Samba

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 26/11/2014

Ο σενεγαλέζος Σαμπά τα φέρνει δύσκολα βόλτα στη Γαλλία κάνοντας εποχιακές δουλειές εδώ και δέκα χρόνια, όταν ξαφνικά αντιμετωπίζει πρόβλημα με τα χαρτιά του, απειλούμενος με απέλαση. Η Αλίς, έχοντας εγκαταλείψει καριέρα ως στέλεχος επιχείρησης, δουλεύει εθελοντικά σε οργάνωση κοινωνικής αλληλεγγύης, μέσα από την οποία γνωρίζει τον Σαμπά. Σταδιακά, θα βοηθήσουν ο ένας τον άλλο να σταθούν στα πόδια τους, ενώ θα αναπτυχθεί και αίσθημα.

Το σκηνοθετικό ντουέτο των Ερίκ Τολεντανό και Ολιβιέ Νακάς, μετά τον εμπορικό τους θρίαμβο με το «Άθικτοι», επανέρχεται με μία ακόμη δραμεντί σε ανάλογο ύφος. Το μεταναστευτικό πρόβλημα και γενικότερα το όλο κοινωνικό πλαίσιο περνούν κάπως ως φόντο, ενώ στον πυρήνα κυριαρχεί το συναίσθημα και το χιούμορ, με την πλοκή να ακολουθεί μια προβλέψιμη πορεία με αίσιο τέλος. Κατά έναν τρόπο, οι σκηνοθέτες εφαρμόζουν, με γαλλική φινέτσα φυσικά, το παλιό «αθώο» Χόλιγουντ, όπου η ανθρωπιά σε προσωπικό επίπεδο αμβλύνει την έγνοια για τη γενικότερη εικόνα. Είμαστε φυσικά μίλια μακριά από τους Νταρντέν και τον Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, και αρκετά μακριά από τις ανάλαφρες στιγμές των Μάικ Λι (π.χ. «Τυχερή κι Ευτυχισμένη») και Κεν Λόουτς (π.χ. «Το Μερίδιο των Αγγέλων»). Λείπουν οι δαγκωματιές. Το φιλμ, όπως και το προηγούμενο, στοχεύει να γλυκάνει το ευρύ κοινό εν μέσω προβλημάτων.

Ο πρωταγωνιστής Ομάρ Σι εδώ αναλαμβάνει έναν πιο δραματικό τόνο και η Σαρλότ Γκενσμπούρ υιοθετεί μια χαμηλών τόνων «γαλλική» ερμηνεία, ενώ η κωμική νότα πέφτει στους ώμους του Ταχάρ Ραχίμ που πρωταγωνιστούσε στο «Προφήτης». Ένα φιλμ χαριτωμένο χωρίς καλλιτεχνικές φιλοδοξίες. Δραμεντί που κλίνει και κλείνει στο «-μεντί».

Βαθμολογία: