Το Πορτρέτο της Τζένι

Την εποχή της μεγάλης κρίσης, ο ζωγράφος Έμπεν Άνταμς παλεύει να τα βγάλει πέρα και να βρει την ιδανική έμπνευση για να ζωγραφίσει. Όταν βρίσκει κάποιον που θέλει να αγοράσει πίνακα, τότε πετιέται μπροστά του στο Σέντραλ Παρκ η νεαρή Τζένι Άπλετον. Η όψη του θα τον εμπνεύσει να σκιτσάρει τη μορφή της από μνήμης, και μια έμπορος τέχνης τον προτρέπει να το εξελίξει σε πορτρέτο. Η Τζένι όμως δεν θα χαθεί από τη ζωή του, αλλά υπάρχει κάτι το μυστηριώδες με την όμορφη κοπέλα. 

Σκηνοθεσία:

William Dieterle

Κύριοι Ρόλοι:

Joseph Cotten … Eben Adams

Jennifer Jones … Jennifer ‘Jennie’ Appleton

Ethel Barrymore … Δις Spinney

Lillian Gish … ηγουμένη Mary

Cecil Kellaway … Matthews

David Wayne … Gus O’Toole

Henry Hull … Eke

Florence Bates … Κα Jekes

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Paul Osborn, Peter Berneis, Leonardo Bercovici

Παραγωγή: David O. Selznick

Μουσική: Dimitri Tiomkin

Φωτογραφία: Joseph H. August

Μοντάζ: William Morgan, Gerard Wilson

Σκηνικά: J. McMillan Johnson

Κοστούμια: Lucinda Ballard

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Portrait of Jennie
• Ελληνικός Τίτλος: Το Πορτρέτο της Τζένι
• Εναλλακτικός Τίτλος: Jennie
• Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ερωτική Παγίδα [επανέκδοση]

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: Portrait of Jennie του Robert Nathan.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ ειδικών εφέ. Υποψήφιο για φωτογραφία.
• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας. Βραβείο αντρικής ερμηνείας (Joseph Cotten).

Παραλειπόμενα

• Το ομώνυμο μυθιστόρημα του 1940 έπεσε στην αντίληψη του ίδιου του David O. Selznick, που εξαρχής σκέφτηκε ότι θα ήταν κατάλληλο για την Jennifer Jones.
• Παρότι τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν αρχές του 1947, ο Selznick αισθάνθηκε ανικανοποίητος με όσα είδε. Έτσι προσέλαβε πέντε σεναριογράφους για να δουλέψουν εκ νέου το κείμενο, και προγραμμάτισε νέα γυρίσματα που ολοκληρώθηκαν λίγο πριν κυκλοφορήσει η ταινία.
• Ενώ ο κανόνας ήθελε μια ταινία φαντασίας να γυρίζεται εντός στούντιο, ο Selznick επέμεινε να γίνουν σε φυσικές τοποθεσίες (Μασαχουσέτη και Νέα Υόρκη). Κι ενώ για αυτό τον λόγο το κόστος είχε ήδη ανέβει πολύ, ο μεγαλοπαραγωγός αποφάσισε να γυριστεί η τελευταία σκηνή έγχρωμη σε Technicolor.
• Πλέον ασυνήθιστο για την εποχή, το φιλμ ανοίγει με το σήμα του στούντιο, συνεχίζει με αφήγηση-πρόλογο και οι τίτλοι εμφανίζονται μόνο όταν ολοκληρώνεται η ταινία.
• Το πορτρέτο της Τζένι ήταν ένα δημιούργημα του καλλιτέχνη Robert Brackman. Μετά την ταινία βρέθηκε στο σπίτι του Selznick, που το θεωρούσε ένα από τα πιο πολύτιμα αντικείμενα του, πόσο μάλλον που τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε την Jennifer Jones (παρέμειναν μαζί ως τον δικό του θάνατο).
• Θεωρείται μία από τις καλύτερες δουλειές του διευθυντή φωτογραφίας Joseph August, που όμως έμελλε να είναι και η έσχατή του. Μόλις ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα, έφυγε από τη ζωή.
• Ο Jerome Robbins χορογράφησε μια σκηνή χορού για την κεντρική ηρωίδα, που χρειάστηκε 10 ημέρες για να γυριστεί. Η σκηνή όμως αυτή δεν υπάρχει στην ταινία, μια και είχε κοπεί στο τελικό μοντάζ.
• Στην εποχή της η ταινία δεν στάθηκε ούτε καλλιτεχνική ούτε εμπορική επιτυχία. Με το πέρασμα των χρόνων όμως θεωρείται μία από τις κλασικές ταινίες φαντασίας και ρομαντισμού.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Ο Dimitri Tiomkin βάσισε τη δουλειά του αποκλειστικά σε κλασικά θέματα του Claude Debussy.
• Η Jennifer Jones ερμηνεύει το Jennie’s Song, που δεν ήταν όμως μια σύνθεση του Dimitri Tiomkin, αλλά του Bernard Herrmann.