Τα δύο τελευταία χρόνια, ο πολυλογάς Μπεν, φύλακας σχολείου, προσπαθεί να αποδείξει στον παρασημοφορημένο ντετέκτιβ Τζέιμς ότι είναι κάτι παραπάνω από τζάνκι των βίντεο-γκέιμ, ανίκανος να στηρίξει την αδελφή του Τζέιμς, Άντζελα. Όταν επιτέλους ο Μπεν γίνεται δεκτός στην ακαδημία, πιστεύει ότι κέρδισε τον σεβασμό και ζητάει την ευλογία του Τζέιμς για να παντρευτεί την Άντζελα. Όμως, ο ντετέκτιβ θέλει πρώτα είτε να τον δοκιμάσει, είτε απλά να τον τρομοκρατήσει και δίνει στον Μπεν μια δοκιμασία απόλυτα τρομακτική. Αυτό που δεν γνωρίζει είναι ότι οι δυο τους καταμεσής της νύχτας θα βρεθούν αντιμέτωποι με έναν σκληρό κακοποιό που θα δοκιμάσει και των δύο τις αντοχές.

Σκηνοθεσία:

Tim Story

Κύριοι Ρόλοι:

Kevin Hart … Ben Barber

Ice Cube … James Payton

Tika Sumpter … Angela Payton

John Leguizamo … Santiago

Bryan Callen … Miggs

Laurence Fishburne … Omar

Bruce McGill … αστυνόμος Brooks

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Greg Coolidge, Jason Mantzoukas, Phil Hay, Matt Manfredi

Στόρι: Greg Coolidge

Παραγωγή: Matt Alvarez, Larry Brezner, Ice Cube, Will Packer

Μουσική: Christopher Lennertz

Φωτογραφία: Larry Blanford

Μοντάζ: Craig Alpert

Σκηνικά: Chris Cornwell

Κοστούμια: Sekinah Brown

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Ride Along
  • Ελληνικός Τίτλος: Μαθητευόμενος Μπάτσος

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Παραλειπόμενα

  • Όταν η παραγωγή βρίσκονταν ακόμα στα χαρτιά, προορίζονταν για πρωταγωνιστές ο Dwayne Johnson με τον Ryan Reynolds.
  • Παρότι στην ταινία τονίζεται ότι ο Kevin Hart είναι κοντύτερος από τον Ice Cube, η αληθινή τους διαφορά ύψους είναι μόλις 4,5 ίντσες.
  • Με 154,5 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις (έναντι κόστους των 25), είχε γίνει η μεγαλύτερη εγχώρια παραγωγή στις ΗΠΑ που έκανε πρεμιέρα μέσα στον Ιανουάριο. Το ρεκόρ όμως έσπασε πάλι την επόμενη χρονιά από το Ελεύθερος Σκοπευτής.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 14/10/2018

Τυπικό δείγμα αστυνομικής «buddy-movie», από αυτές που δουλεύουν μόνο στις ΗΠΑ. Το τελευταίο βέβαια δεν αποτελεί κάποιο δόγμα, άλλωστε εδώ ανήκει και το «Lethal Weapon», απλά συνηθίζεται η χαμηλή ποιότητα στο συγκεκριμένο υποείδος. Κλασικό δείγμα αυτού και η ταινία του Τιμ Στόρι, η οποία δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτα από τόσες και τόσες που προϋπήρξαν. Το ότι οι ήρωες είναι έγχρωμοι δεν αποτελεί φυσικά νεοτερισμό, ούτε ότι ο ένας ήρωας να είναι παλαβός και ο άλλος εκ διαμέτρου αντίθετος χαρακτήρας. Και μια κι ο Λόρενς Φίσμπερν σε δεύτερο ρόλο δεν δείχνει κέφι για πολλά, το βάρος πέφτει στον Κέβιν Χαρτ και την ικανότητα του στην κωμωδία. Ως προς αυτό, τίθεται το κατά πόσο σας εκφράζει αυτό το πολυλογάδικο και υπερβολικό στυλ. Γιατί αν δεν σας εκφράζει, δεν υπάρχει εδώ και τίποτα άλλο…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

14 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *