Σουφραζέτες
- Suffragette
- 2015
- Μ. Βρετανία
- Αγγλικά
- Βιογραφία, Δραματική, Εποχής, Ιστορική, Πολιτική
- 18 Φεβρουαρίου 2016
Τέλη του 19ου αιώνα. Η Μοντ είναι μια βιοπαλαίστρια σύζυγος, μητέρα και εργαζόμενη που συνειδητοποιεί πως πρέπει να παλέψει για να κερδίσει αξιοπρέπεια, τόσο στον εργασιακό χώρο, όσο και μέσα στο σπίτι της. Βλέπει με έκπληξη ότι δεν είναι μόνη σε αυτό τον αγώνα, έτσι γίνεται ακτιβίστρια στο πλευρό και άλλων γενναίων γυναικών από όλες τις τάξεις. Οι πρώτες τους προσπάθειες είναι παθητικές, αλλά όταν οι επονομαζόμενες Σουφραζέτες έρχονται αντιμέτωπες με την αυξανόμενη βία της αστυνομίας, γίνονται μία γροθιά και φτάνουν να ρισκάρουν ακόμα και τις ζωές τους για να εξασφαλίσουν δικαιώματα και αναγνώριση στο γυναικείο φύλο.
Σκηνοθεσία:
Sarah Gavron
Κύριοι Ρόλοι:
Carey Mulligan … Maud Watts
Helena Bonham Carter … Edith Ellyn
Meryl Streep … Emmeline Pankhurst
Natalie Press … Emily Wilding Davison
Anne-Marie Duff … Violet Miller
Romola Garai … Alice Haughton
Ben Whishaw … Sonny Watts
Brendan Gleeson … επιθεωρητής Arthur Steed
Samuel West … Benedict Haughton
Adrian Schiller … David Lloyd George
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Abi Morgan
Παραγωγή: Alison Owen, Faye Ward
Μουσική: Alexandre Desplat
Φωτογραφία: Eduard Grau
Μοντάζ: Barney Pilling
Σκηνικά: Alice Normington
Κοστούμια: Jane Petrie
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Suffragette
- Ελληνικός Τίτλος: Σουφραζέτες
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο σκηνικών στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
Παραλειπόμενα
- Επιστροφή στη μυθοπλασία για τη Sarah Gavron από το 2007.
- Η πρώτη ταινία από τη δεκαετία του 1950 που πήρε επίσημη άδεια και έκανε γυρίσματα εντός του παλατιού του Γουεστμίστερ.
- Η Helena Bonham Carter τυχαίνει να είναι απόγονος του H.H. Asquith, του πρωθυπουργού της Βρετανίας κατά τη διάρκεια του απόγειου του κινήματος των σουφραζέτων, και αντίθετος αυτού.
- Στη λίστα χωρών -που αναφέρεται στον γυναικείο ψήφο- πριν τους τελικούς τίτλους λείπουν εσφαλμένα η Φινλανδία, ο Καναδάς και η Πορτογαλία.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η P!nk έγραψε ειδικά για την ταινία το Wild Hearts Can’t Be Broken, αλλά συνειδητοποίησε πως δεν ταίριαζε ένα ποπ τραγούδι με το φιλμ. Έτσι το συμπεριέλαβε στο επόμενο προσωπικό της άλμπουμ.
Κριτικός: Βασίλης Καγιογλίδης
Έκδοση Κειμένου: 4/1/2016
Να και μια ταινία που εκπλήσσει. Που εκπλήσσει ευχάριστα όταν οι προσδοκίες είναι περιορισμένες. Με μία θαυμάσια Carey Mulligan, να της δίνει τον υποκριτικό τόνο που της αναλογεί, μία σκηνογραφία που απογειώνει το στήσιμο της εποχής και ένα ύφος που αλλάζει αναλόγως σκηνοθετικής οπτικής, με τη δημιουργό να αντιμετωπίζει σεβάσμια το δράμα στο κινηματογραφικό πλάνο. Χάνει στην πολυπλοκότητα και την πληθωρικότητα των χαρακτήρων αφού η Sarah Gavron αδυνατεί να διαχειριστεί και να αποδομήσει αυτούς στο έπακρο, φωτίζει ωστόσο αρκούντως ικανοποιητικά τα καίρια γεγονότα στα οποία συμμετέχουν.
Κινητήριος δύναμη της ταινίας αποτελεί η διχαστική επιλογή της πλήρους ανάδειξης ενός φανταστικού χαρακτήρα, αυτού της Μουντ, που στο πρόσωπό της αντικατοπτρίζεται η βρετανίδα γυναίκα των αρχών του 20 αιώνα εν συνόλω, μέσα σε μία πλειάδα υπαρκτών προσώπων με ενεργώ δράση. Οι οποίες περιθωριοποιούνται εσκεμμένα στην κινηματογραφική μεταφορά, προκειμένου αποτυπωθεί μία πληρέστερη εικόνα της πολιτικοκοινωνικής κατάστασης και να δοθεί έμφαση στην αστική ανυπακοή και τον γυναικείο ακτιβισμό της εποχής. Γιατί την ιστορία δεν την γράφουν μόνο τα προβεβλημένα πρόσωπα αλλά και οι αφανείς ήρωες με τους δικούς τους προσωπικούς αγώνες.
Η Gavron, με τη βοήθεια της γνωστής για τη σεναριακή της αναρχία και την «υπόγεια» πολυθεματική στο κείμενο Abi Morgan, επικαλείται το τυχαίο και ανατρεπτικό, και όπως ακριβώς λειτουργεί ο ακτιβισμός στο σήμερα δεν προδίδει τις προθέσεις των ηρωίδων της. Αυτό συνεπάγεται απουσία σταθερού ρυθμού σε ένα περιβάλλον όπου όλα λειτουργούν στο «πίσω μέρος» ή το σκοτάδι, με τόνο, κλίμα και αισθητική ωστόσο να παραμένουν εκεί που πρέπει, δίχως να αποκλιμακώνονται. Η ερμηνεία της Mulligan είναι αυτή που προσδίδει σύνθεση σε ένα σύνολο φανταστικών και μη χαρακτήρων, τυχαίων ή προσχεδιασμένων γεγονότων, ευγενών ή όχι συναισθημάτων αλλά και άνισων διαλογικών μερών, σε μία παραγωγή αυστηρώς βρετανικών προδιαγραφών, που ξεχωρίζει στο κομμάτι της οπτικής αποτύπωσης, και η οποία μπορεί με ευκολία να οδηγήσει τη νεαρή ηθοποιό σε μεγάλες βραβεύσεις.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
