρία για παρεμβάσεις). Σεναριακά, οι δημιουργοί το είδαν ως μια συνέχεια των ταινιών τύπου Γκοστμπάστερς, δεχόμενοι επιρροές κι από τον Μάγο του Οζ. Συνδύασαν όμως και τον σκοτεινό τόνο που είχε τότε επιβληθεί από ταινίες όπως το Μπάτμαν και τα Χελωνονιντζάκια.
• Ο Dustin Hoffman είχε διαθέσει τον εαυτό του για τον ρόλο του Μάριο Μάριο, αλλά το αφεντικό της Nintendo δεν θεώρησε ότι ήταν ο κατάλληλος. Τότε προσφέρθηκε στον Danny DeVito τόσο ο ρόλος του Μάριο όσο και η σκηνοθεσία. Τη δική του άρνηση ακολούθησαν αυτές των Arnold Schwarzenegger και Michael Keaton για τον βασιλιά Κοόπα.
• Ο Tom Hanks ήταν στα πλάνα να προσεγγισθεί για τον Λουίτζι, αλλά μια σειρά από συμμετοχές του σε εμπορικές αποτυχίες το απέτρεψαν.
• Ο Bob Hoskins αρχικά αρνούνταν επίμονα να ερμηνεύσει ακόμα έναν “οικογενειακό” χαρακτήρα μετά το Ρότζερ Ράμπιτ και το Κάπτεν Χουκ, υπό τον φόβο της τυποποίησης. Ο Roland Joffe όμως επέμεινε, και του έστελνε συνεχώς το σενάριο με μικροαλλαγές πάνω στον ρόλο του, μέχρι να έρθουν σε συμφωνία.
• Το σκηνικό προήλθε άμεσα από το παιχνίδι Super Mario World: Super Mario Bros. 4 (1990), και παράλληλα μέσα από τη σύγχρονη αμερικανική κουλτούρα και την παράδοση των παραμυθιών.
• Η τεχνική του Autodesk Flame ήταν ένας από τους νεοτερισμούς του τμήματος των ειδικών εφέ (μια τεχνική που αργότερα καθιερώθηκε ως βασική), με το φιλμ να θεωρείται πλέον κρίσιμο στη μετάβαση από τα πρακτικά στα ψηφιακά εφέ.
• Ο υπεύθυνος για τον σχεδιασμό των πλασμάτων, ο ελληνο-γάλλος Patrick Tatopoulos (σε μία από τις πρώτες του ταινίες), δεν ήθελε να αντιγράψει τη δουλειά την ίδια περίοδο που γίνονταν για το Τζουράσικ Παρκ (κι ενώ είχε επαφή με αυτήν), αλλά κάτι πιο χαριτωμένο σε όψη και καθόλα κόμικ όπως στον Σκαθαροζούμη.
• Όταν η Disney απέκτησε τα δικαιώματα διανομής (μέσω της Buena Vista Pictures Distribution), απαίτησε σημαντικές αλλαγές στο σενάριο. Ο Morton είχε αργότερα δηλώσει πως το τελικό σενάριο δεν ήταν αυτό για το οποίο υπέγραψαν αυτός, η σύζυγος του και το καστ, ενώ το νέο ύφος του κειμένου δεν συμβάδιζε με τα σκηνικά που ήταν ήδη ολοκληρωμένα. Από την άλλη, ο Leguizamo έριξε φταίξιμο στο σκηνοθετικό δίδυμο, λέγοντας ότι ενώ ήταν ένα παιχνίδι για 8χρονα παιδιά, εκείνοι παρεισέφρεαν στοιχεία με άμεσες σεξουαλικές αναφορές.
• Η αποτυχία ήταν άμεση και παταγώδης. Δεν ήταν μόνο οι κριτικές, με κάποιες από αυτές να μιλούν για μία από τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών, αλλά και τα ταμεία που απέφεραν 38,9 εκατομμύρια δολάρια έναντι κόστους των 48 (στη χώρα μας κυκλοφόρησε κατευθείαν σε βίντεο). Με τα χρόνια όμως η ταινία απέκτησε cult φήμη, κάτι που βοήθησε στην επανεμφάνιση των αδελφών Μάριο στο σινεμά το 2023 , κι ενώ αρχικά η Nintendo δεν ήθελε καν να ακούει για νέα μεταφορά στο σινεμά των βιντεοπαιχνιδιών της (προηγήθηκε ακόμα μία ζωντανή διασκευή ήρωα της Nintendo μόλις το 2019 με τον Πίκατσου).
• Το 2013, οι εκδότες ενός fansite, Steven Applebaum και Ryan Hoss, ένωσαν δυνάμεις με τον σεναριογράφο Parker Bennett, και δημιούργησαν ένα fanfiction webcomic σίκουελ.
• Το 2021, έγινε μια “τύπου” αποκατάσταση, και εμφανίστηκε ένα extended cut. Αυτό το είχαν ονομάσει The Morton-Jankel Cut, και είχε ως βάση υλικό που είχε βρεθεί σε VHS κασέτα εργασίας. Η διάρκεια του είναι 20 λεπτά μεγαλύτερη από την ορίτζιναλ, και βρίσκεται διαθέσιμο στον ιστότοπο The Internet Archive.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Οι Roxette ερμηνεύουν το σινγκλ της ταινίας, με τίτλο Almost Unreal. Το τραγούδι είχε αρχικά γραφτεί για το Χόκους Πόκους, αλλά μια και δεν είχε χρησιμοποιηθεί εκεί, “μετακόμισε” σε αυτό το σάουντρακ (κάτι που είχε εξοργίσει τον τραγουδιστή του γκρουπ, Per Gessle). Το διάσημο γκρουπ ακούγεται και στο 2 Cinnamon Street, που είναι μια νέα μίξη του Cinnamon Street από το άλμπουμ τους, Tourism.