Sonic: Η Ταινία
- Sonic the Hedgehog
- 2020
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Ζωντ. Δράση/Κιν. Σχέδια, Κωμωδία, Οικογενειακή, Περιπέτεια
- 20 Φεβρουαρίου 2020
Ο Σόνικ απολαμβάνει το νέο του σπίτι στη Γη, μέχρι να σημάνουν οι φασαρίες. Τώρα, αυτός ο νέος καλύτερος φίλος του, Τομ, συνεργάζονται από κοινού για να υπερασπιστούν τον πλανήτη από τον διαβολικό Δρ. Ρομπότνικ και τα σχέδια του για παγκόσμια κυριαρχία.
Σκηνοθεσία:
Jeff Fowler
Κύριοι Ρόλοι:
Ben Schwartz … Sonic (φωνή)
James Marsden … Thomas ‘Tom’ Michael Wachowski
Jim Carrey … Δρ Ivo ‘Eggman’ Robotnik
Tika Sumpter … Maddie Wachowski
Adam Pally … Wade Whipple
Neal McDonough … ταγματάρχης Bennington
Lee Majdoub … πράκτορας Stone
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Josh Miller, Patrick Casey
Παραγωγή: Takeshi Ito, Neal H. Moritz, Toru Nakahara
Μουσική: Junkie XL
Φωτογραφία: Stephen F. Windon
Μοντάζ: Debra Neil-Fisher, Stacey Schroeder
Σκηνικά: Sean Haworth
Κοστούμια: Debra McGuire
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Sonic the Hedgehog
- Ελληνικός Τίτλος: Sonic: Η Ταινία
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Sonic: Η Ταινία 2 (2022)
- Sonic: Η Ταινία 3 (2024)
Σεναριακή Πηγή
- Βίντεο-γκέιμ (χαρακτήρες): Sonic the Hedgehog των Yuji Naka, Naoto Ohshima, Hirokazu Yasuhara.
Παραλειπόμενα
- Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό) & ζωντανοί χαρακτήρες
- Βασίζεται στο διάσημο franchise της Sega, που από το 1991 έχει παρουσιαστεί στις παιχνιδο-κονσόλες υπό πολλές μορφές.
- Η Sony Pictures πήρε το 2013 τα δικαιώματα του χαρακτήρα, και από το επόμενο έτος είχε ήδη βάλει μπρος την παραγωγή. Αυτό όμως μέχρι και το 2017, οπότε το σχέδιο πήγε στην Paramount Pictures.
- Το φιλμ προορίζονταν για τον Νοέμβριο του 2019, αλλά μετά τις αρνητικές αντιδράσεις από το πρώτο trailer, ο χαρακτήρας του Σόνικ (που τράβηξε τα αρνητικά φώτα) μπήκε για εκ νέου σχεδιασμό. Το νέο trailer κατάφερε να επισκιάσει τις πρώτες αντιδράσεις, και η ταινία ανακοινώθηκε για τον Φλεβάρη του 2020.
- Ο Paul Rudd ήταν ο πρώτος που ήρθε σε συζητήσεις για τον ρόλο του Τομ, αλλά στη συνέχεια αρνήθηκε να παίξει. Έπειτα ακούστηκαν και τα ονόματα των: Chris Evans, Jake Johnson, Michael B. Jordan, Bill Hader, Jason Segal, Justin Timberlake, Adam Pally, Ansel Elgort και Milo Ventimiglia.
- Για τη φωνή του Σόνικ διαγωνίστηκαν οι: Tom Holland, Josh Gad, Chris Pratt, Andy Samberg, Bill Hader, Will Forte, Jim Parsons, Charlie Day και Adam Devine.
- Το πρώτο σενάριο ήταν καθαρά κωμικό. Μετά όμως από απανωτές αλλαγές, επικεντρώθηκε στη δράση.
- Κόστισε 90 εκατομμύρια δολάρια, αλλά πέτυχε να βγάλει από τα ταμεία 319,7.
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
- Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Παναγιώτης Αποστολόπουλος (Σόνικ), Χρήστος Πλαΐνης (Δρ Ρομπότνικ), Ντένης Μακρής (Τομ Γουατσόφσκι), Γιάννης Τσούτσιας (Γουέιντ), Τζωρτζίνα Λιώση (Μάντι), Σταύρος Σιούλης (Στόουν), Τάσος Κωστής (διοικητής Γουόλτερς), Λίλα Μουτσοπούλου (Γαμψονύχη), Βίνα Παπαδοπούλου (Ρέιτσελ), Δανάη Τσούμου (Τζότζο), Πέτρος Δαμουλής (ταγματάρχης Μπένινγκτον), Στεφανία Φιλιάδη (Τέιλς), Παύλος Χρυσανθίδης (μικρός Σόνικ), Χρήστος Συριώτης, Ανδρέας Ρήγας, Λένα Μαραβέα, Γιάννης Υφαντής, Βασίλης Μήλιος. Σκηνοθετική επιμέλεια: Μαρία Πλακίδη. Μετάφραση: Λένα Μαραβέα.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Wiz Khalifa, Ty Dolla $ign, Lil Yachty και Sueco the Child ενώνουν τις δυνάμεις τους για το Speed Me Up.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 16/2/2020
Μια και έγιναν της μόδας τα «σύμπαντα», είπε και η Sega να μας συστήσει και το δικό της. Αυτό της όμως το «καλημέρα» μάλλον υποδεικνύει ότι δεν ποντάρει στο να χτυπήσει άμεσα τη δημοτικότητα ανάλογων franchise, αλλά απλά να κάνει ένα άνοιγμα των οικονομικών της εισφορών και από τον κινηματογράφο. Όπως και να το δεις, το Σόνικ δεν φανερώνει ποτέ την οποιαδήποτε δημιουργική «ανησυχία», παρά ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα. Τόσο από τις μικρές ηλικίες, που είναι και το αυτονόητο, όσο όμως και από λίγο μεγαλύτερες που ίσως ξενύχτισαν κάποτε παίζοντας τα ηλεκτρονικά της παιχνίδια.
Μπορεί τα Χελονονιντζάκια να εκσυγχρονίστηκαν στις τελευταίες τους εκδοχές, αλλά το Σόνικ, μια και πρωτοσυστήνεται, επιλέγει να μας πάει πίσω σε εκείνες τις άλα 1980 εποχές, όπου η αθωότητα ακόμα δεν είχε χαθεί. Έτσι, ενώ έχουμε σύγχρονα ψηφιακά εφέ στο φουλ, η όλη ατμόσφαιρα φέρει έντονα το παλιομοδίτικο στοιχείο, παίζοντας ακόμα και με το κιτς. Δεν είναι εγκλωβισμένη μόνο η εικόνα από ήρωες άλλης εποχής, αλλά και οι ερμηνείες παραπέμπουν σε ένα ύφος που λίγοι πλέον σήμερα επιλέγουν. Λογικά, το παντελώς άγνωστο όνομα του Jeff Fowler να υπογράφει εδώ τη σκηνοθεσία όχι λόγω κάποιας ικανότητας, αλλά επειδή γεννήθηκε το 1978, άρα την κατάλληλη ηλικία για να αγαπάει αυτή τη «σέγκα» οπτική. Και είναι φανερό ότι την αγαπάει, απλά δεν ξέρει τι να την κάνει…
Το χιούμορ είναι μάλλον στάνταρ, δεν έχει κάτι το σπιρτόζικο για να αποσπάσει παραπάνω από χαμόγελα, ενώ πέφτουν και πολλά άσφαιρα γκαγκ, ειδικά από τον Jim Carrey. Το καλό ως προς αυτό είναι πως έχουμε μόνιμα ευχάριστη ατμόσφαιρα, αφού μόνο στιγμιαία στο φινάλε σοβαρεύει η όλη φάση, ενώ δεν έχουμε και κάποιο ρομάντζο για παραγέμισμα. Παραδόξως, ο James Marsden δεν ήταν κακή επιλογή, κάτι όμως που δεν θα λέγαμε για τον Carrey, ακόμα κι αν δεν φταίει ο ίδιος για τα εδώ του μαύρα χάλια. Σκιά ενός εργοστασίου-γέλιου, που απλά προσθέτει όπως-όπως λίγα από τα «δικά του» σε έναν χαρακτήρα βγαλμένο από παλιό ανέκδοτο. Ο ψηφιακός Σόνικ είναι κι αυτός παλιάς κοπής χαρακτήρας (παραπέμπει στον Χάουαρντ τον Πάπιο για όποιους θυμούνται), αλλά θα μπορούσε να πουλήσει και στο σήμερα ως κουκλάκι, μια και του έχουν δώσει μια κάπως λούτρινη οπτική.
Να σας πω όμως τη μεγάλη αλήθεια; Χαζομάρες σας γράφω τόση ώρα, απλά για να γεμίσει ένα κείμενο… Δεν έχουμε κάτι άξιο ιδιαίτερης αναφοράς. Η απλούστατη πραγματικότητα είναι ότι πρόκειται για κάτι που εύκολα χαζεύεται, έχει μια χάρη όλο αυτό το αθώο που εκπνέει, δεν σε εκνευρίζει τόσο πέρα από τον χαρακτήρα του Ρομπότνικ, και χωρίς να βγάζει τίποτα το αληθινά καλό, οι μικροί φίλοι θα την καταβρούν. Είναι από αυτά τα φιλμ που εύκολα μικρούλης μπορεί να κολλήσεις και να ενθουσιαστείς, απλά όταν μεγαλώνεις αντιλαμβάνεσαι ότι έφταιγε η ηλικία.
Βαθμολογία: