Φιλίες & Έρωτες
- Something Borrowed
- Φιλίες και Έρωτες
- 2011
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραμεντί, Κομεντί
- 12 Μαΐου 2011
Στο κατώφλι των 30ών της γενεθλίων, η Ρέιτσελ Γουάιτ δεν μπορεί να απαλλαχθεί από τη σκέψη πως η ζωή της δεν έχει εξελιχθεί όπως θα ήθελε. Έχει μια καλή δουλειά, αλλά εργάζεται ατελείωτες ώρες και το αφεντικό της είναι τύραννος. Έχει μια καλή φίλη, την Ντάρσι, αλλά όταν τη βλέπει με τον αρραβωνιαστικό της, σκέφτεται πως, όπως κάθε βράδυ, η ίδια θα γυρίσει στο σπίτι της μόνη. Μέχρι που ένα βράδυ, όμως, όχι μόνο δεν γυρνάει μόνη, αλλά το πρωί ξυπνάει δίπλα στον αρραβωνιαστικό της φίλης της.
Σκηνοθεσία:
Luke Greenfield
Κύριοι Ρόλοι:
Ginnifer Goodwin … Rachel White
Kate Hudson … Darcy Rhone
Colin Egglesfield … Dexter ‘Dex’ Thaler III
John Krasinski … Ethan
Steve Howey … Marcus
Ashley Williams … Claire
Geoff Pierson … Dexter Thaler Sr.
Jill Eikenberry … Bridget Thaler
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jennie Snyder Urman
Παραγωγή: Broderick Johnson, Andrew A. Kosove, Aaron Lubin, Pamela Schein Murphy, Molly Smith, Hilary Swank
Μουσική: Alex Wurman
Φωτογραφία: Charles Minsky
Μοντάζ: John Axelrad
Σκηνικά: Jane Musky
Κοστούμια: Gary Jones
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Something Borrowed
Ελληνικός Τίτλος: Φιλίες & Έρωτες
Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Φιλίες και Έρωτες
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Something Borrowed της Emily Giffin.
Παραλειπόμενα
- Η Hilary Swank ήταν η αρχική πρωταγωνίστρια, αλλά προτίμησε να μείνει μόνο στην παραγωγή.
- Φήμες ήθελαν τον Colin Farrell να ερμηνεύσει τον Μάρκους.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 11/5/2011
Μεγάλο λάθος στη διανομή ρόλου… του σκηνοθέτη. Έδωσαν μια κομεντί με σοβαροφανή εικόνα στον δημιουργό του Σκέτο Ζώων! Άντε τώρα να συμμαζευτεί μια μετριότατη διασκευή σεναρίου και μια συνένωση ρομαντισμού με κωμωδία, από αυτές που έχουν γίνει απαραίτητες κάθε, μα κάθε, βδομάδα στο πρόγραμμα των αιθουσών. Να την πούμε μία από τα ίδια; Ακόμα κι αυτή η δήλωση έχει καταντήσει κλισέ, και μάλλον πρέπει να κάνουμε επίκληση στον θεό του Χόλιγουντ (αν κι ο Μανιτού θα μπορούσε να μας ακούσει πιο εύκολα…) να σταματήσει αυτό το σούπερ-μάρκετ των κομεντί, Είπαμε, οι γυναίκες είναι οι καλύτερες πελάτισσες, αλλά δεν είναι σωστό να τις περνάμε και για ηλίθιες, ούτε να αποσκοπούμε στο να τις καταντήσουμε κάτι τέτοιο…
Η ταινία κάλλιστα θα μπορούσε να διασωθεί από τις δύο πρωταγωνίστριες της. Και για την Ginnifer Goodwin, θα πετάξουμε ένα «πάλι καλά», αλλά τόσο ντεφορμέ την Kate Hudson δεν θα μπορούσαμε να τη φανταστούμε. Το χιούμορ κρέμεται από τον χαρακτήρα και την ερμηνεία της, κι αυτή είναι σαν να έχει προσωπικά προβλήματα και με βαριά καρδιά παίζει στην ταινία. Ο Krasinski είναι αυτός που εντέλει κρατάει κάποια γκέμια. Διαμέσου μιας γλυκανάλατης σαπουνόπερας, οι χαρακτήρες είναι ανύπαρκτοι και η πλοκή πελαγοδρομεί από το ένα ατόπημα στο επόμενο. Μα είναι τόσο δράμα; Επεξηγώ τόσα, αλλά αυτά που δεν επεξηγούνται με όρους, είναι κι αυτά που κρατούν τις σαΐτες μακριά από την οθόνη. Ως μια καλο-οργανωμένη παραγωγή, πετυχαίνει να αγγίξει όσους (ή μάλλον όσες) την επιλέξουν για αυτό και μόνο που είναι. Λίγο ρομάντζο με Νέα Υόρκη στο φόντο, λίγο η μαγιά από το μπεστ-σέλερ στο οποίο βασίζεται, λίγο που οι πρωταγωνιστές είναι γενικά συμπαθητικοί και τη βγάλαμε τη βραδιά. Γιατί, κατά τα άλλα, κύριε Μανιτού, μήπως είστε εύκαιρος που έχω να σας πω κάτι;
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
