Submarino

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Submarino

Ελληνικός Τίτλος: Submarino

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: Submarino του Jonas T. Bengtsson.

Κύριες Διακρίσεις

• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου.
• Βραβείο δεύτερου γυναικείου ρόλου (Patricia Schumann) στα Bodil, τα εθνικά βραβεία της Δανίας. Υποψήφιο σε ακόμα 4 κατηγορίες, μεταξύ αυτών και καλύτερης ταινίας.
• Υποψήφιο για αντρική ερμηνεία (Jakob Cedergren) στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.

Παραλειπόμενα

• Ως μέρος της συμφωνίας με τον χρηματοδότη, το κανάλι TV 2, οι μισοί από το καστ και στο συνεργείο ήταν πρωτάρηδες στη δουλειά. Αυτό χαροποίησε τον Vinterberg, καθώς η εμπειρία αυτή τον επέστρεψε στην αντίστοιχη των πρώτων του ταινιών.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 31/12/2010

Ο δανός σκηνοθέτης Vinterberg, μακριά πια από το Δόγμα και το εξαιρετικό του The Celebration (1998), μοιάζει να στρέφεται υφολογικά στην Σχολή του Βερολίνου. Δραματικός ρεαλισμός και «τετράγωνη» σκηνοθεσία, γεμάτη όμως λεπτές πινελιές στις λήψεις και στο μοντάζ. Αν υπάρχει μια ανατροπή είναι ότι χειρίζεται το δράμα, από μια σκοπιά, ανάποδα. Γιατί το δράμα έχει παιχτεί στο παρελθόν και αυτό που παρακολουθούμε δεν είναι παρά οι συνέπειές του, ένα μεγάλο επακόλουθο χωρίς λύτρωση, χωρίς φως στο τούνελ, γεγονός που αποτελεί και την βασική αδυναμία του έργου. Η ιστορία ανοίγει με το παρελθόν. Μάνα αλκοολική σε απελπιστικό βαθμό, έρχεται στο σπίτι μόνο τα βράδια για να λιποθυμήσει στο πάτωμα, αφού προλάβει να ρίξει και κανένα χαστούκι. Τα δυο αγόρια προσπαθούν να φροντίσουν το μικρό τους αδελφό, βρέφος, αυτοσχεδιάζοντας και μια θρησκευτική βάφτιση ανάμεσα στα σεντόνια. Άλλοτε, για να ξεδώσουν, πίνουν κι αυτά, πάντα μόνα στο σπίτι, και χορεύουν ροκ. Η έλλειψη μέσων και πείρας έχει ως συνέπεια να βρεθεί το μωρό ένα πρωί ξυλιασμένο, νεκρό.

Η κύρια ιστορία αρχίζει με τους δυο αδελφούς ενήλικες. Ο Νικ αποφυλακίζεται (δεν έχει σημασία γιατί) και πηγαίνει στην παλιά γειτονιά: ένα εξαθλιωμένος παχύσαρκος φίλος με σοβαρή ψυχοπαθολογική διαταραχή απέναντι στις γυναίκες, παλιές γνώριμες με «σερνάμενες» ζωές, η παλιά του αγαπημένη παντρεμένη. Τριγυρνάει άσκοπα και προσπαθεί να έρθει σε επαφή με τον αδελφό του Μάρτιν.

Ο Μάρτιν ζει μόνος με τον μικρό του γιό και λέει ψέματα στην κοινωνική λειτουργό ότι έχει απεξαρτηθεί από την ηρωίνη. Είναι χωμένος βαθιά και παρακάτω θα γίνει και ντίλερ. Τα δυο αδέλφια θα συναντηθούν στη κηδεία της μητέρας τους χωρίς να μπορέσουν να επικοινωνήσουν επί τη ουσίας. Μάλλον επικοινωνούν σιωπηλά ως προς την επίγνωση του ανέφικτου. Και οι δυο θα αφεθούν σε μια ολική παραίτηση και θα έχουν μια ακόμη επαφή πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Βαθιά απαισιόδοξη ιστορία, χωρίς έλεος αλλά που καταγράφει πολύ καλά την ανθρωπιά που δεν μπορεί να ευοδωθεί. Ο Νικ αγαπάει τον αδελφό του και σχεδόν θυσιάζεται γα τον άχρηστο φίλο. Ο Μάρτιν αγαπάει βαθιά το παιδί του αλλά η ντρόγκα τον καταπίνει. Ωστόσο στην αφήγηση υπάρχει μια λεπτότητα και ταυτόχρονα ψυχραιμία. Ο Vinterberg χωρίζει το στόρι του σε μεγάλα κεφάλαια, παρακολουθώντας ξεχωριστά τον κάθε αδελφό, έτσι που οι συναντήσεις τους αποκτούν ένα παραπάνω δραματικό τόνο, χωρίς να χάνεται η αποστασιοποίηση. Κερδίζει η σκηνοθεσία έναντι του νοήματος. Οι ερμηνείες από τους Jakob Cedergren και Kjærulff είναι απόλυτα εναρμονισμένες στις λεπτές ισορροπίες του όλου εγχειρήματος.

Βαθμολογία: