Ο Λάινους Λάραμπι είναι ένας πολυάσχολος κροίσος, που δεν έχει χώρο για έρωτες στην ατζέντα του. Όταν όμως το ρομάντζο μεταξύ του καρδιοκατακτητή αδελφού του, Ντέιβιντ, και της κόρης του σοφέρ του, Σαμπρίνα, η οποία γύρισε μεταμορφωμένη από σπουδές στο Παρίσι, απειλεί μια από τις επαγγελματικές συμφωνίες του, θα ξεκινήσει ο χαμός. Φλερτάρει λοιπόν τη Σαμπρίνα, με σκοπό να την παρατήσει όταν εξασφαλίσει την επαγγελματική του συμφωνία.
Σκηνοθεσία:
Sydney Pollack
Κύριοι Ρόλοι:
Harrison Ford … Linus Larrabee
Julia Ormond … Sabrina Fairchild
Greg Kinnear … David Larrabee
Angie Dickinson … Ingrid Tyson
Richard Crenna … Patrick Tyson
Nancy Marchand … Maude Larrabee
Lauren Holly … Elizabeth Tyson
John Wood … Thomas Fairchild
Dana Ivey … Mack
Fanny Ardant … Irene
Valerie Lemercier … Martine
Paul Giamatti … Scott
Miriam Colon … Rosa
Patrick Bruel … Louis
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Barbara Benedek, David Rayfiel
Παραγωγή: Sydney Pollack, Scott Rudin
Μουσική: John Williams
Φωτογραφία: Giuseppe Rotunno
Μοντάζ: Fredric Steinkamp
Σκηνικά: Brian Morris
Κοστούμια: Ann Roth
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Sabrina
- Ελληνικός Τίτλος: Σαμπρίνα
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Γλυκιά μου, Σαμπρίνα (1954)
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: Sabrina Fair του Samuel A. Taylor.
- Σενάριο: Γλυκιά μου, Σαμπρίνα των Billy Wilder, Samuel A. Taylor, Ernest Lehman.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ μουσικής (κωμωδία/μιούζικαλ) και τραγουδιού (Moonlight).
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (μιούζικαλ/κωμωδία), πρώτου αντρικού ρόλου (Harrison Ford) στην ίδια κατηγορία και τραγουδιού (Moonlight).
Παραλειπόμενα
- Αρχικά ο Sydney Pollack αρνήθηκε να αναλάβει το ριμέικ, πιστεύοντας ότι το υλικό ήταν πια παλιομοδίτικο. Όταν όμως αποδέχτηκε, φρόντισε να πάρει πρώτα την έγκριση του ίδιου του Billy Wilder.
- Η Winona Ryder αρνήθηκε τον ρόλο της Σαμπρίνα, μια και δεν πίστευε ότι μπορούσε να υπερκαλύψει τη λάμψη της Audrey Hepburn. Στα υπόψιν ήταν και οι: Demi Moore, Gwyneth Paltrow, Robin Wright, Cameron Diaz, Sandra Bullock, Juliette Binoche, Catherine Zeta-Jones και Julie Delpy.
- Σύμφωνα με τον Pollack, ο Tom Cruise είχε εκφράσει τη θέληση να πάρει τον ρόλο του Ντέιβιντ, θέλοντας να εμφανιστεί πλάι στον Harrison Ford. Η τιμή του όμως ήταν υπερβολικά υψηλή για το μπάτζετ.
- Αντίθετα με το ορίτζιναλ, εδώ έγιναν κανονικά γυρίσματα στο Παρίσι αλλά και στη Νέα Υόρκη (την οποία τότε υποκαθιστούσε έπαυλη στο Μπέβερλι Χιλς).
- Ενώ από την ταινία του 1954 είχε μείνει κλασική η φράση της Σαμπρίνα “Paris is always a good idea”, η Audrey Hepburn ποτέ δεν την έκφερε. Αντίθετα, εδώ ανήκει στις ατάκες της Julia Ormond.
- Η Paramount Pictures δεν έμεινε καθόλου ικανοποιημένη με τις εισπράξεις των 87,1 εκατομμυρίων δολαρίων, έχοντας ξοδέψει 58 για τη δημιουργία της ταινίας.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Sting ερμηνεύει το τραγούδι της ταινίας, το Moonlight.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 16/10/2013
Το θεατρικό του Σάμουελ Τέιλορ είχε την τύχη να μεταφερθεί στην οθόνη το 1954 δια χειρός Μπίλι Γουάιλντερ με πρωταγωνιστές δυο μυθικές μορφές του Χόλιγουντ, τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Όντρεϊ Χέπμπουρν. Το εγχείρημα για ένα ριμέικ ήταν τολμηρό, αλλά ο έμπειρος Σίντνεϊ Πόλακ δεν το φοβήθηκε. Βέβαια, ένα τέτοιο παραμύθι (κατά βάθος, συνδυασμός της «Σταχτοπούτας» και του «Ασχημόπαπου» με φροϋδικές αναφορές στο «σύνδρομο της Ηλέκτρας») απαιτεί κυρίως έξυπνο καστ. Και παρόλο που η σφραγίδα της Χέπμπουρν είναι ανεξίτηλη, η Τζούλια Ορμόντ καταφέρνει να είναι αρκετά λαμπερή και χαριτωμένη, ο Χάρισον Φορντ είναι από τα ελάχιστα αντρικά χολιγουντιανά φιζίκ που μπορούν να αντιστοιχίσουν στον Μπόγκι, ενώ ο Γκρέγκ Κίνεαρ αποδεικνύεται λειτουργικός αντικαταστάτης του Γουίλιαμ Χόλντεν. Όλα αυτά καλά, αλλά η όλη μεταφορά σε μια νεότερη εποχή αφαιρεί κάτι από την αύρα του παραμυθιού.
Βαθμολογία: