Η Γκρέις ντύνεται νυφούλα, και μπαίνει στην πάμπλουτη οικογενειακή έπαυλη των Λε Ντομά. Κι ενώ αναμένει να ζήσει μια ζωή δίχως να της λείψει τίποτα, ανακαλύπτει γρήγορα ότι πρόκειται για μια εκκεντρική φαμίλια όπου διατηρεί μια μάλλον παράξενη παράδοση. Όλα τώρα γύρω της μετατρέπονται σε ένα αβυσσαλέο παιχνίδι ζωής και θανάτου, και το μόνο που πρέπει να σκεφτεί είναι πώς θα καταφέρει να βγει ζωντανή από αυτή την παράνοια.
Σκηνοθεσία:
Matt Bettinelli-Olpin
Tyler Gillett
Κύριοι Ρόλοι:
Samara Weaving … Grace
Adam Brody … Daniel Le Domas
Mark O’Brien … Alex Le Domas
Henry Czerny … Tony Le Domas
Andie MacDowell … Becky Le Domas
Kristian Bruun … Fitch Bradley
Melanie Scrofano … Emilie Le Domas
Elyse Levesque … Charity Le Domas
Nicky Guadagni … Helene Le Domas
John Ralston … Stevens
Nat Faxon … Justin (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Guy Busick, R. Christopher Murphy
Παραγωγή: Bradley J. Fischer, William Sherak, James Vanderbilt, Tripp Vinson
Μουσική: Brian Tyler
Φωτογραφία: Brett Jutkiewicz
Μοντάζ: Terel Gibson
Σκηνικά: Andrew M. Stearn
Κοστούμια: Avery Plewes
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Ready or Not
- Ελληνικός Τίτλος: Είσαι Έτοιμος;
Παραλειπόμενα
- Το φιλμ γυρίστηκε μέσα σε 35 ημέρες με ένα μπάτζετ μόλις 6 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι εισπράξεις όμως ανήλθαν στα 57,6.
- Η Margot Robbie ήταν κύρια υποψήφια για την Γκρέις.
- Στο νομικό τμήμα κατατέθηκαν κάπου 200 μυθοπλαστικά ονόματα επιτραπέζιων παιχνιδιών, αλλά μόνο 8 από αυτά πήραν άδεια χρήσης.
- Οι σεναριογράφοι Guy Busick (Richard), R. Christopher Murphy (Charlie) και James Vanderbilt (Le Bail – αναγραμματισμός του Belial, ονόματος του διαβόλου της παλαιάς διαθήκης) έχουν κάμεο περάσματα.
- Το κτήριο που έγιναν τα κεντρικά εσωτερικά γυρίσματα είναι το Casa Loma στο Τορόντο. Λειτουργεί σταθερά ως μουσείο, αλλά έχει αποτελέσει και σκηνικό αρκετών ταινιών του Χόλιγουντ.
- Η σχεδιάστρια Avery Plewes ετοίμασε 17 διαφορετικές εκδοχές του νυφικού φορέματος της Γκρέις, που παίζει έναν ιδιαίτερο ρόλο στην ταινία.
- Η Samara Weaving δεν είχε την παραμικρή ιδέα από οδήγηση, και χρειάστηκε να μάθει τουλάχιστον να φαίνεται ότι οδηγεί.
Κριτικός: Σπύρος Δούκας
Έκδοση Κειμένου: 12/9/2019
Στα γνωστά μονοπάτια των σύγχρονων κωμωδιών τρόμου, που επιχειρούν να εξισορροπήσουν την «παράδοση» με μια σκεπτόμενη θεματολογία, το «Ready or Not» αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής νύφης που παντρεύεται ένα παιδί μιας οικογένειας πλούσιων επιχειρηματιών μέσα στον τεράστιο πύργο τους, ενώ την πρώτη νύχτα το σόι του θα επιχειρήσει να την «καταβροχθίσει».
Διατηρώντας μια ιδιαίτερα έντονη σεναριακή συγγένεια με το «Get Out» του Jordan Peele, το έργο είναι και γενικότερα αντίστοιχης κοπής και λογικής με εκείνο. Έχουμε και πάλι ένα νεαρό ζευγάρι, με τη γυναίκα εδώ να έρχεται αντιμέτωπη με το άγχος της γνωριμίας των πεθερικών, που μετασχηματίζεται κωμικά σε τρόμο. Στη θέση της θεματολογίας περί λανθάνοντος ρατσισμού, εδώ έχουμε μια γενικευμένη σάτιρα της μεγαλοαστικής τάξης, καθώς και μια κατά Ari Aster περιγραφή της νοσηρότητας ενός οικογενειακού περιβάλλοντος, όπου κανείς γόνος δεν γλιτώνει από το παρελθόν, και όλα τα μήλα θα πέσουν αναπόφευκτα κάτω από τη μηλιά, όσο κι αν προσπαθήσουν να ξεγλιστρήσουν παραπέρα. Όλα αυτά συνδυάζονται με μια απενοχοποιημένα διασκεδαστική comedy-horror ματιά, που περιφέρεται διακριτικά γύρω από το cult.
Η επιτυχία των Bettinelli-Olphin και Gillett έγκειται στη διαύγεια του οράματός τους, και στην ανάλογη δύναμη των εικόνων τους, που αν και βρίθει από αναφορές και στοιχεία που έχουμε επανειλημμένα ξαναδεί στο σύγχρονο horror σκηνικό, υπάρχει μια θαυμαστή αυτοπεποίθηση στο όλο εγχείρημα, που το σώζει αφενός από την κοινοτοπία και αφετέρου από την καρικατούρα, στην οποία θα ήταν μάλλον αρκετά εύκολο να εκπέσει (το στοιχείο της υπερβολής σαφώς υπάρχει, αλλά πάντα υπό έλεγχο και σε πλαίσια σάτιρας). Αντίθετα, η ανάμειξη όλων των καταβολών στα πλαίσια μιας υποβλητικής ατμόσφαιρας, μιας σκηνοθεσίας που αξιοποιεί περίτεχνα τον δαιδαλώδη χώρο, και των πρωτοκλασάτων ερμηνειών που δίνουν στιβαρή δραματική υπόσταση στο έργο, έχει ως αποτέλεσμα μια φρέσκια, ανανεωτική ματιά στο είδος, και μια καλή ισορροπία μεταξύ κωμωδίας και δράματος. Βέβαια, δεν λείπουν και κάποια ξεπερασμένα κλισέ που λειτουργούν ως παραφωνίες στο άρτιο σύνολο (η βλακεία που δέρνει τους «κακούς» και οι συνεχείς ευτυχείς συμπτώσεις παραείναι βοηθητικές και βολικές για την πρωταγωνίστρια), αλλά κι αυτό είναι κάτι που σχεδόν συγχωρείται υπό το b-movie πρίσμα της κωμωδίας.
Ως γνωστόν, οι πλούσιοι έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο διάβολο, και στο φινάλε ο διάβολος θα εξαργυρώσει δεόντως την αγορά του. Πάντως, όσο κουρασμένο κι αν φαίνεται το horror είδος, συνεχίζει να βγάζει αξιοπρόσεκτα διαμαντάκια!
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
