Σουφραζέτες

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Suffragette

Ελληνικός Τίτλος: Σουφραζέτες

Κύριες Διακρίσεις

• Βραβείο σκηνικών στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.

Παραλειπόμενα

• Η πρώτη ταινία από τη δεκατία του 1950 που πήρε επίσημη άδεια και έκανε γυρίσματα εντός του παλατιού του Γουεστμίστερ.
• Η Helena Bonham Carter τυχαίνει να είναι απόγονος του H.H. Asquith, του πρωθυπουργού της Βρετανίας κατά τη διάρκεια του απόγειου του κινήματος των σουφραζέτων, και αντίθετος αυτού.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Βασίλης Καγιογλίδης

Έκδοση Κειμένου: 4/1/2016

Να και μια ταινία που εκπλήσσει. Που εκπλήσσει ευχάριστα όταν οι προσδοκίες είναι περιορισμένες. Με μία θαυμάσια Carey Mulligan, να της δίνει τον υποκριτικό τόνο που της αναλογεί, μία σκηνογραφία που απογειώνει το στήσιμο της εποχής και ένα ύφος που αλλάζει αναλόγως σκηνοθετικής οπτικής, με τη δημιουργό να αντιμετωπίζει σεβάσμια το δράμα στο κινηματογραφικό πλάνο. Χάνει στην πολυπλοκότητα και την πληθωρικότητα των χαρακτήρων αφού η Sarah Gavron αδυνατεί να διαχειριστεί και να αποδομήσει αυτούς στο έπακρο, φωτίζει ωστόσο αρκούντως ικανοποιητικά τα καίρια γεγονότα στα οποία συμμετέχουν.

Κινητήριος δύναμη της ταινίας αποτελεί η διχαστική επιλογή της πλήρους ανάδειξης ενός φανταστικού χαρακτήρα, αυτού της Μουντ, που στο πρόσωπό της αντικατοπτρίζεται η βρετανίδα γυναίκα των αρχών του 20 αιώνα εν συνόλω, μέσα σε μία πλειάδα υπαρκτών προσώπων με ενεργώ δράση. Οι οποίες περιθωριοποιούνται εσκεμμένα στην κινηματογραφική μεταφορά, προκειμένου αποτυπωθεί μία πληρέστερη εικόνα της πολιτικοκοινωνικής κατάστασης και να δοθεί έμφαση στην αστική ανυπακοή και τον γυναικείο ακτιβισμό της εποχής. Γιατί την ιστορία δεν την γράφουν μόνο τα προβεβλημένα πρόσωπα αλλά και οι αφανείς ήρωες με τους δικούς τους προσωπικούς αγώνες.

Η Gavron, με τη βοήθεια της γνωστής για τη σεναριακή της αναρχία και την «υπόγεια» πολυθεματική στο κείμενο Abi Morgan, επικαλείται το τυχαίο και ανατρεπτικό, και όπως ακριβώς λειτουργεί ο ακτιβισμός στο σήμερα δεν προδίδει τις προθέσεις των ηρωίδων της. Αυτό συνεπάγεται απουσία σταθερού ρυθμού σε ένα περιβάλλον όπου όλα λειτουργούν στο «πίσω μέρος» ή το σκοτάδι, με τόνο, κλίμα και αισθητική ωστόσο να παραμένουν εκεί που πρέπει, δίχως να αποκλιμακώνονται. Η ερμηνεία της Mulligan είναι αυτή που προσδίδει σύνθεση σε ένα σύνολο φανταστικών και μη χαρακτήρων, τυχαίων ή προσχεδιασμένων γεγονότων, ευγενών ή όχι συναισθημάτων αλλά και άνισων διαλογικών μερών, σε μία παραγωγή αυστηρώς βρετανικών προδιαγραφών, που ξεχωρίζει στο κομμάτι της οπτικής αποτύπωσης, και η οποία μπορεί με ευκολία να οδηγήσει τη νεαρή ηθοποιό σε μεγάλες βραβεύσεις.

Βαθμολογία: