
Βασίλισσα της Γης
- Queen of Earth
- 2015
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δραματικό Θρίλερ
- 15 Σεπτεμβρίου 2016
Η Κάθριν και η Βιρτζίνια είναι οι καλύτερες φίλες. Πέρσι η Βιρτζίνια δεν ήταν καλά, ενώ φέτος είναι η σειρά της Κάθριν. Οι γονείς της Βιρτζίνια έχουν ένα καταφύγιο δίπλα σε λίμνη, ένα τέλειο μέρος για τις δύο γυναίκες να επουλώσουν τις πληγές τους. Παρότι δείχνει αρχικά ειδυλλιακό, δεν είναι το καταφύγιο που δείχνει. Μικρές λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, ενώ πλέον όταν οι δύο φίλες μιλούν, είναι σαν να μιλούν στον εαυτό τους. Η ένταση δίνει τη θέση της στην εχθρότητα και τα μάτια κοκκινίζουν από οργή.
Σκηνοθεσία:
Alex Ross Perry
Κύριοι Ρόλοι:
Elisabeth Moss … Catherine Hewitt
Katherine Waterston … Virginia ‘Ginny’ Lowell
Patrick Fugit … Rich
Kentucker Audley … James
Keith Poulson … Keith
Kate Lyn Sheil … Michelle
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Alex Ross Perry
Παραγωγή: Elisabeth Moss, Alex Ross Perry, Adam Piotrowicz, Joe Swanberg
Μουσική: Keegan DeWitt
Φωτογραφία: Sean Price Williams
Μοντάζ: Robert Greene
Σκηνικά: Anna Bak-Kvapil
Κοστούμια: Amanda Ford
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Queen of Earth
Ελληνικός Τίτλος: Βασίλισσα της Γης
Παραλειπόμενα
- Αρχική Τζίνι ήταν η Michelle Dockery.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/10/2017
Παρότι νέος σχετικά στην ηλικία, ο Άλεξ Ρος Πέρι μαρτυράει ότι έχει διαβάσει κλασικό σινεμά. Δεν είναι τόσο στο θέμα του, όσο στο χτίσιμο της ψυχολογίας των ηρώων του. Και η ψυχολογία αυτή χτίζεται τόσο μέσω των κινήσεων της υπέροχης Ελίζαμπεθ Μος και της «υπηρέτρια της εικόνας» Κάθριν Γουότερστοουν, όσο και του απειλητικού περίγυρου τους που μοιάζει να έχει δική του ψυχή. Με επίκεντρο δύο γυναίκες βγαλμένες από την ώριμη περίοδο του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και την πρώιμη του Ρομάν Πολάνσκι, το υπέροχα φωτογραφισμένο τοπίο και μια ατμόσφαιρα αλά 1970 υποσκάπτουν ένα θριλερικό τοπίο που μιλάει κατευθείαν στα εσωτερικά ένστικτα του θεατή. Όμως, ο Πέρι δεν είναι ούτε Μπέργκμαν ούτε Πολάνσκι, και προδίδεται από το σενάριο του σε αρκετά μικρά σημεία, αφήνοντας εντέλει ένα αισθητικό κομψοτέχνημα ημιτελές.
Βαθμολογία: