Δύο άγνωστοι, ο Άνταμ και ο Λόρενς, ξυπνούν αλυσοδεμένοι σε ένα τεράστιο βρωμερό δωμάτιο και διαπιστώνουν με φρίκη πως στη μέση του χώρου όπου βρίσκονται υπάρχει ένα αιματοκυλισμένο πτώμα. Σιγά-σιγά ανακαλύπτουν πως έχουν πέσει στα χέρια ενός διεστραμμένου δολοφόνου, που δεν αρκείται στο να σκοτώνει τα θύματά του, αλλά αρέσκεται να παίζει μαζί τους. Για να ξεφύγουν, πρέπει να παίξουν το παιχνίδι τού κατά συρροή δολοφόνου Jigsaw: έχουν 8 ώρες καιρό για να καταλάβουν τους γρίφους που τους στέλνει και να αντιληφθούν ότι όποιος σκοτώσει τον άλλο, είναι ελεύθερος. Αλλιώς, θα πεθάνουν και οι δύο.

Σκηνοθεσία:

James Wan

Κύριοι Ρόλοι:

Leigh Whannell … Adam Stanheight

Cary Elwes … Δρ Lawrence Gordon

Danny Glover … ντετέκτιβ David Tapp

Ken Leung … ντετέκτιβ Steven Sing

Dina Meyer … ντετέκτιβ Allison Kerry

Mike Butters … Paul Leahy

Paul Gutrecht … Mark Wilson

Michael Emerson … Zep Hindle

Benito Martinez … Brett

Shawnee Smith … Amanda Young

Makenzie Vega … Diana Gordon

Monica Potter … Alison Gordon

Ned Bellamy … Jeff Ridenhour

Tobin Bell … John Kramer/Jigsaw

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Leigh Whannell

Στόρι: James Wan, Leigh Whannell

Παραγωγή: Mark Burg, Gregg Hoffman, Oren Koules

Μουσική: Charlie Clouser

Φωτογραφία: David A. Armstrong

Μοντάζ: Kevin Greutert

Σκηνικά: Julie Berghoff

Κοστούμια: Jennifer L. Soulages

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Saw
  • Ελληνικός Τίτλος: Σε Βλέπω

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Παραλειπόμενα

  • Αμφότεροι στο ντεμπούτο τους, James Wan και Leigh Whannell εγκαινιάζουν μια ολόκληρη σχολή τρόμου, που παρότι ποτέ δεν κατέκτησε τις κριτικές, έθεσε νέες βάσεις στην εμπορική πορεία του εν λόγω είδους κινηματογράφου.
  • Μόλις είχαν αποφοιτήσει από σχολή κινηματογράφου, οι αυστραλοί Wan και Leigh Whannell αποφάσισαν να κάνουν μαζί μια ταινία τρόμου. Η έμπνευση τούς δόθηκε από το χαμηλού προϋπολογισμού The Blair Witch Project, ενώ και το Pi του Darren Aronofsky τούς έδωσε την ιδέα της αυτοχρηματοδότησης. Επέλεξαν έτσι να γράψουν ένα σενάριο με μόνο δύο ηθοποιούς σε ένα δωμάτιο, ώστε να μη χρειάζονταν ιδιαίτερο μπάτζετ. Ο χαρακτήρας του Jigsaw προέκυψε κάτι μήνες αργότερα, όταν ο Whannell εργάζονταν σε μια δουλειά που δεν τον ικανοποιούσε και άρχισε να έχει έντονες ημικρανίες. Πεπεισμένος ότι είχε όγκο στον εγκέφαλο, πήγε σε νευρολόγο για εξετάσεις. Στην αναμονή εκεί ήταν που αναλογίστηκε το πώς θα ήταν εάν κάποιος γνώριζε ότι είχε συγκεκριμένο χρόνο ζωής, και εάν θα έβαζε άλλους να νιώσουν κάτι αντίστοιχο. Από την άλλη ο Wan δεν ήθελε μια ταινία με βασανιστήρια αλλά ένα θρίλερ μυστηρίου, κάτι όμως που στα σίκουελ θα ανατραπεί υπέρ των βασανισμών.
  • Έχοντας στη διάθεση τους μόλις 30 χιλιάδες δολάρια και αποτυγχάνοντας να βρουν περισσότερα στο Σύδνεϋ, το σενάριο έπεσε στα χέρια του ατζέντη Ken Greenblat, που τους προσκάλεσε να ταξιδέψουν στο Λος Άντζελες. Παρότι αρχικά δεν είχαν ούτε τα χρήματα για το ταξίδι, βρέθηκαν στο Χόλιγουντ και με 5 χιλιάδες δολάρια δημιούργησαν ένα 7λεπτο φιλμάκι με κάμερα 16mm ώστε να προωθήσουν τη δουλειά τους. Δεν άργησαν να έρθουν προσφορές από DreamWorks και Gold Circle Films, αλλά οι δύο δημιουργοί προτίμησαν τη νεοσύστατη Twisted Pictures, μια και τους εξασφάλιζε ότι θα έκαναν εκείνοι την ταινία.
  • Ο ρόλος του Jigsaw είχε προσφερθεί αρχικά στον Mike Butters, που όμως αρνήθηκε μια και ο χαρακτήρας δεν είχε έντονες σκηνές. Ο Tobin Bell, από την άλλη, είπε άμεσα το ναι, και ήταν η φωνή του που έκανε τον Wan να τον επιλέξει.
  • Τα γυρίσματα έγιναν μέσα σε μόλις 18 ημέρες με μπάτζετ 700 χιλιάδες δολάρια. Χρήματα για κασκαντέρ δεν περίσσευαν, ενώ ο David A. Armstrong γύρισε όλη την ταινία με την κάμερα συνεχώς στον ώμο του. Επιπλέον 400 χιλιάδες δολάρια δαπανήθηκαν σε κάποια επαναληπτικά γυρίσματα, με τον Wan και τον μοντέρ Kevin Greutert να προβαίνουν σε επιμέρους εμπνεύσεις (ακόμα και με λήψεις από τις πρόβες), μια και το υπάρχον υλικό δεν ήταν αρκετό για να βγει σωστά η ταινία.
  • Πριν γίνει καν η πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance, η Lionsgate φρόντισε να αγοράσει τα δικαιώματα διανομής. Σκοπός όμως του στούντιο ήταν να το βγάλει κατευθείαν για την αγορά του βίντεο, αλλά εντέλει προτίμησε να το κυκλοφορήσει μήνες μετά στις αίθουσες (στο Χάλογουιν), μια και οι αντιδράσεις του φεστιβαλικού κοινού ήταν πλέον θετικές.
  • Ο αρχικός χαρακτηρισμός του NC-17 έπεσε σε R μετά από νέο μοντάρισμα. Στη χώρα μας όμως βγήκε ως K-17.
  • Οι εκτιμήσεις για το τελικό μπάτζετ ποικίλουν ανά πηγή, αλλά συμφωνούν ότι ήταν από 1 έως 1,2 εκατομμύρια δολάρια. Τα έσοδα όμως έφτασαν στα 103,9 εκ. δολάρια, και το franchise είχε ήδη γεννηθεί.

Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur

Έκδοση Κειμένου: 27/12/2011

Ο James Wan παρουσιάζει εδώ το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, διασκευάζοντας μια 7λεπτη ταινία του σε ένα ομώνυμο μεγάλου μήκους έργο που δίχασε, συζητήθηκε, αποτέλεσε σταθμό στις σημερινές ταινίες τρόμου και ακολουθήθηκε από μια σειρά κακών σίκουελ χωρίς κανέναν λόγο ύπαρξης.

Το έργο του Wan θα μπορούσε να αποτελεί ένα εναλλακτικό «Seven», αλλά η φτωχή παραγωγή του δεν του το επέτρεψε. Προοριζόταν κατευθείαν για DVD και το χαμηλό του μπάτζετ μπορείς να το αισθανθείς. Ο Leigh Whannel, πρωταγωνιστής και στη μικρού μήκους ταινία του 2003, μπορεί να τα πηγαίνει αρκετά καλά στο σενάριο, μα ως ηθοποιός έχει τα μαύρα του τα χάλια… Όσο κακές ερμηνείες κι αν έχει το έργο γενικότερα, ο Whannel ξεχωρίζει σε βαθμό κακουργήματος, αφού είναι τόσο εκτός τόπου και χρόνου που προκαλεί έως και γέλια!

Όσο κι αν οι ερμηνείες και τα υπόλοιπα μικροπροβλήματα μειώνουν την ταινία, αυτή καταφέρνει επάξια να σταθεί δυναμικά πάνω στα γερά θεμέλια που της έχει θέσει το στιβαρό, πανέξυπνο στόρι της. Πολλοί έσπευσαν να κατηγορήσουν τους δημιουργούς Wan και Whannel για τη σαδιστική λογική και την ωμότητα του «Saw». Τόσο βίαιο πια δεν είναι, μην τρελαθούμε, απλά όντως το γεγονός ότι και ο ίδιος ο θεατής καλείται να μπει στη θέση των πρωταγωνιστών και να πάρει μέρος στο σαδιστικό παιχνίδι ενός «σοφού» δολοφόνου φαντάζει μάλλον σοκαριστικό. Όπως και στο μικρού μήκους «Saw», πάντως, οι δημιουργοί επιχειρούν να δικαιολογήσουν τη βία που προβάλλουν με έναν πολύ φιλόδοξο, αλλά και αληθινά ενδιαφέρον στοχασμό πάνω στην ίδια την αξία της ζωής.

Η απολύτως απρόβλεπτη ανατροπή στο τέλος δεν ήταν παρά το κερασάκι στην τούρτα ώστε να γίνει το «Saw» ένα μικρό cult διαμαντάκι…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

22 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *