Αλεξίσφαιροι Ντετέκτιβ

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 27/6/2021

Ο Τζάκι Τσαν είναι μεγάλο κινηματογραφικό αστέρι στην πατρίδα του, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Από τα μέσα της ίδιας δεκαετίας και μέχρι το τέλος της, γίνεται γνωστός κι αγαπητός και στην Ευρώπη, χάρη στα βίντεο-κλαμπ, τα οποία κάνουν χρυσές δουλειές εκείνη την εποχή. Παρότι μάλιστα τα καταστήματα αυτά είχαν ειδικά κατηγοριοποιημένες τις ταινίες στα ράφια τους (ναι, κάποτε συνέβαινε κι αυτό), χωρίζοντάς τες σε περιπέτειες, επιστημονικής φαντασίας, κωμωδίες, τρόμου, αλλά και “καράτε”(ο όρος “πολεμικών τεχνών” ήταν μάλλον πολύ ακαδημαϊκός…), είχαν και μια ειδική κατηγορία που η καρτελίτσα έγραφε “Τσάκι Τσαν”. Ναι , τότε ο Τζάκι Τσαν ήταν Τσάκι, όπως και ο Τσακ Νόρις ήταν Τζακ! Είχε καταφέρει λοιπόν ο εκπληκτικός Κινέζος να γίνει παγκόσμιο αστέρι, αλλά κάτι έλειπε. Αυτό το κάτι ήταν η αποδοχή του Χόλιγουντ, την οποία άρχισε να κυνηγάει από το 1980 αλλά ποτέ δεν πήγαινε καλά. Η στιγμή που ο Τζάκι Τσαν κάνει τη θριαμβευτική είσοδο στο Χόλιγουντ, έρχεται τελικά το 1998 με το Rush Hour.

Ποιος θα το έλεγε ότι ο Μπρετ Ράτνερ θα ήταν ο σκηνοθέτης που θα πετύχαινε την ιδανική μίξη κωμωδίας, πολεμικών τεχνών, Αμερικής και Ασίας, και θα έδινε στον Τζάκι Τσαν την αναγνώριση που του άξιζε από το Χόλιγουντ. Η ταινία είναι από τις καλές που έχει στη φιλμογραφία του ο Κινέζος, χωρίς να φτάνει τα επίπεδα των κινεζικών παραγωγών, καθώς ο Τσαν δεν έχει εντελώς την ελευθερία που έχει στις δικές του παραγωγές πίσω στην πατρίδα. Παρόλα αυτά είναι μια αξιοπρεπής, διασκεδαστική αστυνομική κωμωδία, με αρκετά ακροβατικά από τον Τζάκι, και αρκετή ενέργεια από τον Κρις Τάκερ.

Η ιστορία ακολουθεί το νέο κινέζο πρέσβη στις ΗΠΑ. Ο πρέσβης έχει μια κορούλα, γύρω στα 8, η οποία απάγεται. Το FBI αναλαμβάνει την υπόθεση, όμως ο πρέσβης ζητά να βοηθήσει ο σωματοφύλακάς του πίσω στην Κίνα, ο οποίος εκτός από εξαιρετικός αστυνομικός, είχε και σχέση αγάπης με τη μικρή. Το FBI δέχεται φαινομενικά το αίτημα, όμως αναθέτουν τον κινέζο αστυνομικό σε έναν αντίστοιχο του Λος Άντζελες, με σαφείς οδηγίες να τον κρατήσει μακριά από την έρευνα. Προφανώς αυτό δεν θα συμβεί, και οι δύο αστυνομικοί αναλαμβάνουν τελικά ενεργό ρόλο στην αναζήτηση της μικρής.

Το Rush Hour είναι στη δομή της μια κλασική χολιγουντιανή κωμική, αστυνομική περιπέτεια, με τον Κρις Τάκερ να έχει κέφια και να δένει τέλεια με τον Τζάκι Τσαν, φτιάχνοντας ένα πολύ καλό κωμικό ντουέτο. Υπάρχει άφθονη δράση, τόσο με τον Τζάκι Τσαν στην οθόνη, όσο και χωρίς αυτόν, και ο Ράτνερ αφήνει την πλοκή της ταινίας να εξελιχθεί χωρίς βιασύνη αλλά και χωρίς να κόβει ιδιαίτερα τα γκάζια. Νομίζω ότι μάλλον είναι η καλύτερη δουλειά του, και παρότι ο Κινέζος είναι η μεγάλη ατραξιόν, δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις και τη δουλειά του σκηνοθέτη εδώ, που και όσο μπορεί του δίνει ελευθερία, αλλά κρατά και την υπόλοιπη ταινία δεμένη.

Για τους ανθρώπους (σαν εμένα) που μεγάλωσαν χαζεύοντας τις κλασικές ταινίες του Τζάκι Τσαν, το Rush Hour δεν αποτέλεσε έκπληξη. Είδαμε τα κασκαντεριλίκια που περιμέναμε, ως έναν βαθμό, γελάσαμε αρκετά και με τους δύο πρωταγωνιστές, καθώς ο καθένας στο είδος του είναι εξαιρετικός. Έκπληξη μάλλον αποτέλεσε για το κοινό της Αμερικής, το οποίο πρώτη φορά εκτέθηκε σε τέτοιο βαθμό στην κινηματογραφική παρουσία του Τζάκι, και τον έχρισε κι επίσημα πια παγκόσμιο κινηματογραφικό αστέρα.

Οι αμερικανικές παραγωγές που ακολούθησαν, εξαιρώντας ίσως το High Noon, δεν ήταν άξιες της φήμης του πρωταγωνιστή τους. Δεν φταίει βέβαια μόνο το Χόλιγουντ για αυτό αλλά κι ο ίδιος ο Τσαν, και στην πορεία φυσικά και ο χρόνος, καθώς το 2004, στο μέσο αυτής της δεύτερης καριέρας του, ήταν ήδη 50 χρονών, οπότε τα ακροβατικά έπρεπε ούτως ή άλλως να είναι πολύ πιο προσεκτικά πια.

Όπως και να έχει, δεν χρειάζεται σε τούτο το κείμενο να αναλύσουμε τις επιλογές του κάθε ηθοποιού για την πορεία της καριέρας του! Το Rush Hour αποτελεί ακόμα και σήμερα μια αρκετά καλή επιλογή. Είναι διασκεδαστικό, γρήγορο, έξυπνο, έχει αυτά που περιμένεις από τον Τζάκι Τσαν, και προσφέρει κι ένα αρκετά δυναμικό πρωταγωνιστικό δίδυμο. Είναι μια ταινία που γερνάει καλά, και που μπορείς να την ξαναβλέπεις ευχάριστα!

Βαθμολογία: