Άρωμα Γυναίκας

Ο αντισυνταγματάρχης Φρανκ έχει συνταξιοδοτηθεί από τον αμερικανικό στρατό. Είναι τυφλός και δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνος του. Ο Τσάρλι, από την άλλη, είναι ένας άριστος μαθητής με υποτροφία και ανυπομονεί να ξεκινήσει τις πανεπιστημιακές του σπουδές. Για να μπορέσει να βρει τα χρήματα να επιστρέψει σπίτι του για τα Χριστούγεννα, αναλαμβάνει να φροντίσει τον Φρανκ την Ημέρα των Ευχαριστιών. Η ανιψιά του Φρανκ θεωρεί ότι αυτό θα είναι κάτι εύκολο για τον Τσάρλι, αλλά δεν έχει αξιολογήσει σωστά το γεγονός ότι ο Φρανκ σκοπεύει να περάσει την Ημέρα των Ευχαριστιών στη Νέα Υόρκη.

Σκηνοθεσία:

Martin Brest

Κύριοι Ρόλοι:

Al Pacino … αντισυνταγματάρχης Frank Slade

Chris O’Donnell … Charlie Simms

James Rebhorn … Κος Trask

Gabrielle Anwar … Donna

Richard Venture … W.R. Slade

Bradley Whitford … Randy

Philip Seymour Hoffman … George Willis, Jr.

Ron Eldard … αστυνομικός Gore

Frances Conroy … Christine Downes

Todd Louiso … Trent Potter

June Squibb … Κα Hunsaker

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Bo Goldman

Παραγωγή: Martin Brest

Μουσική: Thomas Newman

Φωτογραφία: Donald E. Thorin

Μοντάζ: Harvey Rosenstock, William Steinkamp, Michael Tronick

Σκηνικά: Angelo P. Graham

Κοστούμια: Aude Bronson-Howard

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Scent of a Woman
• Ελληνικός Τίτλος: Άρωμα Γυναίκας

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Άρωμα Γυναίκας (1974)

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: Il Buio e il Miele του Giovanni Arpino.
• Σενάριο: Άρωμα Γυναίκας (1974) των Ruggero Maccari, Dino Risi.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ πρώτου αντρικού ρόλου (Al Pacino). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία και διασκευασμένο σενάριο.
• Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), πρώτου αντρικού ρόλου (Al Pacino) και σεναρίου. Υποψήφιο για δεύτερο αντρικό ρόλο (Chris O’Donnell).
• Υποψήφιο για Bafta σεναρίου.

Παραλειπόμενα

• Ταυτόχρονα διασκευή του βιβλίου από το 1969 του Giovanni Arpino (που μεταφράζονταν ως “σκοτάδι και μέλι”) και ριμέικ της διάσημης ιταλικής δραμεντί από το 1974 του Dino Risi με τον Vittorio Gassman.
• Ο Jack Nicholson, που ήταν η πρώτη επιλογή, απέρριψε τον ρόλο του αντισυνταγματάρχη. Στα υπόψιν ήταν και οι: Harrison Ford, Dustin Hoffman και Joe Pesci.
• Ανάμεσα σε αυτούς που πέρασαν από οντισιόν για τον Τσάρλι, ήταν και οι: Matt Damon, Ben Affleck, Brendan Fraser, Dante Basco, Chris Rock και Stephen Dorff.
• Ο Pacino (που αρχικά είχε αρνηθεί τη συμμετοχή του, αλλά επέμεινε ο ατζέντης του) έκανε εκτεταμένη έρευνα πάνω στον ρόλο του, πριν περάσει μπροστά από την κάμερα. Συναντήθηκε με τυφλούς, δίνοντας έμφαση σε αυτούς που έχασαν την όραση τους μετά από κάποιο τραύμα, ενώ η φιλανθρωπική οργάνωση Lighthouse τού δίδαξε τεχνικές που μαθαίνουν οι τυφλοί άνθρωποι για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην καθημερινότητα τους. Επί των γυρισμάτων, συνήθιζε να παραμένει στον ρόλο του ακόμα κι όταν ακούγονταν το “cut”.
• Δεν ήταν η πρώτη του συμμετοχή σε ταινία, αλλά αυτή που καθόρισε τη συνέχεια της καριέρας του. Κι όμως, ο Philip Seymour Hoffman χρειάστηκε να δοκιμαστεί 5 φορές για να κερδίσει τον ρόλο του.
• Μια και χρησιμοποιήθηκε το Plaza Hotel του Μανχάταν, η παραγωγή συμφώνησε να συμπεριληφθεί στην ταινία ένα κάμεο του Donald Trump με την τότε σύζυγο του. Η παρουσία τους όμως κόπηκε στο μοντάζ.
• Μετά από ένα δεκαήμερο γυρισμάτων, ο διευθυντής φωτογραφίας Mikael Salomon αντικαταστάθηκε από τον Donald E. Thorin.
• Μετά από τέσσερις αποτυχίες, ο Al Pacino γεύεται για πρώτη φορά τη χαρά ενός Όσκαρ. Μέσα στην ίδια χρονιά, ήταν υποψήφιος και στην κατηγορία του δεύτερου ρόλου, για το Οικόπεδα με Θέα.
• Με κόστος 31 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ εισέπραξε 134,1, αλλά κυρίως αγαπήθηκε διαχρονικά από το κοινό.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Στην κλασική σκηνή του ταγκό, ακούγεται το Por Una Cabeza του Carlos Gardel, γραμμένο το 1935. Για να γυριστεί η σκηνή χρειάστηκαν 3 ημέρες, ενώ Al Pacino και Gabrielle Anwar έκαναν μαζί πρόβα επί 3 εβδομάδες, με δύο χορογράφους.