Ένας φτωχός υπάλληλος γραφείου, ο Φώτης Φαγκρής, δυσκολεύεται πολύ να τα βγάλει πέρα με τον μικρό μισθό που παίρνει. Κι ενώ ο αδερφός της αρραβωνιαστικιάς του τον πιέζει να την παντρευτεί, λαμβάνει ένα γράμμα από τη μητέρα του ότι χρειάζεται επειγόντως εγχείρηση. Στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να βρει χρήματα, θα καταλήξει σε έναν ξάδερφό του, ιδιοκτήτη καμπαρέ, ο οποίος για να του δώσει χρήματα τού προτείνει κάτι πολύ περίεργο: να παντρευτεί μια από τις χορεύτριες του καμπαρέ, την Τσικίτα, έτσι ώστε να νομιμοποιηθεί η παραμονή της στην Ελλάδα.
Σκηνοθεσία:
Αλέκος Σακελλάριος
Κύριοι Ρόλοι:
Βασίλης Λογοθετίδης … Φώτης Φαγκρής
Ίλυα Λιβυκού … Isabbella ‘Chiquita’ Lopez
Στέφανος Στρατηγός … Μπάμπης Φαγκρής
Βαγγέλης Πρωτόπαππας … Μιχάλης
Καίτη Λαμπροπούλου … Marquella
Νίκος Καζής … Ανδρέας Δελακοβίας
Σμάρω Στεφανίδου … Κα Δελακοβία
Θάνος Τζενεράλης … Κος Παναγάκος
Ντίνα Σταθάτου … Μαίρη
Άννα Ρούσσου … Κατίνα
Γιώργος Καρέττας … μετρ καμπαρέ
Τώνης Μαρούδας … Τώνης
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος, Χρήστος Γιαννακόπουλος
Παραγωγή: Σωτήρης Μήλας
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Φωτογραφία: Victor Antoun
Μοντάζ: Albert Naguib
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Σάντα Τσικίτα
- Διεθνής Τίτλος: Santa Chikita
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ο Παράς και ο Φουκαράς (1964)
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: Ο Φώτης Φαγκρής και η Τσικίτα Λόπεζ των Αλέκου Σακελλάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου.
Παραλειπόμενα
- Γυρίστηκε σχεδόν ταυτόχρονα με το Δεσποινίς Ετών… 39 και το Ο Ζηλιαρόγατος, σε στούντιο στην Αίγυπτο (το Nahas του Καΐρου). Εξού και κάποιοι από το συνεργείο είναι ντόπιοι. Παρόλα αυτά, εδώ υπάρχουν πλάνα από κάποια κεντρικά σημεία της Αθήνας, όπως τα Χαυτεία.
- Ως θεατρικό ανέβηκε στη σκηνή για πρώτη φορά το 1952 με το ίδιο επιτελείο ηθοποιών, ως Ο Φώτης Φαγκρής και η Τσικίτα Λόπεζ. Από το 1959, ο τίτλος άλλαξε και στο θέατρο, σε Τα Φώτα του Φώτη.
- Το 1964 έγινε ριμέικ με τους Κώστα Χατζηχρήστο, Μάρθα Καραγιάννη και Βασίλη Αυλωνίτη, ως Ο Παράς και ο Φουκαράς.
- Με 89.572 εισιτήρια, ήρθε στη 2η θέση ανάμεσα σε 21 ελληνικές ταινίες της σαιζόν.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Τώνης Μαρούδας ερμηνεύει ζωντανά τη μεγάλη επιτυχία Άρχισαν τα Όργανα, αλλά και το Στο Μικρό το Μουράγιο.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/1/2009
Είναι πράγματι ένα από τα καλύτερα πρώιμα δείγματα ελληνικής κωμωδίας. Είναι και από τις καλύτερες συνεργασίες του αξέχαστου Βασίλη Λογοθετίδη με τον εξίσου αξέχαστο Αλέκο Σακελλάριο. Η συνεργασία ολοκληρώνεται και με το «καθαρογραμμένο» σενάριο του δεύτερου με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, που εδώ διασκευάζουν μια θεατρική τους επιτυχία. Η όλη ιδέα αντανακλά μια περίοδο του ελληνισμού, που ο κάθε άνθρωπος θα έκανε τα πάντα για δύο αναγκαίες δεκάρες, ένα θέμα που απασχόλησε την ίδια ομάδα και στην Κάλπικη Λίρα. Όμως αυτό που κάποτε ήταν αξεπέραστο, πλέον φαντάζει αρκετά ρετρό, και θα σας φανεί λίγο δύσκολος ο σχετικά αργός ρυθμός και ο απόλυτος λαϊκισμός που αποπνέεται. Αυτό, από την άλλη, δεν μειώνει την αξία του, αφού είναι αυθόρμητο, ευρηματικό σε λεπτομέρειες και αληθινά αστείο σε αρκετά σημεία. Αν και θεωρώ δύσκολο να μην το έχετε ήδη δει κάποια στιγμή, δείτε το ακόμα και για τη μακράν καλύτερη ερμηνεία της Ίλιας Λιβυκού.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
