Μερικοί το Προτιμούν Καυτό

Στο Σικάγο της ποτοαπαγόρευσης, δυο απένταροι μουσικοί γίνονται χωρίς να το θέλουν μάρτυρες μιας γκανγκστερικής σφαγής κι αναγκάζονται να μεταμφιεστούν σε γυναίκες, για να φύγουν για το Μαϊάμι μαζί με ένα συγκρότημα γυναικών μουσικών ώστε να γλιτώσουν τη ζωή τους. Η κάλυψη τους είναι τέλεια… μέχρι τη στιγμή που η απογοητευμένη από την αγάπη τραγουδίστρια του γκρουπ πέφτει πάνω στη «Ζοζεφίν», ένας παλιός πλέιμποϊ ερωτεύεται τη «Δάφνη», και ένα αφεντικό του υποκόσμου αρνείται να πειστεί για την απάτη.

Σκηνοθεσία:

Billy Wilder

Κύριοι Ρόλοι:

Tony Curtis … Joe/Josephine/Shell Oil Junior

Jack Lemmon … Jerry/Daphne

Marilyn Monroe … Sugar Kane Kowalczyk

George Raft … Spats Colombo

Pat O’Brien … ντετέκτιβ Mulligan

Joe E. Brown … Osgood Fielding III

Nehemiah Persoff … Little Bonaparte

Joan Shawlee … Sweet Sue

George E. Stone … Toothpick Charlie

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Billy Wilder, I.A.L. Diamond

Παραγωγή: Billy Wilder

Μουσική: Adolph Deutsch

Φωτογραφία: Charles Lang

Μοντάζ: Arthur P. Schmidt

Σκηνικά: Ted Haworth

Κοστούμια: Orry-Kelly

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Some Like it Hot
• Ελληνικός Τίτλος: Μερικοί το Προτιμούν Καυτό

Σεναριακή Πηγή

• Στόρι: Κορίτσια με Εγγύηση των Robert Thoeren, Michael Logan.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ κοστουμιών. Υποψήφιο για σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Jack Lemmon), διασκευασμένο σενάριο, φωτογραφία και σκηνικά.
• Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), πρώτου αντρικού ρόλου (Jack Lemmon) και πρώτου γυναικείου ρόλου (Marilyn Monroe) στην ίδια κατηγορία.
• Βραβείο Bafta ξένου ηθοποιού (Jack Lemmon). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία από οποιαδήποτε προέλευση.
• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας.

Παραλειπόμενα

• Το σενάριο προέρχεται από μια γαλλική ταινία του 1935 (Fanfare d’Amour), σκηνοθετημένη από τον Richard Pottier. Το 1951 είχε ήδη γίνει ριμέικ στη Δυτική Γερμανία ως Fanfaren der Liebe. Επειδή όμως το σενάριο της γαλλικής ταινίας δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί, χρησιμοποιήθηκε αυτό από τη γερμανική εκδοχή.
• Η γκανγκστερική δολοφονία της έναρξης είναι εμπνευσμένη από την περίφημη Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου το 1929.
• Εκμεταλλευόμενοι μια χαλαρότητα κατά τα τέλη των 1950, η ταινία δεν πήρε την έγκριση της επιτροπής λογοκρισίας για να παραχθεί, μια και θα είχε πρόβλημα με τα ομοφυλοφιλικά υπονοούμενα και τους άντρες ντυμένους γυναίκες. Η επιτυχία της ταινίας θεωρήθηκε ως ένα από τα τελευταία καρφιά που μπήκαν στο φέρετρο του διαβόητου κώδικα Χέιζ.
• Ο διάσημος γάλλος περφόρμερ Barbette, με έφεση στις μιμήσεις, προσκλήθηκε για να διδάξει τους Lemmon και Curtis πάνω στην αλλαγή φύλου.
• Ο δημιουργός είχε κατά νου τον Frank Sinatra ως Τζέρι, αλλά εκείνος δεν φάνηκε ποτέ στην οντισιόν. Υποψήφιοι πριν την τελική επιλογή ήταν και οι Jerry Lewis, Danny Kaye.
• Σκηνοθέτης και σεναριογράφος δεν φαντάζονταν ότι θα είχαν μια μεγάλη σταρ για τον ρόλο της Σούγκαρ, έχοντας κατά νου τη Mitzi Gaynor. Όταν όμως η Monroe εξέφρασε τη θέληση να παίξει, δεν υπήρχε κανένα θέμα συζήτησης.
• Πολλά τα προβλήματα στα γυρίσματα με τη Marilyn Monroe, που εκείνη την εποχή ήταν εθισμένη στα χάπια, και δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στον ρόλο της. Συνεχώς αργούσε να φανεί, ξεχνούσε τα λόγια της, και σύμφωνα με τον Tony Curtis χρειάζονταν ένας μέσος όρος 35-40 λήψεων για να γυριστεί μία της ατάκα (το “ρεκόρ” ήταν στις 47). Curtis και Lemmon έβαζαν στοιχήματα για το πόσες λήψεις θα χρειάζονταν σε κάθε σκηνή! Παραδόξως, για την πλέον δύσκολη σε κείμενο σκηνή της παραλίας, η Monroe την “καθάρισε” σε 20 λεπτά. Συνεχώς στο πλάι της ήταν η εκπαιδεύτρια της, Paula Strasberg, και ο σύζυγος της, Arthur Miller, κάτι που για τον Wilder και τα υπόλοιπα μέλη του συνεργείου ήταν ενοχλητικό. Σε συνέντευξη του, ο Billy Wilder είχε απαντήσει στην ερώτηση αν έκανε άλλη ταινία με τη Monroe, ότι: “Το συζήτησα με τον γιατρό και τον ψυχίατρο μου, και μου είπαν ότι είμαι πολύ μεγάλος και πολύ πλούσιος για να περάσω ξανά το ίδιο πράγμα”, παραδεχόμενος όμως και ότι: “Η θεία μου η Μίνι θα ήταν πάντα συνεπής και δεν θα καθυστερούσε την παραγωγή, αλλά ποιος θα πλήρωνε για να δει τη θεία μου τη Μίνι”;
• Το 1961 είχε γυριστεί ένας πιλότος για τηλεοπτική σειρά, όπου εμφανίζονταν ως γκεστ-σταρ οι δύο πρωταγωνιστές της ταινίας. Η σειρά δεν κατάφερε ποτέ να βρει κανάλι να την αγοράσει.
• Το 1972 ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το μιούζικαλ Sugar, με νέα μουσική από τον Jule Styne. Το 2001, στην παράσταση του συγκεκριμένου έργου συμμετείχε και ο Tony Curtis, αλλά αυτή τη φορά ως Όσγκουντ.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Η Marilyn Monroe κάνει μεγάλη επιτυχία με τα Runnin’ Wild, I Wanna Be Loved By You.