
Pretty Woman
- Pretty Woman
- 1990
- ΗΠΑ 🇺🇸
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Κομεντί
- 28 Νοεμβρίου 1990
- 4 Φεβρουαρίου 1999
- 5 Οκτωβρίου 2011
Η γοητευτική Βίβιαν, ένα ακατέργαστο διαμάντι του δρόμου, γνωρίζει τυχαία «εν ώρα εργασίας» τον δυναμικό δισεκατομμυριούχο Έντουαρντ Λούις και η μοιραία αυτή συνάντηση θα αλλάξει τις ζωές και των δύο. Σαν παραμύθι του Χόλιγουντ, η επαγγελματική συναλλαγή τής μίας νύχτας εξελίσσεται με έναν μαγικό τρόπο στην πιο απίστευτη ιστορία αγάπης. Αλλά σε κάθε παραμύθι, υπάρχουν και εμπόδια που θα ξεκινήσουν όταν ο καλός κόσμος που περιτριγυρίζει τον Έντουαρντ μαθαίνει για την αληθινή ταυτότητα της νέας του παρτενέρ.
Σκηνοθεσία:
Garry Marshall
Κύριοι Ρόλοι:
Richard Gere … Edward Lewis
Julia Roberts … Vivian Ward
Ralph Bellamy … James Morse
Jason Alexander … Philip Stuckey
Laura San Giacomo … Kit De Luca
Alex Hyde-White … David Morse
Hector Elizondo … Barney Thompson
Amy Yasbeck … Elizabeth Stuckey
Elinor Donahue … Bridget
Larry Miller … Κος Hollister
Hank Azaria … ντετέκτιβ
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: J.F. Lawton
Παραγωγή: Arnon Milchan, Steven Reuther
Μουσική: James Newton Howard
Φωτογραφία: Charles Minsky
Μοντάζ: Raja Gosnell, Priscilla Nedd-Friendly
Σκηνικά: Albert Brenner
Κοστούμια: Marilyn Vance
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Pretty Woman
- Ελληνικός Τίτλος: Pretty Woman
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Julia Roberts).
- Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Julia Roberts) σε κωμωδία/μιούζικαλ. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (κωμωδία/μιούζικαλ), πρώτο αντρικό ρόλο (Richard Gere) στην ίδια κατηγορία, και δεύτερο αντρικό ρόλο (Hector Elizondo).
- Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Julia Roberts), σεναρίου και κοστουμιών.
Παραλειπόμενα
- Το σενάριο ξεκίνησε να δουλεύεται ως μια σκοτεινή ιστορία για πόρνες και ναρκωτικά (με τίτλο Three Thousand). Όταν όμως αυτό έπεσε στα χέρια του αφεντικού της Disney, του Jeffrey Katzenberg, ξαναγράφτηκε από την αρχή, και από βαρύ δράμα έγινε ρομαντική κομεντί. Ο αρχικός μαζί τίτλος άλλαξε, επειδή στην Disney ταίριαζε περισσότερο με ταινία επιστημονικής φαντασίας.
- Η μόνη πρότερη εμπειρία που είχε από σενάριο ο J.F. Lawton, ήταν για ένα b-movie με τίτλο Cannibal Women in the Avocado Jungle of Death.
- Ο Marshall αρχικά είχε μαρκάρει τους Christopher Reeve, Daniel Day-Lewis, Kevin Kline και Denzel Washington ως πιθανούς Έντουαρντ, ενώ ο Al Pacino και ο Burt Reynolds απλά απέρριψαν τη συμμετοχή τους. Και ο Gere αρχικά δεν δέχτηκε, αλλά όταν γνώρισε τη Roberts, μεταπείστηκε πολύ εύκολα.
- Η πρώτη που δεν αποδέχτηκε την πρόταση να παίξει τη Βίβιαν ήταν η Karen Allen. Από τη λίστα των υποψήφιων έπειτα πέρασαν οι: Molly Ringwald, Winona Ryder, Mary Steenburgen, Diane Lane, Daryl Hannah, Valeria Golino, Meg Ryan, Jennifer Jason Leigh, Jennifer Connelly και Emily Lloyd.
- Πρώτη εμφάνιση του Hank Azaria στη μεγάλη οθόνη σε ομιλών ρόλο.
- Έσχατη εμφάνιση για τον Ralph Bellamy.
- Είχε αναφερθεί ότι τα γυρίσματα ήταν μια ευχάριστη εμπειρία για όλους, μια και τόσο το μπάτζετ όσο και οι ημερομηνίες δεν βάραιναν όσους συμμετείχαν.
- Η Shelley Michelle αντικατέστησε τη Roberts σε “πονηρά” πλάνα αλλά και στην αφίσα.
- Με μόλις 14 εκατομμύρια δολάρια μπάτζετ, το φιλμ έβγαλε 463,4 και βρέθηκε στην τρίτη θέση της λίστας των πιο εμπορικών της χρονιάς του. Ήταν μαζί και η πιο εμπορική κομεντί όλων των εποχών στην ΗΠΑ. Παραμένει δε ως η πιο εμπορική ταινία της Disney με χαρακτηρισμό R.
- Gere, Roberts και Elizondo θα ενώσουν εκ νέου δυνάμεις υπό τη διεύθυνση του Garry Marshall για το Η Νύφη το ‘Σκασε (1999).
- Το 2018 μετατράπηκε σε θεατρικό μιούζικαλ, με μουσική του Bryan Adams και του Jim Vallance.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το φιλμ έβγαλε τρία σινγκλ, με το It Must Have Been Love των Roxette, που έτυχε της μεγαλύτερης επιτυχίας, να βγαίνει τρίτο. Προηγήθηκαν τα: Show Me Your Soul (Red Hot Chili Peppers) και King of Wishful Thinking (Go West). Επιτυχία γνώρισε εκ νέου το ομώνυμο τραγούδι του Roy Orbison, που ενέπνευσε και τον τίτλο του έργου.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 12/11/2011
Μια τεράστια επιτυχία που όχι μονάχα δεν έχει ξεπεραστεί στο είδος της, αλλά αποτέλεσε τη μαγιά για όλες τις αμερικανικές ρομαντικές κομεντί που βλέπουμε σήμερα. Το μυστικό της επιτυχίας είναι η μεταφορά του παραμυθιού της Σταχτοπούτας στην πιο σύγχρονη και συνάμα κινηματογραφικά παραδοσιακή εκδοχή που θα το ήθελε το κοινό. Δεν ήταν παρθενογένεση, άλλωστε, η όλη ιδέα, ελλόχευε εντός του Χόλιγουντ από τις αυγές τη έβδομης τέχνης (βλέπε και Πυγμαλίων). Είναι το «από τα χαμηλά στα ψηλά» που ονειρεύεται κάθε «κοινός θνητός» και συγκεκριμένα για τις κυρίες, συνδυάζεται με την αιώνια αγάπη στο πρόσωπο ενός πλούσιου και πανέμορφου άντρα. Κρυφά, δε, για τους κύριους, δεν ακούγονταν άσχημο το να φέρουν στον καλό δρόμο και στην αγκαλιά τους μια τέτοια γυναίκα. Ποιοτικά, όλα αυτά θα μπορούσαν να αποδοθούν με μια ειρωνεία, αφού αποτελούν τη βάση του αμερικανικού ονείρου. Φοβάμαι ότι αυτό είναι το σωστό, ακόμη κι αν το ζευγάρι Ρίτσαρντ Γκιρ-Τζούλια Ρόμπερτς ήταν πολύ φανταχτερό για να προσπαθήσουν καν να προσέξουν κάτι τέτοιο τα μιλιούνια θεατές που έσπευσαν να το θαυμάζουν. Δεν έχουμε σκοπό να τους τη χαλάσουμε, όταν μιλάει ο έρωτας, καλό είναι τα «πεθερικά» να σιωπούν…
Βαθμολογία: