Η Μαρί κι ο Κλοντ Βερνέιγ είναι της παλιάς σχολής και ηγούνται μιας ευυπόληπτης οικογένειας της ανωτέρας τάξης με πέντε όμορφες κόρες: η Ιζαμπέλ, η Οντίλ και η Σεζολέν έχουν ήδη παντρευτεί με άντρες άλλης φυλής, τον Ρασίντ, τον Νταβίντ και τον Καό αντίστοιχα. Όταν η Λορί ανακοινώνει πως θέλει να παντρευτεί τον Τσαρλς, οι γονείς ενθουσιάζονται. Επιτέλους, ένας παραδοσιακός γάμος. Κάτι σπάει, όμως, όταν η Λορί τους λέει πως ο Τσαρλς είναι από την Αφρική. Η Μαρί παθαίνει νευρικό κλονισμό κι ο Κλοντ αναζητά τρόπους να σαμποτάρει τον γάμο. Παραδόξως, ως σύμμαχο βρίσκει τον Αντρέ, τον πατέρα του Τσαρλς, που συμφωνεί σε ένα βασικό πράγμα: τι έκαναν για να αξίζουν μια τέτοια μοίρα;

Σκηνοθεσία:

Philippe de Chauveron

Κύριοι Ρόλοι:

Christian Clavier … Claude Verneuil

Chantal Lauby … Marie Verneuil

Ary Abittan … David Benichou

Medi Sadoun … Rachid Benassem

Frederic Chau … Chao Ling

Noom Diawara … Charles Koffi

Frederique Bel … Isabelle Verneuil-Benassem

Julia Piaton … Odile Verneuil-Benichou

Emilie Caen … Segolene Verneuil-Ling

Elodie Fontan … Laure Verneuil

Pascal N’Zonzi … Andre Koffi

Salimata Kamate … Madeleine Koffi

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Guy Laurent, Philippe de Chauveron

Παραγωγή: Romain Rojtman

Μουσική: Marc Chouarain

Φωτογραφία: Vincent Mathias

Μοντάζ: Sandro Lavezzi

Σκηνικά: Francois Emmanuelli

Κοστούμια: Eve-Marie Arnault

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Qu’est-ce qu’on a Fait au Bon Dieu?
  • Ελληνικός Τίτλος: Θεέ μου, Τι Σου Κάναμε;
  • Διεθνής Τίτλος: Serial (Bad) Weddings

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Παραλειπόμενα

  • Μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία, φτάνοντας στο νούμερο 8 των εμπορικότερων ταινιών της χώρας όλων των εποχών. Συνολικά εισέπραξε 174,1 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 17,5.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 5/6/2014

Το έχω πει και το ξαναλέω. Οι Γάλλοι είναι από τους λαούς που δεν το έχουν απόλυτα με την κωμωδία. Συνήθως, γελάνε μόνοι τους με τα αστεία τους. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι και η υπερ-επιτυχημένη εμπορικά στη χώρα της κωμωδία του Philippe de Chauveron, ένας εκ των σεναριογράφων του «αμίμητου» «Οι Μάγοι της Μπάλας». Το φιλμ θα μπορούσε να έχει γυριστεί στην Ελλάδα των 1960, αλλά εκεί ίσως θα είχαμε καλύτερες ατάκες. Από την άλλη, έχει μια νότα από ταινίες του Adam Sandler, αλλά αυτό πάει γενικά στη χολιγουντοποίηση της γαλλικής βιομηχανίας στη μετά Besson εποχή. Από το πρώτο «μπορούσε» κρατάμε το απόλυτα προβλέψιμο σενάριο και τη λαϊκή μορφή του όλου θέματος, ενώ από τη «νότα» παίρνουμε το γεγονός του πιασάρικου για εμπορική κωμωδία θέμα, που εξαντλείται σε μικρές έξυπνες ιδέες και βαριέται να μπει στο ζουμί.

Όταν, στην προκειμένη, λέμε έξυπνες, μην περιμένετε κι ευφυείς. Απλά έχουμε ένα παρατεταμένο ανέκδοτο, που θα μπορούσε να εξαντληθεί σε μια αφήγηση τριών περίπου λεπτών. Στην όλη πολυπολιτισμική παρέλαση γαμπρών, δεν γίνεται καμία σατιρική αναφορά περί ρατσισμού ή ξενοφοβίας που να χρίζει σοβαρής αναφοράς (σε μια εποχή που οι γαλλικές εκλογές απέδειξαν ότι υπήρχε μεγάλη ανάγκη…), ενώ διεισδύει με ευκολία το δράμα, αφού οι δύο σεναριογράφοι λογικά ξέμειναν από ατάκες. Το αποτυχημένο αυτό εγχείρημα διασώζει το κεντρικό πρωταγωνιστικό ζευγάρι των Christian Clavier-Chantal Lauby και γενικά η ευπρεπής παρουσία των ηθοποιών, κάτι που ακόμα, ευτυχώς, συνηθίζεται στη χώρα του Πύργου του Άιφελ λόγω θεατρικής παιδείας. Τι να σας πω, για καλοκαιράκι με θερινό αντέχεται, αλλά για κριτική ανάγνωση… και πολύ του ήταν!

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *