
Ρεβέκκα
- Rebecca
- 1940
- ΗΠΑ 🇺🇸
- Αγγλικά, Γαλλικά
- Αισθηματική, Δραματικό Θρίλερ, Μυστηρίου
- 7 Νοεμβρίου 2002
Μια δειλή νεαρή Αμερικανίδα, συνοδός μιας πλούσιας κυρίας στο Μόντε Κάρλο, γνωρίζεται με τον πλούσιο αριστοκρατικό βρετανό χήρο Μαξίμ Ντε Γουίντερ, ο οποίος την ερωτεύεται και την παντρεύεται αμέσως. Την οδηγεί στη μεγαλόπρεπη εξοχική του κατοικία, στο Μάντερλι, όπου «βασιλεύει» η αυστηρή οικονόμος κυρία Ντάνβερς, πιστή στη μνήμη της πρώτης κυρίας Ντε Γουίντερ, της Ρεβέκκα. Η νέα γυναίκα αντιμετωπίζει την εχθρότητα και τις παγίδες της κας Ντάνβερς, ενώ ο άντρας της δεν θέλει να μιλάει για το παρελθόν, που μοιάζει μυστηριώδες. Θαρρείς, η Ρεβέκκα στοιχειώνει ακόμα την κατοικία.
Σκηνοθεσία:
Alfred Hitchcock
Κύριοι Ρόλοι:
Joan Fontaine … Κα de Winter
Laurence Olivier … George Fortescue Maximilian ‘Maxim’ de Winter
Judith Anderson … Κα Danvers
George Sanders … Jack Favell
Reginald Denny … Frank Crawley
Gladys Cooper … Beatrice Lacy
C. Aubrey Smith … συνταγματάρχης Julyan
Nigel Bruce … ταγματάρχης Giles Lacy
Florence Bates … Edythe Van Hopper
Edward Fielding … Frith
Leonard Carey … Ben
Leo G. Carroll … Δρ Baker
Lumsden Hare … Κος Tabbs
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Robert E. Sherwood, Joan Harrison, Philip MacDonald, Michael Hogan
Παραγωγή: David O. Selznick
Μουσική: Franz Waxman
Φωτογραφία: George Barnes
Μοντάζ: W. Donn Hayes
Σκηνικά: William Cameron Menzies, Lyle R. Wheeler
Κοστούμια: Irene
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Rebecca
Ελληνικός Τίτλος: Ρεβέκκα
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Ρεβέκκα (2020)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Rebecca της Daphne Du Maurier.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ καλύτερης ταινίας και φωτογραφίας. Υποψήφιο για σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Laurence Olivier), πρώτο γυναικείο ρόλο (Joan Fontaine), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Judith Anderson), διασκευασμένο σενάριο, μουσική, μοντάζ, σκηνικά και ειδικά εφέ.
Παραλειπόμενα
- Η πρώτη αμερικανική ταινία του Alfred Hitchcock.
- Από επιμονή του Selznick, η διασκευή του έργου του 1938 έπρεπε να είναι πιστή. Παρόλα αυτά, έγινε μια αλλαγή λόγω του κώδικα λογοκρισίας, που επέμενε πως ένα συζυγικό έγκλημα πρέπει να τιμωρείται. Ακόμα περισσότερο, ο Hitchcock προέβη σε μικρές αλλαγές που άλλαξαν τη γενική αίσθηση καθόσον εκείνος ήθελε.
- Υπήρχαν κόντρες ανάμεσα στον σκηνοθέτη και τον παραγωγό David O. Selznick (ο Hitchcock δεν τον άφηνε να παραβρεθεί στα γυρίσματα, ως απάντηση που ο παραγωγός τον απέκλεισε από το σενάριο), αλλά κι ο Laurence Olivier πρόβαλε αρκετές απαιτήσεις που καθυστέρησαν το έργο.
- Ο Hitchcock γύρισε όλη την ταινία με τη σεναριακή σειρά κι έτοιμο μοντάζ, ώστε να μην μπορεί έπειτα ο Selznick να προβεί σε τυχών νέο μοντάζ. Παρόλα αυτά, ο μεγαλοπαραγωγός παρενέβη σε μεγάλο βαθμό, σε σημείο να βρίσκεται καθ’ όλη τη διαδικασία του μοντάζ παρών και να ηχογραφεί εκ νέου διαλόγους. Είχε όμως προλάβει να γίνει μία προβολή με το έτοιμο μοντάζ του σκηνοθέτη (τη συγκεκριμένη περίοδο η ταινία ήταν επίσημα “στο ράφι”, μια και ο Selznick ήταν απασχολημένος με την πρεμιέρα του Όσα Παίρνει ο Άνεμος), που ακολουθήθηκε από έντονο χειροκρότημα.
- Ο Laurence Olivier πίεζε να γίνει συμπρωταγωνίστρια του η Vivien Leigh, με την οποία τότε ήταν ζευγάρι.
- Ο Selznick αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου (με 50 χιλιάδες δολάρια) έχοντας σκοπό να γίνει ταινία με την Carole Lombard. Δίπλα της σκόπευε να έχει τον Ronald Colman, αλλά εκείνος απέρριψε την πρόταση φοβούμενος ότι ήταν ταινία προώθησης για τη γυναίκα σταρ.
- Υποψήφιες για τον ρόλο της Κα Ντε Γουίντερ ήταν και οι: Olivia de Havilland, Loretta Young, Anita Louise και Anne Baxter.
- Το 1944, η Edwina Levin MacDonald έκανε μήνυση στο στούντιο και τη συγγραφέα, για τις ομοιότητες που υποστήριζε ότι υπήρχαν ανάμεσα στη Ρεβέκκα και το δικό της βιβλίο Blind Windows (1927). Το 1948, η μήνυση απορρίφθηκε οριστικά. Ακόμα όμως μια παρόμοια περίπτωση ήταν και με το A Sucessora (1934) της βραζιλιανής Carolina Nabuco. Στην περίπτωση αυτή έγινε ακόμα μεγαλύτερο ζήτημα, αλλά δεν υπήρξε δίκη.
- Μοναδική ταινία του Hitchcock που βραβεύτηκε με το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Ο μαιτρ όμως δεν πήρε το αντίστοιχο σκηνοθεσίας, κάτι που δεν συνέβη και ποτέ στην καριέρα του.
- Το χαρακτηριστικό κάμεο του Hitchcock είναι προς το φινάλε, όπου τον βλέπουμε να περιμένει έξω από τηλεφωνικό θάλαμο, όπου μέσα τηλεφωνεί ο George Sanders.
- Δεύτερη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία για το 1940. Κόστισε 1,28 εκατομμύρια δολάρια, και έβγαλε 6.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι