
Καταμεσής του μεγάλης οικονομικής ύφεσης στα 1930, η Έντνα βρίσκεται καταχρεωμένη και δεν μπορεί να συντηρεί τη μικρή της φάρμα από τη στιγμή που ο σύζυγος της, ο σερίφης, σκοτώθηκε σε δυστύχημα. Ένας έγχρωμος διαβάτης, ο Μόουζες, είναι αυτός που θα βοηθήσει αυτήν και τα παιδιά της να κάνουν τη συγκομιδή των βαμβακιών και να κρατηθούν ενωμένοι.
Σκηνοθεσία:
Robert Benton
Κύριοι Ρόλοι:
Sally Field … Edna Spalding
Lindsay Crouse … Margaret Lomax
Danny Glover … Moses ‘Moze’ Hadner
John Malkovich … Κος Will
Ed Harris … Wayne Lomax
Ray Baker … σερίφης Royce Spalding
Amy Madigan … Viola Kelsey
Yankton Hatten … Frank Spalding
Gennie James … Possum Spalding
Lane Smith … Albert Denby
Terry O’Quinn … Buddy Kelsey
Bert Remsen … Tee Tot Hightower
Jay Patterson … W.E. Simmons
De’voreaux White … Wylie
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Robert Benton
Παραγωγή: Arlene Donovan
Μουσική: John Kander
Φωτογραφία: Nestor Almendros
Μοντάζ: Carol Littleton
Σκηνικά: Gene Callahan
Κοστούμια: Ann Roth
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Places in the Heart
- Ελληνικός Τίτλος: Μια Θέση στην Καρδιά
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Sally Field) και αυθεντικού σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσίας, δεύτερο αντρικό ρόλο (John Malkovich), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Lindsay Crouse) και κοστούμια.
- Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Sally Field) σε δράμα. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (δράμα) και σενάριο.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου. Βραβείο σκηνοθεσίας.
- Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ του Τορόντο.
Παραλειπόμενα
- Για τον ρόλο της μικρής Πόσουμ είχε επιλεχθεί ένα άλλο κορίτσι. Όταν όμως βρίσκονταν μπροστά στην κάμερα, έβαζε τα κλάματα. Έτσι, κατά ανάγκη έκανε κινηματογραφικό ντεμπούτο η Gennie James, που τύχαινε φίλη εκείνου του κοριτσιού.
- Η Jessica Lange απέρριψε τον -οσκαρικό- ρόλο της Έντνα.
- Εδώ χρίζεται για πρώτη φορά πρωταγωνιστής ο Danny Glover.
- Λίγο μετά το πέρας των γυρισμάτων, Ed Harris και Amy Madigan ανέβηκαν τα σκαλιά της εκκλησίας.
- Στην ιστορία των Όσκαρ γράφτηκε ο ευχαριστήριος λόγος της Sally Field, που κέρδιζε για δεύτερη φορά το βραβείο, και συγκεκριμένα η φράση: “Με συμπαθείτε!” (I can’t deny the fact that you like me – right now, you like me!).