Παγιδευμένοι
- Shorta
- Enforcement
- 2020
- Δανία 🇩🇰
- Δανικά
- Αστυνομική, Δράσης, Θρίλερ
- 10 Ιουνίου 2021
Δυο αστυνομικοί αναλαμβάνουν περιπολία σε μια γειτονιά που βράζει εξαιτίας ενός περιστατικού αστυνομικής βίας απέναντι σε μετανάστη. Σύντομα, μέσα από μια σειρά απρόβλεπτα περιστατικά, βρίσκονται παγιδευμένοι όχι μόνο από αυτούς που υποτίθεται κυνηγάνε, αλλά και μέσα στις ίδιες τις πεποιθήσεις τους.
Σκηνοθεσία:
Frederik Louis Hviid
Anders Olholm
Κύριοι Ρόλοι:
Jacob Lohmann … Mike Andersen
Simon Sears … Jens Hoyer
Tarek Zayat … Amos Al-Shami
Issa Khattab … Iza
Ozlem Saglanmak … Abia
Arian Kashef … Osman
Josephine Park … Ronning
Dulfi Al-Jabouri … Sami
Michael Brostrup … αστυνόμος Hedegaard
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Anders Olholm, Frederik Louis Hviid
Στόρι: Anders Olholm
Παραγωγή: Signe Leick Jensen, Morten Kaufmann
Μουσική: Martin Dirkov
Φωτογραφία: Jacob Moller
Μοντάζ: Anders Albjerg Kristiansen
Σκηνικά: Gustav Pontoppidan
Κοστούμια: Sarah Thaning
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Shorta
- Ελληνικός Τίτλος: Παγιδευμένοι
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Enforcement
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο δεύτερου γυναικείου ρόλου (Ozlem Saglanmak) και ήχου στα Robert, τα εθνικά βραβεία της Δανίας. Υποψήφιο σε ακόμα 9 κατηγορίες, μεταξύ αυτών και καλύτερης ταινίας.
- Βραβείο σκηνοθεσίας και FIPRESCI στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Παραλειπόμενα
- Πρωτόλεια κινηματογραφική σκηνοθεσία για τους Anders Olholm, Frederik Louis Hviid. Αρχικά το σενάριο τους είχε ανατεθεί σε άλλο άτομο, αλλά εκείνοι ζήτησαν να τους δοθεί η ευκαιρία να το σκηνοθετήσουν μόνοι τους.
- Simon Sears και Jacob Lohmann πέρασαν από ειδική εκπαίδευση για να ερμηνεύσουν τους αστυνομικούς.
- Η πρεμιέρα του έγινε στην Εβδομάδα Διεθνούς Κριτικής του φεστιβάλ Βενετίας.
Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 9/6/2021
Σε μια εποχή όπου ο ρατσισμός αποτελεί mainstream σημάδι των καιρών και όχι εξωτικό πουλί για λίγες εμφανίσεις, η κινηματογραφική αναμέτρηση με το φαινόμενο έχει σχεδόν απαρέγκλιτα την ίδια προδιαγεγραμμένη μοίρα.
Το δημιουργικό δίδυμο των Frederik Louis Hviid και Anders Olholm επιχειρεί λοιπόν εδώ να χαρίσει μια ανανεωτική πνοή στο είδος των αντιρατσιστικών ταινιών καταδίωξης. Κι αν αναγνωρίζουμε τα κότσια που απαιτεί μια τέτοια προσπάθεια, η συγκεκριμένη δεν κατάφερε παρά να αφεθεί έρμαιο καλών στιγμών κι ακόμα καλύτερων προθέσεων.
Ένας 19χρονος Πακιστανός τραυματίζεται μετά από αστυνομική σύλληψη, και δύο αστυνομικοί, αμέσως μετά τη σύλληψη, βρίσκονται παγιδευμένοι στα στενά ενός πακιστανικού γκέτο και στα κατάβαθα ενός κόσμου αιώνια παραγκωνισμένου.
Η σκηνοθεσία βασίζεται στον ακραιφνή ρεαλισμό χαρίζοντας στην ταινία την αίσθηση της απόλυτης, καταστροφικής εγγύτητας, με τα εκατέρωθεν πυρά να μοιάζουν ξαφνικά κι απροσδόκητα να πέφτουν έξω από το παράθυρο της κουζίνας σου. Χωρίς λοιπόν να καταφεύγει σε κάποιο μαγικό κινηματογραφικό ζωμό που χαρίζει στην καλλιτεχνική ματιά του απεριόριστη δύναμη, καταφέρνει να δημιουργήσει την απαιτούμενη ένταση.
Το σενάριο μοιάζει να έχει αποδελτιώσει απόλυτα τις προτιμήσεις του κοινού, και να επιχειρεί να του χαρίσει αυτό ακριβώς που ανταποκρίνεται στα mainstream γούστα του. Οι καλοί δεν είναι τόσο καλοί (αλλά παραμένουν καλοί). Και οι κακοί δεν είναι τόσο κακοί (αλλά παραμένουν κακοί). Τα στερεότυπα είναι όλα εδώ, μασκαρεμένα από μια επίφαση σεναριακού βάθους. Κι αν σίγουρα τα ελαττώματα είναι εμφανή, οι συναισθηματικές ταυτίσεις είναι εύκολες, η ιστορία βατή και το αίσθημα της οξείας αγωνίας βέβαιο.
Συμπερασματικά, δεν πρόκειται για μια ταινία που ξεφεύγει θεαματικά από την πεπατημένη. Πρόκειται όμως για ένα έργο τέχνης που σέβεται απόλυτα τον θεατή, και μπορεί να του χαρίσει 100 περιπετειώδη λεπτά.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
