Σταρ Τρεκ: Γενεές
- Star Trek: Generations
- 1994
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Έπος, Περιπέτεια
- 22 Σεπτεμβρίου 1995
2293 μ.Χ. Το καινούργιο Εντερπράιζ NCC-1701-B σαλπάρει με νέο πλήρωμα, κι ενώ ο ναύαρχος Κερκ, ο Τσέκοφ κι ο Σκοτ είναι φιλοξενούμενοι. Όμως, το παρθενικό ταξίδι μετατρέπεται σε καταστροφή, όταν καλούνται να διασώσουν δύο σκάφη από μια ενεργειακή γραμμή. Διασώζονται κάποιοι επιβάτες, αλλά όχι ένας σημαντικός φιλοξενούμενος. 78 έτη μετά, το Εντερπράιζ NCC-1701-D, με πλοίαρχο τον Ζαν-Λικ Πικάρντ, παλεύει να συλλάβει τον επιστήμονα Σορέν, ο οποίος καταστρέφει ολόκληρα γαλαξιακά συστήματα. Ο μόνος που μπορεί να τους βοηθήσει είναι ο νεκρός φιλοξενούμενος.
Σκηνοθεσία:
David Carson
Κύριοι Ρόλοι:
Patrick Stewart … πλοίαρχος Jean-Luc Picard
Jonathan Frakes … αντιπλοίαρχος William T. Riker
Brent Spiner … πλωτάρχης Data
LeVar Burton … πλωτάρχης Geordi La Forge
Michael Dorn … πλωτάρχης Worf
Gates McFadden … Δρ Beverly Crusher
Marina Sirtis … γερουσιαστής Deanna Troi
Malcolm McDowell … Tolian Soran
William Shatner … ναύαρχος James T. Kirk
James Doohan … πλοίαρχος Montgomery ‘Scotty’ Scott
Walter Koenig … Pavel Chekov
Alan Ruck … πλοίαρχος John Harriman
Jacqueline Kim … σημαιοφόρος Demora Sulu
Jenette Goldstein … επιστημονική σύμβουλος
Whoopi Goldberg … Guinan
Dendrie Taylor … υποπλοίαρχος Farrell
Majel Barrett … κεντρικό κομπιούτερ (φωνή)
Thomas Dekker … Thomas Picard
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ronald D. Moore, Brannon Braga
Στόρι: Rick Berman, Ronald D. Moore, Brannon Braga
Παραγωγή: Rick Berman
Μουσική: Dennis McCarthy
Φωτογραφία: John A. Alonzo
Μοντάζ: Peter E. Berger
Σκηνικά: Herman F. Zimmerman
Κοστούμια: Robert Blackman
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Star Trek: Generations
- Ελληνικός Τίτλος: Σταρ Τρεκ: Γενεές
- Εναλλακτικός Τίτλος: Star Trek VII: Generations
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Χαρακτήρες franchise: Star Trek του Gene Roddenberry.
Παραλειπόμενα
- Σύμπραξη των ηρώων της ορίτζιναλ τηλεοπτικής σειράς με αυτής του Star Trek: The Next Generation (1987-1994), με τους δεύτερους από εδώ και πέρα να αναλαμβάνουν το Εντερπράιζ.
- Όταν ξεκίνησε η παραγωγή, το τηλεοπτικό The Next Generation ήταν ακόμα στον αέρα, κάτι που εμπόδιζε το χρονοδιάγραμμα των γυρισμάτων.
- Ο Leonard Nimoy αρνήθηκε τη σκηνοθεσία, αλλά και τη εκ νέου συμμετοχή του ως Σποκ.
- Ο βρετανός David Carson ήταν πρωτάρης στο σινεμά, αλλά είχε διευθύνει αρκετά επεισόδια του Star Trek: The Next Generation και του Star Trek: Deep Space Nine.
- Παρόλη την περικοπή του μπάτζετ, αρκετές ήταν οι σκηνές που γυρίστηκαν έξω από στούντιο, σε Καλιφόρνια και Νεβάδα.
- Η ILM έκανε εκτενή χρήση ψηφιακών εφέ, αντί του motion-control που συνηθίζονταν για τη σειρά, πλάι πάντα σε παραδοσιακά εφέ.
- Πρώτη ταινία που χρησιμοποίησε για την προώθηση έναν ολοκληρωμένο ιστότοπο.
- Με εμπορική αλλά όχι καλλιτεχνική επιτυχία στέφθηκε το πρώτο ταξίδι του δεύτερου πληρώματος. Έβγαλε 118 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 35.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 14/6/2016
Μετά τον Σάτνερ, ο Στιούαρτ! Μετά τον Κερκ, ο Πικάρντ! Η σκυτάλη πρέπει να περάσει στην επόμενη γενιά και οι δύο κορυφαίοι κυβερνήτες του Εντερπράιζ θα συναντηθούν στην οθόνη, χάρη στην επιστημονική φαντασία κι ένα χρονικό πλέγμα, προσπαθώντας να δώσουν μια δυνατή στιγμή στους φίλους του Σταρ Τρεκ. Ο νέος σκηνοθέτης, όμως, ο τηλεοπτικός Ντέιβιντ Κάρσον, δεν είναι Νίκολας Μέγιερ (Σταρ Τρεκ 2: Η Οργή του Καν, Σταρ Τρεκ 6: Ο Άγνωστος Κόσμος) και το όλο εγχείρημα στερείται δυναμικής, θυμίζοντας μέτριο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς.
Η τηλεοπτική σειρά Star Trek: The Next Generation, που ασχολείται με τις περιπέτειες του τέταρτου αστρόπλοιου Εντερπράιζ, τελειώνει το 1994, μετά από επτά επιτυχημένες χρονιές. Την ίδια χρονιά, τον Νοέμβριο του 1994, κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η πρώτη κινηματογραφική περιπέτεια του νέου πληρώματος. Η παραγωγή θέλει το αρχικό πλήρωμα να επιστρέψει για μια σύντομη εμφάνιση στην αρχή, αλλά οι μόνοι που δέχονται να επανέλθουν είναι οι Σάτνερ, Ντούχαν και Κένινγκ. Αυτός που παίζει ουσιαστικό ρόλο στο φιλμ είναι ωστόσο μόνο ο Σάτνερ, καθώς οι δύο συμπρωταγωνιστές του χάνονται μετά τα πρώτα δέκα πέντε λεπτά. Είχε, όμως, νόημα αυτό που ήθελαν να κάνουν οι υπεύθυνοι του Σταρ Τρεκ;
Φυσικά και είχε! Η συνάντηση Κερκ-Πικάρντ στην οθόνη θα ήταν κάτι που θα τρέλαινε τους φίλους του Τρεκ, αρκεί να τους έβαζες να κάνουν κάτι ουσιαστικό και όχι να κόβουν ξύλα και να φτιάχνουν ομελέτα! Πέρα από την πλάκα, η συνάντηση Κερκ-Πικάρντ είναι η καλύτερη στιγμή του Σταρ Τρεκ: Γενεές και αυτό λέει πολλά για την ποιότητα της ταινίας. Θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολλά περισσότερα σε αυτή την επική συνάντηση, όμως όλα είναι χλιαρά, όπως ολόκληρο το φιλμ που σκηνοθέτησε ο Ντέιβιντ Κάρσον.
Καλοί ηθοποιοί, οι οποίοι γνωρίζουν τους ρόλους τους, μοιάζει να βαριούνται αφόρητα και το ίδιο κι εμείς μαζί τους. Ούτε ο Πάτρικ Στιούαρτ, ούτε ο Τζόναθαν Φρέικς, ούτε και το υπόλοιπο πλήρωμα φαίνεται να έχει διάθεση στο παρθενικό κινηματογραφικό ταξίδι της γενιάς τους. Ο μόνος που δίνει μια πιο ευδιάθετη ερμηνεία είναι ο Μάλκολμ ΜακΝτάουελ, ο οποίος παίζει, φυσικά, τον κακό της υπόθεσης.
Δυστυχώς, το μόνο που μας μένει από το Σταρ Τρεκ: Γενεές είναι η θεαματική σκηνή αναγκαστικής προσγείωσης του Εντερπράιζ και η αμήχανη συνάντηση των δύο θρυλικών διοικητών του περίφημου αστρόπλοιου. Ο Κάρσον φτιάχνει μια ταινία χωρίς καλή ροή, χωρίς δράση και με τα στοιχεία που διακρίνουν το Σταρ Τρεκ να εμφανίζονται εδώ δυσδιάκριτα. Είχε μια λογική το ότι ολόκληρο το φιλμ παραδόθηκε στα χέρια του σκηνοθέτη και των σεναριογράφων αρκετών επεισοδίων της τηλεοπτικής σειράς, αλλά χωρίς την ανάμιξη ενός ανθρώπου με πείρα στον κινηματογράφο, οι Γενεές μοιάζουν με τεράστιο τηλεοπτικό επεισόδιο. Ακόμα και το πέμπτο Σταρ Τρεκ (Σταρ Τρεκ Νο 5: Τα Τελευταία Σύνορα), το χειρότερο με πρωταγωνιστές το αρχικό πλήρωμα, είναι μια ταινία που παρότι κουράζει, έχει τις στιγμές της. Οι Γενεές είναι δυστυχώς ένα φιλμ πιο βαρετό και από το μόνο Τρεκ που σκηνοθέτησε ο Σάτνερ και δεν το σώζει ούτε η συνάντηση Κερκ-Πικάρντ, ούτε η πρόσκρουση του Εντερπράιζ, ούτε και ο επί της οθόνης θάνατος του… Σπαταλήθηκαν όλα σε μία από τις χειρότερες στιγμές του Σταρ Τρεκ.
Βαθμολογία: