Ψυχώ Νο 2: Η Επιστροφή (1983)

ΣΥΝΟΨΗ
ΑΦΙΣΕΣ

ΣΥΝΟΨΗ

Μετά από 22 χρόνια στην ψυχιατρική κλινική, ο Νόρμαν Μπέιτς αφήνεται ελεύθερος αφού θεωρείται θεραπευμένος. Η αδελφή της Μάριον, η Λίλα, επιμένει πως αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος. Επιστρέφοντας πίσω, ο Μπέιτς βρίσκει τη φιλία στο πρόσωπο της Μαίρης, μια νεαρής σερβιτόρας, και μοιάζει να προσαρμόζεται στην κοινωνία. Παράλληλα όμως, νέοι στυγνοί φόνοι περιτριγυρίζουν το μοτέλ. Είναι όμως ο Μπέιτς ο υπαίτιος κι αυτού του νέου κύκλου αίματος;

Σκηνοθεσία:

Richard Franklin

Κύριοι Ρόλοι:

Anthony Perkins … Norman Bates

Meg Tilly … Mary Loomis

Vera Miles … Lila Loomis

Robert Loggia … Δρ Bill Raymond

Dennis Franz … Warren Toomey

Hugh Gillin … σερίφης John Hunt

Robert Alan Browne … Ralph Statler

Claudia Bryar … Emma Spool

Lee Garlington … Myrna

Virginia Gregg … Norma Bates (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Tom Holland

Παραγωγή: Hilton A. Green

Μουσική: Jerry Goldsmith

Φωτογραφία: Dean Cundey

Μοντάζ: Andrew London

Σκηνικά: John W. Corso

Κοστούμια: Peter V. Saldutti, Marla Denise Schlom

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Psycho II
Ελληνικός Τίτλος: Ψυχώ Νο 2: Η Επιστροφή
Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ψυχώ 2

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Psycho του Robert Bloch.

Παραλειπόμενα

Παρότι ο Robert Bloch έγραψε το 1982 το Psycho II, η ταινία είναι άσχετη με αυτό. Ο λόγος που η Universal αποφάσισε να γραφτεί ορίτζιναλ σενάριο, ήταν επειδή το βιβλίο επί της ουσίας σατίριζε τα σλάσερ του Χόλιγουντ, που πλέον είχαν γίνει μόδα.
Ο σκηνοθέτης που επιλέχτηκε, ο αυστραλός Richard Franklin, ήταν μαθητής του Hitchcock, και στις πρώτες του δουλειές ακολουθούσε τη φόρμουλα του μαιτρ. Αυτή ήταν η πρώτη του αμερικανική δουλειά.
Το στούντιο ήρθε σε επικοινωνία με τον Hilton A. Green, τον βοηθό του Hitchcock στην ορίτζιναλ Ψυχώ, και του ζήτησε να αναλάβει χρέη παραγωγού. Εκείνος δεν ήταν σίγουρος αν ο Hitchcock θα έδινε ποτέ την έγκριση του για κάτι τέτοιο, και στράφηκε στην κόρη του, Patricia Hitchcock. Εκείνη όχι μόνο του έδωσε τις ευλογίες της, αλλά είπε κι ότι ο πατέρας της θα το λάτρευε κάτι τέτοιο.
Η πρώτη σκέψη της Universal ήταν να γίνει τηλεταινία για την καλωδιακή τηλεόραση.
Ο Anthony Perkins αρχικά αρνήθηκε να επιστρέψει στον ρόλο, αλλά όταν διάβασε το σενάριο του Tom Holland, άλλαξε αμέσως στάση. Πριν δώσει την τελική έγκριση, ανάμεσα στους υποψήφιους αντικαταστάτες ήταν και ο Christopher Walken.
Η Jamie Lee Curtis ήταν η πρώτη επιλογή για τη Μαίρη.
Ο John Gavin δεν ήταν δυνατόν να επιστρέψει στον ρόλο του Σάμιουελ Λούμις, μια και διατελούσε πρέσβης στο Μεξικό.
Το σπίτι του Μπέιτς βρίσκονταν εκεί που το είχαν αφήσει στα Universal Studios. Το μοτέλ όμως χρειάστηκε ανακατασκευή, αλλά εντούτοις βρέθηκαν πολλά από τα αυθεντικά αντικείμενα της πρώτης ταινίας.
Ως φόρος τιμής αλλά και εσωτερικό αστείο, η σιλουέτα του Alfred Hitchcock γίνεται ορατή στον τοίχο του δωματίου της μητέρας του Νόρμαν.
Η τελική σκηνή με τον Νόρμαν να στέκεται μπροστά από το σπίτι του χρησιμοποιήθηκε από πολλά μέλη του επιτελείου ως χριστουγεννιάτικη κάρτα. Όταν η Universal παρουσίασε την αφίσα της ταινίας, ο σκηνοθέτης δεν την ανέκρινε, με τον μοντέρ Andrew London να αντιπροτείνει την κάρτα ως τελική αφίσα.
Με μπάτζετ 5 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ πέτυχε να εισπράξει 34,7 κι ενώ άνοιξε πλάι στην Επιστροφή των Τζεντάι.

Μουσικά Παραλειπόμενα