H Φιλιώ Μπαλτατζή, μια ηλικιωμένη Ελληνοαμερικανίδα, σπεύδει στη Μυτιλήνη με την εγγονή της για να συμπαρασταθεί στους σύριους πρόσφυγες. Κανείς δεν ξέρει την καταγωγή της, κανείς δεν ξέρει ότι η σμυρνιά γιαγιά της βρέθηκε κάποτε στο ίδιο νησί κατατρεγμένη και προσφυγοπούλα. Το τεφτεράκι με τις συνταγές της συνονόματης γιαγιάς ξετυλίγει την πολυτάραχη ιστορία της κοσμοπολίτικης οικογένειας Μπαλτατζή, όπως διαμορφώνεται από τις τραγικές διεθνείς εξελίξεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Διαφορετικές γενιές γυναικών της ίδιας οικογένειας ενώνονται στον χώρο και τον χρόνο, μέσα από τα νήματα της ιστορίας. Παρόν και παρελθόν γίνονται ένα.
Σκηνοθεσία:
Γρηγόρης Καραντινάκης
Κύριοι Ρόλοι:
Μιμή Ντενίση … Φιλιώ Μπαλτατζή
Λεωνίδας Κακούρης … Δημήτρης Μπαλτατζής
Κρατερός Κατσούλης … Σπύρος Μπαλτατζής
Burak Hakki … Halil
Ozdemir Ciftcioglu … Osman
Jane Lapotaire … Filio Williams
Ταμίλλα Κουλίεβα … Τακούη
Κατερίνα Γερονικολού … Ζαχαρούλα
Χρήστος Στέργιογλου … Αριστείδης Στεργιάδης
Ντίνα Μιχαηλίδου … Ευταλία
Νέδη Αντωνιάδη … Αντζέλικα Μπαλτατζή
Γιάννης Βογιατζής … παππούς Πολύκαρπος
Αναστασία Παντούση … Λευκοθέα Μπαλτατζή
Rupert Graves … George Horton
Δάφνη Αλεξάντερ … Κατίνα Horton
Κώστας Κορτίδης … Rahmi Bey
Έφη Γούση … Ισμήνη
Γιάννης Εγγλέζος … Βασίλης Μπαλτατζής
Θόδωρος Κατσαφάδος … μητροπολίτης Χρυσόστομος
Ανδρέας Νάτσιος … Γιώργος Κλιμάνογλου
Μιχάλης Μητρούσης … Νικόλας Τσουρουκτσόγλου
Μανώλης Γεραπετρίτης … Σωκράτης Ωνάσης
Daniel Crossley … Jennings Aza
Duncan Skinner … William Dawson
Nathan Thomas … Eddie Whittall
Fotina Papatheodorou … Ελένη
Susan Hampshire … λαίδη Whittall
Joanna Kalafatis … Minnie Mills
Ναταλία Δραγούμη … Κα Αγγέλου
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Μιμή Ντενίση, Martin Sherman
Παραγωγή: Διονύσης Σαμιώτης
Μουσική: Ανδρέας Κατσιγιάννης
Φωτογραφία: Σίμος Σαρκετζής
Μοντάζ: Λάμπης Χαραλαμπίδης
Σκηνικά: Ηλίας Λεδάκης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Μιχάλης Σαμιώτης
Κοστούμια: Φωτεινή Δήμου
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Σμύρνη μου Αγαπημένη
- Διεθνής Τίτλος: Smyrna My Beloved
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: Σμύρνη μου Αγαπημένη της Μιμής Ντενίση.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο φωτογραφίας, σκηνικών, κοστουμιών, ειδικών εφέ και μακιγιάζ/κομμώσεων στα βραβεία Ίρις. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, δεύτερο αντρικό ρόλο (Γιάννης Βογιατζής), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Ταμίλλα Κουλίεβα), μουσική, μοντάζ και ήχο.
Παραλειπόμενα
- Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε Χίο, Λέσβο και Αθήνα.
- Ένα σκηνικό περίπου 800ων μέτρων κατασκευάστηκε στο Φάληρο, δίπλα στο ΣΕΦ, και είναι ακριβές αντίγραφο της παραλίας της Σμύρνης με τις προσόψεις των ιστορικών κτηρίων, της Όπερας της Σμύρνης, των διάσημων καφέ και ξενοδοχείων. Τοποθετήθηκαν ως και σιδηροδρομικές γραμμές, και έγινε κι αντίγραφο του Τραμ της Σμύρνης.
- Κυκλοφόρησε λίγο πριν τον ερχομό του 2022, ως φόρος τιμής στα 100 χρόνια από τη μεγάλη εθνική τραγωδία.
- Η Vanessa Redgrave είχε αρχικά ανακοινωθεί ως γκεστ-σταρ συμμετοχή στο καστ, αλλά αποχώρησε για δικούς της λόγους.
- Το θεατρικό, σε κείμενο-σκηνοθεσία Μιμής Ντενίση, διαρκούσε 170 λεπτά, και εκτός από την ίδια συμμετείχαν οι: Κώστας Βουτσάς, Tάσος Χαλκιάς, Τάσος Νούσιας, Μιχάλης Μητρούσης, Χριστίνα Αλεξανιάν, Κρατερός Κατσούλης, Δημήτρης Μακαλιάς, Κατερίνα Γερονικολού, Μαρία Εγγλεζάκη, Λευτέρης Ζαμπετάκης, Νέδη Αντωνιάδη, Αναστασία Σκοπελίτη, Νέλη Αλκάδη, Χρήστος Βελιάνο, Χριστίνα Δρεμετσικα, Εβελίνα Κυπραίου, Δήμητρα Μιχαηλίδου, Άγγελος Μπέσσας, Ζαχαρένια Φραγκιαδάκη, Ηλίας Νομικός, Ηλίας Παπακωνσταντίνου, Νικόλας Γκιούλης. Και εκεί όπως και στην ταινία, ο Ανδρέας Κατσιγιάννης διεύθυνε την ορχήστρα Εστουδιαντίνα, που ειδικεύεται στη μουσική της Ιωνίας.
- Η Tanweer Productions συνεργάστηκε στην παραγωγή με τις: Central Stage, ANT1, EΡT, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Tsiatlino, Finos Film, Barking Well Media, York Films, Felt. Η ταινία είχε την υποστήριξη της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, της Περιφερειακής Ενότητας Χίου, του Δήμου Χίου, του Δήμου Δυτικής Λέσβου, του Δήμου Μυτιλήνης, του Κοινωφελούς Ιδρύματος Μαρία Τσάκος, της Περιφέρειας Αττικής-Περιφερειακή Ενότητα Νοτίου Τομέα Αθηνών, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ Α.Ε).
- Μετά τον κύκλο χειμερινής διανομής, ακολούθησε ένας θερινός από 19 Μαΐου, με νέο αυτή τη φορά μοντάζ.
- Με μπάτζετ από 4 έως 5 εκατομμύρια ευρώ, έκοψε πάνω από 255 χιλιάδες εισιτήρια και απέβη κερδοφόρο.
- Προβλήθηκε και στον Ant1 υπό τη μορφή μίνι σειράς τεσσάρων επεισοδίων.
Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος
Έκδοση Κειμένου: 21/12/2021
Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι; Αυτό θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος πονηρεμένος σχετικά με την κινηματογραφική παρουσία της Μιμής Ντενίση. Και ποιος θα μπορούσε να του ρίξει άδικο, αφού μιλάμε για μια θρυλική ηθοποιό με ανοιχτό τον ορισμό της λέξης, που έχει συνδέσει το όνομά της με πολυδάπανες θεατρικές παραγωγές ιστορικών καταβολών που όμως έχουν λοιδορηθεί όσο λίγες, αν και πάντα εξαργυρώνει το βάρος της σε αμέτρητα εισιτήρια.
Παρακολουθώντας την ταινία, ελάχιστα πράγματα οριοθετήθηκαν μέσα μου γύρω από το επίπεδο του ταλέντου της, ξεκαθάρισε όμως ακράδαντα η αιτία της κραταιότητάς της. Η Μιμή Ντενίση αποτελεί μια πανέξυπνη θεατρική παρουσία που αξιοποιεί στο έπακρο τους συνεργάτες της, με κύριο μέλημα να αναδείξει το δημιουργικό της «παιδί» χωρίς να αναλώνεται σε ναρκισισμούς και συμπεριφορές ντίβας που θα οδηγούσαν οποιοδήποτε εγχείρημά της στα βράχια. Από την πρώτη κιόλας σκηνή της, η παρουσία της Ντενίση είναι υπερβατική, απόλυτα εναρμονισμένη με τα πάντα γύρω της, με τα σκηνικά, τα ρούχα της, τους ηθοποιούς που την περιβάλλουν, μέχρι και την τελευταία αχτίδα φωτός από τους προβολείς που τη φωτίζουν, ίδιον μιας θεατρικής εμπειρίας δεκαετιών που ακόμα κι αν την καθιστά εντελώς αντικινηματογραφική, η σκηνοθεσία δουλεύει υπέρ της και την προστατεύει με δέουσα φροντίδα.
Έχει προβλήματα η ταινία; Ουσιαστικά και απροσπέραστα, με κεντρικό όλων το σενάριο. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά που προϊδέαζαν για ένα δράμα χαρακτήρων με φόντο μια ιστορική τραγωδία, η πρωταγωνίστρια εδώ είναι η ίδια η Σμύρνη, ένα λαμπρό πολυπολιτισμικό κέντρο που αργά αλλά σταθερά οδηγείται σε μια βέβαιη και μη αναστρέψιμη καταστροφή. Παρά το πολυπληθές καστ, δεν υπάρχει ούτε ένας χαρακτήρας που να κινεί την ιστορία προς τα εμπρός, με μοναδικό δείγμα μιας κάποιας εξέλιξης την ερωτική ιστορία του μεγάλου γιου της οικογένειας με την υπηρέτρια που σποραδικά κάνει την εμφάνισή της επί της οθόνης. Χωρισμένη άτυπα στα δύο, η ταινία αρχικά παρουσιάζει την ευημερία που επικρατούσε στη Σμύρνη επιλέγοντας να την αναδείξει μέσω ενός ατέρμονου σερί χαιρετισμών και φιλοφρονήσεων μεταξύ προσώπων της υψηλής κοινωνίας που συνδιαλέγονται πολιτικά μετατρέποντάς μας σε ωτακουστές απόψεων, φροντίζοντας για τη μαθητεία μας γύρω από το ιστορικό υπόβαθρο.
Το μοτίβο αυτό δεν διακόπτεται στιγμή και παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του για ένα ατελείωτο δίωρο, μέχρι τις σκηνές της καταστροφής που αποτυπώνονται στην οθόνη με θαυμαστή συναισθηματική βιαιότητα και επιτρέπουν για πρώτη φορά στους ηθοποιούς να δικαιολογήσουν μέσω της κλιμάκωσης την παρουσία τους, καταφέρνοντας μέσα στην περιορισμένης διάρκειας εμφάνισή τους να αποδώσουν συχνά μέσα από μία μόνο φράση την τραγικότητα του ρόλου τους, αφήνοντάς μας με το αναπάντητο ερώτημα τού τι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν αν το σενάριο τούς παρείχε ουσιαστικό υλικό. Οι μόνοι που γλιτώνουν από αυτή τη μοίρα, μάλλον λόγω συγκυρίας παρά σχεδιασμού, είναι οι εξαιρετικοί Κρατερός Κατσούλης και Θοδωρής Κατσαφάδος, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τους ελάχιστα χρησιμοποιημένους Λεωνίδα Κακούρη και Αναστασία Παντούση.
Ο προϋπολογισμός της ταινίας, που είναι ταυτόχρονα υπέρογκος και μηδαμινός, φανερώνει τις ικανότητες της Yafka Studio στη δημιουργία εξαιρετικών ειδικών εφέ, αφήνοντάς μας όμως να αναρωτιόμαστε τι θα είχαν καταφέρει τα μέλη της με ένα μεγαλύτερο ποσό στη διάθεσή τους. Και εκεί έγκειται το μεγάλο «αν», καθώς παρότι η Σμύρνη λειτουργεί σαν πρωταγωνίστρια, η ανασύσταση της είναι εμφανώς περιορισμένη με τα ίδια σκηνικά να επαναλαμβάνονται συνεχώς, και η μεγαλοπρέπειά της αφήνεται μοιραία στη φαντασία μας παρά στην οπτική της παρουσίαση. Είναι δείγμα εξυπνάδας λοιπόν που ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Καραντινάκης επιλέγει και επιτυγχάνει στις σκηνές της καταστροφής και του εκδιωγμού να αξιοποιήσει το μπάτζετ για να δημιουργήσει το καλύτερο «κλέψιμο» που έχουμε δει σε ταινία, επικεντρώνοντας την κάμερά του σε επιμέρους περιστατικά παρά σε ένα μεγάλης κλίμακας χάος που θα πρόδιδε τις όποιες ελλείψεις της παραγωγής.
Η υπερβολική διάρκεια της ταινίας δεν κάνει καμία χάρη στην όποια απόλαυση μπορεί να εισπράξει ο θεατής από αυτήν, αν και τα επιμέρους αποτελεσματικά στοιχεία που εντοπίζονται διάσπαρτα μέσα της διαθέτουν συναισθηματική δύναμη και κατορθώνουν να μην αποδυναμώνονται μέσα στο όλον. Και όποιος θεατής ασπάζεται τη ρήση του σκηνοθέτη Νίκου Παναγιωτόπουλου πως μία και μόνο σπουδαία σκηνή είναι αρκετή για να δώσει ουσία σε μια ταινία, τότε ποιοι είμαστε εμείς για να τον αποτρέψουμε από τη θέασή της;
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
Σας ευχαριστώ!
Μου άρεσε ακόμα περισσότερο στη θερινή εκδοχή. Στηρίξτε το.
ευχαριστώ
Ξέρουμε πότε θα βγει η ταινία online?
Λογικά μιλώντας, θα εμφανιστεί κάποια στιγμή, ίσως και σύντομα, μέσω του viva.gr. Όταν συμβεί κάτι τέτοιο, θα το ανακοινώσουμε με άρθρο.
Μήνυμα προς FILMY. Guys με έχετε κάνει να αγαπήσω ένα κλικ ακόμα περισσότερο τον κινηματογράφο. Δεν περίμενα ότι τέτοια δουλειά θα γίνονταν ποτέ στο ελληνικό ίντερνετ και ειδικά σε μια εποχή που σχεδόν όλοι αναζητούν torrents και όχι πληροφορία. Όλοι οι άλλοι τρώνε τη σκόνη σας και ελπίζω να δω ακόμα πιο πολλές ταινίες, κυρίως από παλιά, στην πλούσια ύλη σας. Επιτέλους, καλή και αξιόπιστη movie database στα ελληνικά! Μπράβο σε όλους σας!
Με αυτά που μας γράφεις, φοβάμαι ότι ένα μεγάλο Ευχαριστούμε που έχουμε ως απάντηση είναι από μόνο του λίγο...
Μπράβο και από μένα παιδιά! Μπράβο κύριε Γανωτή και σε εσάς προσωπικά! Όντως φοβερή η δουλειά σας και με βάθος ύλης.
Και πάλι ένα πολύ-πολύ-πολύ μεγάλο Ευχαριστούμε!!!!!!!!!!
Το είδα στην πρεμιέρα! Αυτά θέλουμε από τον ελληνικό κινηματογράφο και είμαι βέβαιη πως θα συμφωνήσουν όλοι όσοι το δουν. Απλά αφήστε τα κλισέ που συνοδεύουν τη κυρία Ντενίση και πηγαίνετε να το δείτε.