Αγώνας για τη Δόξα
- Race for Glory: Audi vs. Lancia
- 2 Win
- 2024
- Ιταλία
- Αγγλικά, Ιταλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ελληνικά
- Αθλητική, Βιογραφία, Δραματικό Θρίλερ, Εποχής, Ιστορική
- 28 Μαρτίου 2024
Το παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλι του 1983 δεν θα είναι το ίδιο με όλα τα άλλα. Κι αυτό επειδή η ιταλική Lancia θέλει να αμφισβητήσει την κυριαρχία της γερμανικής Audi, ακόμα και με κίνηση μόνο σε δύο τροχούς, σε έναν απίθανο αγώνα ταχύτητας και αντοχής νεύρων που θυμίζει Δαυίδ και Γολιάθ.
Σκηνοθεσία:
Stefano Mordini
Κύριοι Ρόλοι:
Riccardo Scamarcio … Cesare Fiorio
Daniel Bruhl … Roland Gumpert
Volker Bruch … Walter Rohrl
Katie Clarkson-Hill … Jane McCoy
Esther Garrel … Michele Mouton
Gianmaria Martini … Hannu Mikkola
Giulio Brizzi … Ugo Kurt
Haley Bennett … η δημοσιογράφος
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Stefano Mordini, Filippo Bologna, Riccardo Scamarcio
Παραγωγή: Riccardo Scamarcio, Jeremy Thomas
Μουσική: Andrea Venerus
Φωτογραφία: Luigi Martinucci
Μοντάζ: Massimo Fiocchi, Davide Minotti
Σκηνικά: Isabella Angelini
Κοστούμια: Grazia Materia
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Race for Glory: Audi vs. Lancia
- Ελληνικός Τίτλος: Αγώνας για τη Δόξα
- Εναλλακτικός Τίτλος: 2 Win
Παραλειπόμενα
- Δεν πρόκειται για πιστή καταγραφή των αληθινών γεγονότων, μια και έχουν προστεθεί κάποιοι δεύτεροι χαρακτήρες για να βοηθήσουν τη μυθοπλασία.
- Γυρίσματα έγιναν και στη χώρα μας, σε χώρους που διεξάχθηκε το ράλι Ακρόπολις. Όλα τα υπόλοιπα έλαβαν χώρα στα βόρεια της Ιταλίας.
- Η ταινία εμφανίστηκε με τίτλο 2 Win στην αγορά του φεστιβάλ Κανών του 2023, αλλά τέλη του έτους τον άλλαξε.
- Η πρεμιέρα έγινε ταυτόχρονα στις αίθουσες και σε video-on-demand από τη Lionsgate.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 26/3/2024
Η ταινία του Stefano Mordini έχει κάποια «καμπανιστά» ελαττώματα που δεν την αφήνουν να γκαζώσει. Ακόμα όμως κι έτσι, είναι άδικο να μην παραδεχτούμε ότι οι φίλοι των αγώνων ταχύτητας δεν θα πάρουν τη «δόση» τους, αφού οι σκηνές των αυτοκινήτων εν δράσει είναι αληθινά απολαυστικές.
Βασικά, αναζητά κάποιος να βρει τον σκοπό του ιταλού δημιουργού και μάλλον τον αναζητά άδικα. Γιατί ολούθε είναι σαν να σου κλείνει το μάτι πως εδώ μέσα υπάρχει κι ένα νόημα που η δράση έρχεται απλά για να το επιστεγάσει. Επικεντρωμένο σε απελπιστικό βαθμό πάνω στον -πάντα σταθερό ερμηνευτικά- Riccardo Scamarcio, αφήνει τον ήρωα του έκθετο πάνω στην εμμονή του για τη νίκη και μόνο τη νίκη, δίχως είτε να μας φανερώνει τη φιλοσοφία του πάνω σε αυτήν -η εμβόλιμη συνέντευξη θα ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία- ή να δίνει σημαίνων λόγο σε κάποιον που βλέπει να πράγματα διαφορετικά. Όλα αυτά εμμένουν στο «παραλίγο κάτι να ακούσω», και στην ευχέρεια εντέλει του θεατή περί του εάν θέλει να τα πάρει σοβαρά ή όχι, ή αν -το πιο λογικό- αποδεχτεί την εδώ πλαστική τους απεικόνιση.
Από την άλλη, όμορφη η αδρεναλίνη που χαρίζουν οι κάμερες που είναι σαν να κυνηγούν σε ξέφρενο ρυθμό τα αμάξια μέσα από χωματόδρομους και απότομες διαδρομές, αλλά μέχρι να εκκινήσει ο τελευταίος αγώνας του πρωταθλήματος, έχουμε μαύρα μεσάνυχτα πάνω στην κατάταξη του πρωταθλήματος. Χάνουμε έτσι επαφή με το «σκορ» και μαζί η ταινία την ευκαιρία να μας βάλει στο αγωνιστικό κόλπο. Ειδικά σκεπτόμενοι πως το κεντρικό ζητούμενο του ήρωα μας είναι η νίκη και μόνο η νίκη, καλό δεν θα ήταν ανά πάσα στιγμή να γνωρίζαμε κι εμείς εάν είναι κοντά σε αυτήν ή τσάμπα αγωνιούμε;
Μοιάζει γενικά να έχουν κοπεί άτσαλα αρκετά σημεία στο μοντάζ. Σημεία που αφορούν σχεδόν όλους τους δεύτερους χαρακτήρες που είναι σαν να περιφέρονται ως εικόνες (αποστερώντας κι έναν πιο -ας πούμε- επικό χαρακτήρα από τη διοργάνωση), και μαζί να συμπαρέσυραν στοιχεία από την πλοκή που θα ήταν χρήσιμα πληροφοριακά για εμάς.
Είναι ο προσωπικός αγώνας ενός εναντίον πολλών και του εαυτού του; Είναι ένα τύπου ντοκουμέντο μιας ιδιαίτερης στιγμής των φίλων της ταχύτητας; Αυτό εντέλει που σίγουρα είναι, αυτό είναι ένα καλοφωτογραφισμένο άλμπουμ με υπέροχα τοπία, καλοστημένες κάμερες και ταιριαστά πρόσωπα ηθοποιών που βλέπουν μεν το δάσος, αλλά έχουν δε σπαταλήσει αρκετή ώρα στο απότιστο δέντρο…
Βαθμολογία: