Σε έναν κόσμο σαν τον δικό μας, αλλά κατοικημένο αποκλειστικά από ζώα, ο Μπάστερ Μουν, ένα ζωηρό κοάλα, προεδρεύει σε ένα πάλαι ποτέ μέγα θέατρο, που όμως περνάει μεγάλη κρίση. Λίγο οπτιμιστής, λίγο απατεωνάκος, αλλά αγαπάει το θέατρο του όσο τίποτα άλλο, και θα κάνει τα πάντα για να το διατηρήσει. Αυτό που του έρχεται στο μυαλό, μήπως και σώσει την κατάσταση, είναι να διοργανώσει τον μεγαλύτερο τραγουδιστικό διαγωνισμό του κόσμου.

Σκηνοθεσία:

Garth Jennings

Christophe Lourdelet (βοηθητικός)

Κύριοι Ρόλοι:

Matthew McConaughey … Buster Moon (φωνή)

Reese Witherspoon … Rosita (φωνή)

Seth MacFarlane … Mike (φωνή)

Scarlett Johansson … Ash (φωνή)

John C. Reilly … Eddie Noodleman (φωνή)

Taron Egerton … Johnny (φωνή)

Tori Kelly … Meena (φωνή)

Jennifer Saunders … Nana Noodleman (φωνή)

Jennifer Hudson … νεαρή Nana (φωνή)

Nick Kroll … Gunter (φωνή)

Peter Serafinowicz … Big Daddy (φωνή)

Nick Offerman … Norman (φωνή)

Leslie Jones … η μητέρα της Meena (φωνή)

Rhea Perlman … Judith (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Garth Jennings

Παραγωγή: Janet Healy, Christopher Meledandri

Μουσική: Joby Talbot

Μοντάζ: Gregory Perler

Σκηνικά: Eric Guillon

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Sing
  • Ελληνικός Τίτλος: Τραγούδα!

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων και τραγουδιού (Faith).

Παραλειπόμενα

  • Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
  • Το 2014, η Universal Pictures και η Illumination Entertainment είχαν ανακοινώσει την παραγωγή με τον τίτλο Lunch.
  • Σε γκεστ φωνές ακούγονται οι σκηνοθέτες Wes Anderson, Edgar Wright.
  • Από τα 75 εκατομμύρια δολάρια που κόστισε η ταινία, το 15% πήγε μόνο για τα δικαιώματα των τραγουδιών. Μικρό βέβαια το κακό, μια και οι εισπράξεις έφτασαν στα 634,2.
  • Έναν μήνα αφού έκανε η ταινία αυτή πρεμιέρα, ανακοινώθηκε ήδη το σίκουελ.
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
  • Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Θέμης Γεωργαντάς (Μπάστερ), Γιάννης Χατζηγεωργίου (Γκάντερ), Τζωρτζίνα Λιώση (Μίνα), Ντένης Μακρής (Έντι), Ντορίνα Θεοχαρίδου (Ας), Παναγιώτης Αποστολόπουλος (Τζόνι), Βίνα Παπαδοπούλου (Νάνα/μαμά Νίνας), Χρήστος Θάνος (Μάικ), Χρύσα Διαμαντοπούλου (Ροζίτα), Σπύρος Μπιμπίλας (Δις Κρόουλι), Γιάννης Στεφόπουλος (παππούς Μίνας), Γιώτα Μηλίτση (γιαγιά Μίνας), Κώστας Τερζάκης (Μεγάλος Μπαμπάς), Άγγελος Λιάγκος (Νόρμαν), Μελίνα Χατζηγεωργίου (Κασπάρ), Ακίνδυνος Γκίκας (Λανς), Πέτρος Δαμουλής (Χάρι), Βαγγέλης Ρόκκος, Αργύρης Κανδύλης. Σκηνοθετική επιμέλεια: Πέτρος Δαμουλής. Μετάφραση: Ελένη Κουβοπούλου.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Πρόκειται για jukebox-musical, δηλαδή ακούγονται μονάχα παλιότερα τραγούδια, αλλά όλα διασκευασμένα-προσαρμοσμένα στην ταινία. Εξαίρεση είναι το τραγούδι Faith, που κυκλοφόρησε σε σινγκλ με τις φωνές των Stevie Wonder & Ariana Grande. Σε σινγκλ έπειτα βγήκε και το Don’t You Worry ’bout a Thing, παλιό τραγούδι του Stevie Wonder, αλλά εδώ με τη φωνή της Tori Kelly.
  • Το σάουντρακ έφτασε ως το νούμερο 8 του αμερικανικού Billboard.

Κριτικός:  Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 15/12/2016

Παρότι ως γενική εικόνα μιλάμε για ένα πλουμιστό ψηφιακό καρτούν με ποτ-πουρί από παλιές και νέες τραγουδιστικές επιτυχίες, το «Τραγούδα!» έχει έναν κομψό τρόπο να μιλήσει και για το κάτι παραπάνω. Όλα φαίνεται να ξεκινούν από την επιλογή του Garth Jennings στη σκηνοθετική καρέκλα και το σεναριακό γραφείο, ενός σκηνοθέτη που προσωπικά δεν είχα σε ιδιαίτερα μεγάλη εκτίμηση για το μπάχαλο που ονομάζονταν «Γυρίστε τον Γαλαξία με Οτοστόπ», παρότι ανέβηκε κάμποσο στα μάτια μου μετά τον «Γιο του Ράμπο». Αλλά σε αμφότερα τα φιλμ κρύβονταν το αντισυμβατικό, αυτό που είναι ικανό να πάρει μια ταινία για όλες τις ηλικίες, και να την αποδώσει έχοντας αυτό το κάτι να πει, πέρα από το να δείξει.

Δεν θα πούμε ότι η γενική ιδέα δεν είναι εδώ και τόσα έτη ένα επαναλαμβανόμενο κλισέ σε οικογενειακές ταινίες. Πόσες και πόσες φορές έχουμε δει μια παρέα να προσπαθεί να αναβιώσει τη χαμένη αίγλη ενός θεάτρου. Όμορφο και νοσταλγικό θέμα, αλλά ήδη καμένο. Μα ο τρόπος που ο Jennings αυτό το δένει με μια κριτική επί του συστήματος των σταρ, έχοντας ως ήρωες «κατακάθια» της κοινωνίας, από αυτά που δεν αναλαμβάνει κανείς εύκολα να αναδείξει, ανατρέχει στο σινεμά του προλεταριάτου με μια αλά «Άντρες με τα Όλα τους» οσμή. Κι ευτυχώς, ο βρετανός δημιουργός έχει αρκετούς άσους στο μανίκι του κι ως προς το πώς θα εξελίξει το θέμα του, που αρχικά μοιάζει κάπως παγωμένο και μπουκωμένο. Μικρές και μεγάλες εκπλήξεις παρεμβάλλονται στην πλοκή, κι εντέλει πλάθουν ένα «παιδικό καρτούν αυστηρά για ενήλικες». Ένα περίεργο κράμα που αξίζει τον κόπο να τιμήσετε, ακόμα κι αν αυτό που θα σας μείνει αληθινά κατά το φινάλε είναι οι χαρούμενες τραγουδιστικές διασκευές, παρά ο νοηματικός πυρήνας. Απλά ο δεύτερος βοηθάει στο να μην προσβάλει ακόμα ένα προϊόν του Χόλιγουντ τη νοημοσύνη σας. Κάτι το διόλου αμελητέο, δηλαδή.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *