Γλυκιά μου, Σαμπρίνα

Δύο αδέλφια, ο Λάινους και ο Ντέιβιντ Λάραμπι, κληρονομούν την τεράστια περιουσία του πατέρα τους. Ο πιο σοβαρός, ο Λάινους, αφοσιώνεται στις οικογενειακές επιχειρήσεις, ενώ ο Ντέιβιντ ενδιαφέρεται μόνο για τα γρήγορα αυτοκίνητα και τις όμορφες γυναίκες. Η κόρη του σοφέρ της οικογένειας, η Σαμπρίνα Φερτσάιλντ, επιχειρεί να αυτοκτονήσει από έρωτα για τον Ντέιβιντ, αλλά σώζεται από τον Λάινους. Για να ηρεμήσει την κατάσταση, ο πατέρας της τη στέλνει στο Παρίσι για σπουδές για τα επόμενα δύο χρόνια. Όντας μορφωμένη και γοητευτική πια, η Σαμπρίνα επιστρέφει στην έπαυλη των Λάραμπι, και θα φέρει τα πάνω-κάτω. Ο Ντέιβιντ εντυπωσιάζεται μαζί της, ενώ ο Λάινους αρχίζει ξαφνικά να τη φλερτάρει.

Σκηνοθεσία:

Billy Wilder

Κύριοι Ρόλοι:

Audrey Hepburn … Sabrina Fairchild

Humphrey Bogart … Linus Larrabee

William Holden … David Larrabee

John Williams … Thomas Fairchild

Walter Hampden … Oliver Larrabee

Nella Walker … Maude Larrabee

Martha Hyer … Elizabeth Tyson

Marcel Dalio … βαρόνος St. Fontanel

Ellen Corby … Δις McCardle

Marcel Hillaire … ο καθηγητής

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Billy Wilder, Samuel A. Taylor, Ernest Lehman

Παραγωγή: Billy Wilder

Φωτογραφία: Charles Lang

Μοντάζ: Arthur P. Schmidt

Σκηνικά: Hal Pereira, Walter H. Tyler

Κοστούμια: Hubert de Givenchy, Edith Head

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Sabrina
• Ελληνικός Τίτλος: Γλυκιά μου, Σαμπρίνα
• Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Σαμπρίνα [επανέκδοσης]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Σαμπρίνα (1995)

Σεναριακή Πηγή

• Θεατρικό: Sabrina Fair του Samuel A. Taylor.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ κοστουμιών. Υποψήφιο για σκηνοθεσία, πρώτο γυναικείο ρόλο (Audrey Hepburn), διασκευασμένο σενάριο, φωτογραφία και σκηνικά.
• Χρυσή Σφαίρα σεναρίου.
• Υποψήφιο για βρετανή ηθοποιό (Audrey Hepburn).

Παραλειπόμενα

• Με αυτή την ταινία ο Billy Wilder ολοκλήρωσε μια 12χρονη συνεργασία με την Paramount Pictures.
• Ο ρόλος του Λάινους προτάθηκε αρχικά στον Cary Grant, αλλά εκείνος τον απέρριψε.
• Κατά τα γυρίσματα, Hepburn και Holden ξεκίνησαν έναν σύντομο αλλά φλογερό δεσμό.
• Ο Humphrey Bogart επέμενε η σύζυγος του, η Lauren Bacall, να ερμηνεύσει τη Σαμπρίνα. Έπειτα παραπονιόταν συνεχώς ότι η Audrey Hepburn χρειάζονταν πολλές λήψεις για να πει σωστά τα λόγια της, και επισήμαινε συχνότατα την απειρία της. Γενικά όμως δεν έμεινε καθόλου ικανοποιημένος με τίποτα. Ήταν σίγουρος πως ο ρόλος δεν του ταίριαζε, ενώ ήταν έξαλλος με τον Billy Wilder που δεν τον είχε ως πρώτη επιλογή. Ούτε και με τον William Holden τα πήγαινε καλά. Μετά από λίγο καιρό, κι ενώ η ερμηνεία του εκθειάστηκε από την κριτική, ο Bogart ζήτησε συγνώμη στον σκηνοθέτη, απολογούμενος για προβλήματα στο σπίτι που τον επηρέαζαν.
• Τα γυρίσματα ξεκίνησαν δίχως ολοκληρωμένο σενάριο. Ο Ernest Lehman έγραφε όλη ημέρα, παρέδιδε το κείμενο το πρωί, και το απόγευμα γυρίζονταν η σκηνή.
• Παρότι η Edith Head πήρε το Όσκαρ κοστουμιών, η ιστορία θέλει σχεδόν όλα τα κοστούμια της Hepburn να είναι δουλειές του Hubert de Givenchy επιλεγμένες από την ίδια τη σταρ. Η ίδια η Head δήλωσε πως ο Givenchy αποτέλεσε απλά έμπνευση, αλλά όλα τα κοστούμια ήταν δικά της σχέδια. Εδώ όμως ξεκίνησε η μακρά συνεργασία ανάμεσα στον Givenchy και τη Hepburn, μετά και τη γνωριμία τους στο Παρίσι.
• Το 1995 έγινε ριμέικ με τους Harrison Ford, Julia Ormond και Greg Kinnear, από τον Sydney Pollack, αλλά προηγουμένως είχε ήδη διασκευαστεί τρεις φορές στην Ινδία.