1988. Ο Άλβιν κι ο Λανς περνούν το Καλοκαίρι τους σε ένα ερειπωμένο δάσος που πέρασε από πυρκαγιά, με αποστολή να επιδιορθώσουν τις σημάνσεις στον ατελείωτο αγροτικό δρόμο. Για τον Λανς είναι δύσκολη η απομόνωση, αφού έχει συνηθίσει σε κορίτσια και πάρτι, αλλά για τον σοβαρό Άλβιν είναι απλά μια ευχάριστη δοκιμασία, ενώ γράφει γράμματα στην κοπέλα του, την αδελφή του Λανς. Μέσα σε αυτό το ατελείωτο Καλοκαίρι, συναντούν μονάχα έναν άνθρωπο, έναν μυστηριώδες φορτηγατζή που τους προσφέρει αλκοόλ κι έπειτα χάνεται τόσο ξαφνικά όσο κι όταν εμφανίστηκε.
Σκηνοθεσία:
David Gordon Green
Κύριοι Ρόλοι:
Paul Rudd … Alvin
Emile Hirsch … Lance
Lance LeGault … ο νταλικέρης
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: David Gordon Green
Παραγωγή: James Belfer, David Gordon Green, Lisa Muskat, Derrick Tseng, Craig Zobel
Μουσική: Explosions in the Sky, David Wingo
Φωτογραφία: Tim Orr
Μοντάζ: Colin Patton
Σκηνικά: Richard A. Wright
Κοστούμια: Jill Newell
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Prince Avalanche
Ελληνικός Τίτλος: Γελαστός Πρίγκιπας
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Έτσι κι Αλλιώς (2011)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Έτσι κι Αλλιώς των Hafsteinn Gunnar Sigurdsson, Sveinn Olafur Gunnarsson.
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου. Βραβείο σκηνοθεσίας.
Παραλειπόμενα
- Ριμέικ του μινιμαλιστικού ισλανδικού Έτσι κι Αλλιώς (2011).
- Η φωτιά της έναρξης είναι αληθινή, και πρόκειται για μέρος της μεγαλύτερης πυργαγιάς στην ιστορία του Τέξας. Η αποκατάσταση της περιοχής από την πυρκαγιά αυτή έδωσε την ιδέα για το ριμέικ στην μπάντα Explosions in the Sky, που την πρότειναν άμεσα στον David Gordon Green.
- Το σενάριο ήταν μόλις 65 σελίδες, περίπου 30 λιγότερες από μια συνηθισμένη ταινία μεγάλου μήκους.
- Η παραγωγή κρατήθηκε υπό μυστικότητα, κι ανακοινώθηκε αφού τελείωσαν τα γυρίσματα (μόλις 16 ημερών). Ήταν κάτι που το ήθελε ο David Gordon Green, ώστε να επιστρέψει στις ανεξάρτητες ρίζες του.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 6/12/2013
Το 1987, μια μεγάλη πυρκαγιά καταστρέφει δασική περιοχή του Τέξας. Δύο νεαροί άντρες, ο μεγαλύτερος Άλβιν κι ο μικρότερος Λανς, αδελφός της κοπέλας του πρώτου, έχουν αναλάβει να σηματοδοτήσουν μια εθνική οδό της καμένης περιοχής, βάφοντας διαγραμμίσεις και στήνοντας φωσφορίζοντες πασσάλους. Οι μέρες και οι βδομάδες κυλούν με τους δυο διαφορετικούς χαρακτήρες να δυσκολεύονται να τα βρουν τόσο μεταξύ τους όσο και με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη ζωή.
Μετά τα κάπως πιο συμβατικά αλλά επιτυχή έργα του (όπως το Φούντα Εξπρές), ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν επιστρέφει στο παλιό εναλλακτικό του ύφος, διασκευάζοντας μια ισλανδική ταινία (Έτσι κι Αλλιώς) του Χάφσταϊν Γκούναρ Σίγκουρντσον και δημιουργώντας μια δική του «μικρή» ταινία με αξιοσημείωτη όμως δυναμική.
Ο Άλβιν μοιάζει σαν να προσπαθεί κάπως παράταιρα να υιοθετήσει μια φιλοσοφία ζωής της παλιάς «Americana» κουλτούρας. Λιτή διαβίωση, μοναχικός στοχασμός στη φύση και αφοσίωση στην κοπέλα του που της γράφει γράμματα. Ο Λανς είναι το παιδί της πόλης, που μετά βίας κάνει αύτη τη δουλειά-αγγαρεία, ενώ οι ορμόνες του ζητούν τα μπαρ και τις γκόμενες, χωρίς να είναι όμως επιτυχής στον τομέα. Είναι λιγάκι looser. Αλλά η «φιλοσοφία» του Άλβιν είναι ακόμη άγουρη, ελλιπής αφού δεν πιάνει, γιατί το κορίτσι του εντέλει τον παρατάει μην έχοντας καμία όρεξη να το παίξει υπομονετική Πηνελόπη. Και η ανωριμότητα πάλι του Λανς δεν τον εμποδίζει να έχει μια πιο ρεαλιστική εικόνα της ζωής απ` ότι ο Άλβιν. Με τρίτο πρωταγωνιστή την τραυματισμένη φύση, μέσα από ήπιες συγκρούσεις, δυο-τρεις επαφές με δυο ντόπιους -μια ηλικιωμένη που ψάχνει απομεινάρια στα αποκαΐδια του σπιτιού της και έναν γέρο που πάει κι έρχεται με φορτηγάκι- μια κωμική παλιμπαιδίστικη εχθροπραξία κι ένα κοινό τελικό μεθύσι, οι ομοίως ανώριμοι εντέλει ήρωες θα στριφογυρίσουν μέσα από τα αδιέξοδα, με μια πολύ αόριστη ελπίδα ζωής να πνέει μελαγχολικά ανάμεσα στα καμένα δέντρα, όχι μόνο γι` αυτούς, αλλά και για όλους τους πληγέντες που «περνούν» στα τελευταία πλάνα.
Μελέτη χαρακτήρων από την οπτική γωνία του προσδιορισμού της ανάγκης για τη γυναίκα, μέσα από ασήμαντα περιστατικά, το φιλμ καταφέρνει να δομήσει μια σχεδόν μπεκετική δραματουργία σε ένα ύφος δηλαδή που παίζει περίτεχνα ανάμεσα στη χαμηλότονη κωμωδία κα το υφέρπον δράμα του υπαρξιακού αδιέξοδου. Οι Πολ Ραντ (Παράδειγμα προς Μίμηση, Σε Αγαπάω, Φίλε) και Έμιλ Χιρς (Ταξίδι στην Άγρια Φύση) ιδανικοί στους ρόλους τους.
Βαθμολογία: