Μετά την εξαφάνιση της 16χρονης κόρης του Ντέιβιντ Κιμ, ξεκινά μια έρευνα στην τοπική κοινωνία και ένας ντετέκτιβ ανατίθεται στην υπόθεση. Μετά από 37 ώρες και χωρίς κανένα προβάδισμα, ο Ντέιβιντ αποφασίζει να ψάξει σε ένα μέρος που δεν έχει κοιτάξει ακόμα και που όλα τα μυστικά κρατούνται σήμερα: το laptop της κόρης του. Τώρα, μέσω της τεχνολογίας που χρησιμοποιούμε καθημερινά για να επικοινωνήσουμε, ο Ντέιβιντ πρέπει να εντοπίσει τo ψηφιακό αποτύπωμα της κόρης του πριν εξαφανιστεί για πάντα.
Σκηνοθεσία:
Aneesh Chaganty
Κύριοι Ρόλοι:
John Cho … David Kim
Debra Messing … ντετέκτιβ Rosemary Vick
Michelle La … Margot Kim
Sara Sohn … Pamela Nam Kim
Joseph Lee … Peter Kim
Steven Michael Eich … Robert Vick
Ric Sarabia … Randy Cartoff
Sean O’Bryan … ραδιοφωνικός παραγωγός
Colin Woodell … τηλεφωνητής του 911 (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Aneesh Chaganty, Sev Ohanian
Παραγωγή: Timur Bekmambetov, Sev Ohanian, Natalie Qasabian, Adam Sidman
Μουσική: Torin Borrowdale
Φωτογραφία: Juan Sebastian Baron
Μοντάζ: Nicholas D. Johnson, Will Merrick
Σκηνικά: Angel Herrera
Κοστούμια: Emily Moran
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Searching
- Ελληνικός Τίτλος: Searching
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Missing (2023)
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο Alfred P. Sloan και βραβείο κοινού για το τμήμα Best of Next! στο φεστιβάλ του Sundance.
Παραλειπόμενα
- Γυρισμένο εξολοκλήρου μέσα από την οπτική καμερών κομπιούτερ, mini dv cameras, ντρονς και iPhone.
- Καταγράφηκε ως το πρώτο χολιγουντιανό θρίλερ με πρωταγωνιστή κάποιον αμερικανο-ασιάτη.
- Aneesh Chaganty και Sev Ohanian είχαν μια ιδέα για ένα 8λεπτο ταινιάκι και την πήγαν στη The Bazelevs Company του Timur Bekmambetov, λαμβάνοντας ως απάντηση το να την προεκτείνουν για μεγάλου μήκους ταινία. Ο Ohanian αυτό το εξέλαβε ως ευκαιρία, αλλά ο Chaganty είχε ενδοιασμούς, φοβούμενος ότι με την προέκταση του θα έδειχνε “εξυπνακίστικο”. Όταν όμως οι δυο τους βρήκαν την κατάλληλη εισαγωγή, το προχώρησαν ως τέλους.
- Αρχικά ο John Cho αρνήθηκε τη συμμετοχή του, πιστεύοντας ότι η ιδέα ήταν ανεφάρμοστη.
- Γυρίστηκε μέσα σε μόλις 13 ημέρες (ουσιαστικά μέσα σε ένα μόνο σπίτι), αλλά το μοντάζ πήρε περίπου 1μιση χρόνο.
- Με μπάτζετ μόλις 888 χιλιάδων δολαρίων, η ταινία έβγαλε από τα ταμεία 75,6 εκατομμύρια δολάρια.
- Το 2023 εμφανίστηκε ένα αυτόνομο σίκουελ με τίτλο Missing, αλλά με σκηνοθέτες τους μοντέρ του εν λόγω φιλμ, Will Merrick και Nicholas D. Johnson. Οι εικασίες θέλουν μελλοντικά να ανακοινωθούν ως κεφάλαια ενός “Searching Cinematic Universe”.
Κριτικός: Σπύρος Δούκας
Έκδοση Κειμένου: 27/9/2018
Η 16χρονη Μάργκο (Michelle La), κόρη του Ντέιβιντ Κιμ (John Cho) εξαφανίζεται. Εκείνος την αναζητάει απεγνωσμένα χρησιμοποιώντας ως επί το πλείστον ηλεκτρονικά ίχνη της. Αποκλειστικά μέσα από οθόνες υπολογιστών, κάμερες και ρεπορτάζ, παρακολουθούμε “εκ των έσω”, σε μια καινοτόμα φόρμα, ένα ευρηματικά κατασκευασμένο δραματικό θρίλερ, που αναπτύσσει και κλιμακώνει την ένταση με εξαιρετική δεξιοτεχνία.
Στο επίκεντρο βρίσκεται η σχέση ενός πατέρα με την κόρη του. Η επικοινωνία τους υπέστη φθορά μετά τον θάνατο της μητέρας. Μα η ουσία της φθοράς αυτής αποτυπώνεται πολύ πιο καθαρά στην ηλεκτρονική τους αλληλεπίδραση, αντί της διαπροσωπικής. Το έργο φωτίζει πανέξυπνα την εσωτερικότητα της οθόνης, τις εγκεφαλικές διεργασίες που συνοδεύουν την πορεία ενός γραπτού κειμένου-μηνύματος προς την τελειοποίησή του, πριν αποσταλεί. Η στατικότητα της οθόνης μπλοκάρει, δημιουργεί συστολές και φράγματα. Η οθόνη κυριαρχεί τόσο στην εποχή μας (προφανώς μιλάμε για μια βαθμιαία κυριαρχία), ώστε αρκεί για να αποθηκεύει μικρά ανθρώπινα θραύσματα που συγκροτούν προσωπικότητες, και κατ’ επέκταση, κινηματογραφικούς χαρακτήρες. Οι σεναριογράφοι αξιοποιούν στο έπακρο όσα προσφέρει αυτή η σύγχρονη φόρμα. Δομούν δύο χαρακτήρες μέσα από ηλεκτρονικά αποτυπώματα, μέσα από θραύσματα και συστολές. Τα στοιχεία αυτά συστήνουν μια μοντέρνα, καθαρή κινηματογραφική γλώσσα. Είναι μια πολύ έμμεση, λανθάνουσα έκφραση πόνου, που ξεδιπλώνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται μια καθολικά φυσική ροή και συνέχεια των εξελίξεων στο έργο.
Πέρα από αυτό, δεν έχουμε παρά μια κλασική πλοκή δραματικού θρίλερ. Κάποιες υπερβολές και ατέλειες στο σενάριο δεν αποφεύγονται, ενώ οι ανατροπές είναι μάλλον αρκετά προβλεπόμενες. Είναι, όμως, και φυσικές. Το μυαλό πηγαίνει στο χειρότερο όσο η ένταση κλιμακώνεται, αλλά απουσιάζει η σκοτεινότητα, το δραματικό βάρος που κατά κανόνα κυριαρχεί σε ταινίες του είδους. Το στοίχημα είναι όμως, κερδισμένο, εφόσον η αγωνία προκύπτει από το φράγμα της οθόνης, απ’ όσα δεν βλέπουμε. Πίσω απ’ αυτό, υπάρχει ρεαλισμός. Εξαρχής, λοιπόν, δεν περιμένουμε το μαύρο. Είναι ξεκάθαρο ότι παρακολουθούμε θριλερικές ίντριγκες με μια ρεαλιστική, κοινωνική διάσταση για φόντο.
Αξίζει να αναφερθεί ότι κοντινότερος κινηματογραφικός συγγενής αυτού του φιλμ δεν είναι το “Unfriended”, όπως συχνά αναφέρεται, αλλά το ισπανόφωνο “10.000 km” του Carlos Marques-Marcet, όπου σκιαγραφείται η φθορά μιας σχέσης από την φυσική απόσταση.
Δεν πρόκειται για μεγάλο σινεμά, αλλά για κάτι επίκαιρο θεματικά και καινοτόμο φορμαλιστικά, που σίγουρα αξίζει και με το παραπάνω την προσοχή μας.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
