
Δύο χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα στο Γούντσμπορο, η Σίντνεϊ Πρέσκοτ και ο Ράντι Μικς φοιτούν στο κολέγιο Γουίντσορ και προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους. Η δημοσιογράφος Γκέιλ Γουέδερς έχει γράψει βιβλίο για τα γεγονότα με τίτλο «The Woodsboro Murders», το οποίο γυρίστηκε σε ταινία με τίτλο «Stab», και την οποία πρωταγωνιστεί η Τόρι Σπέλινγκ στον ρόλο της Σίντνεϊ. Λίγο πριν βγει η ταινία στις αίθουσες, οι φόνοι αρχίζουν και πάλι. Αυτή τη φορά, όμως, η Σίντνεϊ είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τον δολοφόνο.
Σκηνοθεσία:
Wes Craven
Κύριοι Ρόλοι:
Neve Campbell … Sidney Prescott
David Arquette … σερίφης Dwight ‘Dewey’ Riley
Courteney Cox … Gale Weathers
Jamie Kennedy … Randy Meeks
Jerry O’Connell … Derek Feldman
Elise Neal … Hallie McDaniel
Timothy Olyphant … Mickey Altieri
Sarah Michelle Gellar … Cici Cooper
Liev Schreiber … Cotton Weary
Laurie Metcalf … Κα Loomis/Debbie Salt
Duane Martin … Joel Jones
Jada Pinkett Smith … Maureen Evans
Omar Epps … Phil Stevens
Heather Graham … ‘Stab’ Casey
Luke Wilson … ‘Stab’ Billy
Tori Spelling … Tori Spelling
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Kevin Williamson
Παραγωγή: Cathy Konrad, Marianne Maddalena
Μουσική: Marco Beltrami
Φωτογραφία: Peter Deming
Μοντάζ: Patrick Lussier
Σκηνικά: Bob Ziembicki
Κοστούμια: Kathleen Detoro
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Scream 2
- Ελληνικός Τίτλος: Scream 2
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Κραυγή Αγωνίας 2
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Κραυγή Αγωνίας του Kevin Williamson.
Παραλειπόμενα
- Ο Williamson κυκλοφορούσε με ένα πεντασέλιδο με το ρεζουμέ της ταινίας, πριν η πρώτη βγει καν στις αίθουσες, αποζητώντας κάποιον να χρηματοδοτήσει το franchise που είχε κατά νου. Άμεσα με την κυκλοφορία κι επιτυχία του πρώτου, και πριν καν πέσει από τις αίθουσες, η Dimension έδωσε το πράσινο φως.
- Σε πρώιμο στάδιο, η Alicia Silverstone και η Liv Tyler είχαν προσεγγισθεί για κάποιο κάμεο στην εναρκτήρια σκηνή.
- Μια και στην πρώτη ταινία χρειάστηκε κόπος και επίπονο μοντάζ για να αποφευχθεί η αξιολόγηση του NC-17, εδώ ο Craven χρησιμοποίησε μια νέα μέθοδο. Έστειλε στην επιτροπή μια πιο βίαιη εκδοχή από αυτήν που ήθελε να κρατήσει, ελπίζοντας ότι έπειτα παρουσιάζοντας την τελική μορφή δεν θα χρειάζονταν να κάνει κι άλλες περικοπές για να εξασφαλίσει το R. Παρόλα αυτά, η επιτροπή αξιολόγησης εκτίμησε ότι το γενικό μήνυμα του φιλμ ήταν αρκετό για το R, και δεν χρειάστηκε περαιτέρω κόπος.
- Ο Matthew Lillard έχει ένα στιγμιαίο κάμεο σε πάρτι, χωρίς να μοιάζει ότι ερμηνεύει εκ νέου τον νεκρό από το πρώτο μέρος Στου. Ο ίδιος ο Lillard είχε αποκαλύψει το 2009 ότι στο σχέδιο ήταν να είναι και πάλι αυτός ο δολοφόνος στο τρίτο κεφάλαιο ως “αναστημένος” Στου (άρα θα ήταν κι εδώ ο ίδιος χαρακτήρας), αλλά όλο αυτό εγκαταλείφθηκε από τους δημιουργούς.
- Υπήρξε σημαντική διαρροή στο ίντερνετ, που αφορούσε την αποκάλυψη ακόμα και της ταυτότητας των δολοφόνων. Έτσι, το σενάριο γράφτηκε και ξαναγράφτηκε πολλές φορές λίγο πριν το γύρισμα της κάθε ημέρας. Παρ’ όλη την αμφισβήτηση που γέννησε αυτό το γεγονός, το φιλμ πήγε καλά στα ταμεία, με σύνολο κερδών 172,4 εκατομμύρια δολάρια, κι ενώ κόστισε μόλις 24.
- Η ταινία δεν κυκλοφόρησε ποτέ στο Home Cinema της χώρας μας, ενώ γενικά υπήρξε πρόβλημα με την κυκλοφορία σε Ευρώπη και Ιαπωνία μέχρι το 2001.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Danny Elfman συμβάλει με ένα θέμα στη σκηνή της θεατρικής παράστασης, που έχει τίτλο Cassandra Aria.
- Δύο μουσικά θέματα του Hans Zimmer από την ταινία Σπασμένο Βέλος (1996), με την κιθαριστική συμβολή του Duane Eddy, αντικατέστησαν αυτά που είχε γράψει ο Beltrami για να συνοδεύουν τον χαρακτήρα του Ντιούι, μετά από τις αντιδράσεις στις δοκιμαστικές προβολές. Το “κομμένο” Dewey’s Theme ακούγεται μεν σε άλλα σημεία, αλλά στιγμιαία.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 16/8/2016
Το πρώτο «Scream» αναβίωσε με μεγάλη επιτυχία το είδος του εμπορικού τρόμου, κι αυτό το σίκουελ επιβεβαιώνει ότι υπήρχε καλή μαγιά. Αν το δεις ψυχρά, η έκπληξη έχει χαθεί, οι κανόνες δεν παραβλέπονται και το φινάλε είναι αρκετά απογοητευτικό. Έλα όμως που θα περάσετε θαυμάσια, αφού έχουμε ορθή αφήγηση, καλό συγχρονισμό δράσης-πλάκας-τρόμου και οι μέθοδοι δολοφονιών γίνονται ακόμα πιο ευρεσιτεχνικοί. Όλοι οι «ζωντανοί» του πρώτου μέρους επανέρχονται κι έχει δημιουργηθεί μια παρέα που αξίζει να παρακολουθείς. Μάλιστα, δεν ήταν λίγοι οι κριτικοί που θεώρησαν αυτό το σίκουελ ανώτερο του πρώτου, αν και δεν θα συμφωνήσω. Δεν γίνεται κάτι το ανανεωτικό επί της σειράς, και μιλάμε για ένα είδος που ποντάρει στην πρωτοτυπία. Οι φαν βέβαια δεν πρέπει να το χάσουν.
Βαθμολογία: