Μια μισθοφόρος αναλαμβάνει να οδηγήσει μια ομάδα στρατιωτών σε μια αποστολή, με σκοπό τη διάσωση ομήρου σε απόμερη περιοχή της Αφρικής. Όταν όμως κάτι πηγαίνει στραβά στο τολμηρό αυτό σχέδιο, μια άγρια μάχη επιβίωσης ξεκινά.
Σκηνοθεσία:
M.J. Bassett
Κύριοι Ρόλοι:
Megan Fox … Samantha O’Hara
Philip Winchester … Joey Kasinski
Greg Kriek … Mike Barasa
Brandon Auret … Elijah Dekker
Kenneth Fok … Bo Yinn
Jessica Sutton … Asilia Wilson
Isabel Bassett … Tessa
Adam Deacon … Zalaam
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: M.J. Bassett, Isabel Bassett
Παραγωγή: Delon Bakker, Kwesi Dickson, Molly Hassell, Jay Taylor
Μουσική: Jack Halama, Scott Shields
Φωτογραφία: Brendan Barnes
Μοντάζ: Andrew MacRitchie, David Wigram
Σκηνικά: Waldemar Coetsee
Κοστούμια: Darion Hing
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Rogue
- Ελληνικός Τίτλος: Η Κυνηγός
Παραλειπόμενα
- Ο M.J. Bassett έγραψε το σενάριο μαζί με την κόρη του ώστε να αποτελέσει πηγή για μια χαμηλού μπάτζετ ταινία. Οι παραγωγοί όμως είδαν σε αυτό προοπτικές, και το έστειλαν στη Megan Fox να το διαβάσει. Εκείνη απάντησε θετικά την επόμενη κιόλας ημέρα.
- Όλο το φιλμ γυρίστηκε σε μια φάρμα παιχνιδιού, 40 χιλιόμετρα από το Γιοχάνεσμπουργκ.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 29/1/2022
Έχοντας ως μόνο όπλο το υπέροχο πρόσωπο της (άντε, και τα παρακάτω αυτού…), η Megan Fox έχει ήδη φανερώσει σημάδια λευκής πετσέτας στην προσπάθεια της να κάνει σοβαρή καριέρα στον κινηματογράφο. Το αίτιο ως προς αυτό είναι εξίσου φανερό με την ομορφιά της, μια και η καμπυλωτή σταρ πείθει δεν πείθει ακόμα και για τον ευκολότερο ρόλο. Και ποιο είναι αυτό το είδος που κανείς δεν νοιάζεται αληθινά περί ερμηνειών; Μα φυσικά η δράση…
Και στην προκειμένη περίπτωση, η b-movie δράση που όταν βρίσκει δρόμο στις μεγάλες οθόνες έχει και λόγο να το πανηγυρίζει. Με αυτά και μ’ άλλα, ο M.J. Bassett μάς ψιλοταλαιπωρεί ομοίως με τις λίγες προηγούμενες δουλειές του (χαρακτηριστικά κενή από ιδέες η δράση του), αλλά δεν είναι τόσο η έλλειψη ταλέντου που αξίζει να επισημανθεί, όσο αυτή των οικονομικών πόρων. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς ότι το λιοντάρι της ταινίας είναι λιγότερο πιστευτό, άρα και τρομακτικό, από τον Σκούμπι Ντου σε παραδοσιακό κινούμενο σχέδιο!
Από εκεί και πέρα, έχουμε τα γνωστά τυπικά που συναντά κανείς στις τόσες και τόσες συγγενικές ταινίες, με λίγα κενά λογικής που σε κάνουν να γελάς όταν τα παρατηρείς, και κάμποσο πιστολίδι για να ανάβουν τα αίματα. Χιουμοριστικό στοιχείο το ότι ο σκηνοθέτης σπαταλάει κάποιον εύλογο χρόνο για να αναπτύξει χαρακτήρες (…), θετικό το ότι επικρατεί μια σκοτεινή ατμόσφαιρα που προκαλεί θριλερικά το μάτι. Αν όμως κάτι διασώζει τον «μέγα αναστεναγμό» για τον χαμένο μας χρόνο, είναι το οικολογικό φινάλε, που αν το δεις ως ένα μήνυμα που επιβάλλεται να διαδοθεί, αξίζει μαζί κι ολόκληρη η δημιουργίας αυτής της -κατά τα άλλα… άστα- ταινίας.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
